Marching Powder

De gevangenis van San Pedro in La Paz is een kleine, op zichzelf staande stad-in-een-stad in het centrum van La Paz. De gevangenen kopen of huren een cel, en er zijn vele winkeltjes in de nauwe straatjes van het gevangenisterrein, dat door een hoge muur omgeven wordt. Het is een wereld op zich. Hier lopen vrouw en kinderen dagelijks binnen of wonen kinderen bij hun vader omdat de straat te gevaarlijk voor ze is. Hier lopen prostituees in en uit...hier is drugs beter van kwaliteit en goedkoper dan erbuiten....hier kun je, tegen betaling, rondgeleid worden door criminelen van het zwaarste calliber...hier slaap je buiten op het beton in de openlucht of zit je opeengepakt in een klein kamertje, of...kun je tegen betaling een luxe kamer huren met jacuzzi. Andere criminelen proberen wat bij te verdienen door ijs, sigaretten en drugs te verkopen...alles onder het toeziend oog van de ¨bewaking¨. Ook José Luis verhandeld alle soorten drugs onder het toeziend ook van de bewaking...sterker, de bewaker had de coke nog in zijn neus zitten.

Verschillende mensenrechtenorganisaties hebben inspecties verricht in de gevangenissen van Bolivia. Vastgesteld werd een ernstige schending van de mensenrechten en het niet naleven van de voorschriften voor de behandeling van gevangenen, zoals opgesteld door de Verenigde Naties. De meeste Bolivianen zijn te arm om enige vorm van rechtsbijstand te krijgen. Zodoende zit meer dan zestig procent van de gevangenen vast zonder dat er een, al dan niet eerlijk, proces heeft plaatsgevonden. Op een uitspraak moeten ze soms twee of drie jaar wachten.

Al met al een zeer bijzondere locatie om te bezoeken....één van de meest populaire attracties van backpackers! Het blijkt, ondanks verscherpte maatregelen, nog steeds mogelijk om de gevangenis te bezoeken...werd ons gezegd. Al is de situatie wel veranderd sinds een toerist een filmpje plaatste op Youtube.

We waren geprikkeld door alle informatie en gingen naar Plaza San Pedro...het plein voor de gevangenis. Hier moet je gewoon op een bankje gaan zitten en wat rondhangen...dan komt er vanzelf iemand op je af. En inderdaad...we raakten in gesprek met Moisés, een medewerker van een toeristen organisatie. Hij zou ons wel binnen kunnen krijgen. Hij liep langs de bewaking naar de hoogste baas van de bewaking en kwam 20 minuten later terug met nieuws. Hij zou ons als missionarissen van de kerk binnen kunnen loodsen....missionarissen, Heleen heeft helemaal niets met de kerk...sterker, moest vragen hoe je een kruis moest slaan...hahahaha.
We zouden om drie uur vanmiddag naar binnen kunnen. We waren er om drie uur, echter kwam Moisés niet opdagen. We belden hem en moesten een nieuwe afspraak maken voor vandaag om tien uur. Jammer!
Terwijl we nog wat na zaten te praten kwam er een jongeman op ons aflopen...José Luis...ex guide van de gevangenis. Hij deed ons een voorstel om vandaag om elf uur in het park vóór het plein te zijn.....hij zou wat regelen...tegen betaling.
Moisés was er vanmorgen om 10.30 en ging voor ons de gevangenis in en kwam terug met het nieuws dat het niet ging lukken...we moesten een brief schrijven waarin we ons verzoek deden de gevangenis te bezoeken. Het kon zeker een dag of drie duren voordat we een reactie zouden krijgen. We hebben Moisés de hand geschud en bedankt voor zijn diensten.
Om elf uur kwam José Luis en terwijl we in gesprek waren kwamen er nog vijf andere toeristen ons vragen om informatie. We zijn met José Luis kopietjes gaan maken van onze ID kaarten en zijn naar een zij ingang van de gevangenis gegaan waar hij met onze papieren naar binnen ging. Tevens moesten we vandaag ieder 100 BS betalen en gaan we morgen om 10.00 (na betaling van nog eens 100 BS bij de ingang, de gevangenis in.....is ons gezegd....

We gaan het morgen wel zien! Grote kans dat José Luis niet komt opdagen....grote kans dat we er niet in mogen en dat niemand ergens wat van weet....grote kans dat we ons geld kwijt zijn....maar voor nog geen tien euro voor ons de moeite waard om te zien of het gaat lukken.

Morgen meer!Read more