Jaipur Altstadt

Nach kleinerem Udajpur wieder eine laute und stickige Großstadt. Den Besuch im City Palast hätten wir uns sparen können: 700 Rupien für Nix. Wenn man mehr und interessantes sehen will darf man 3500 Rupien pro Kopf löhnen ( ca 45€). Der Hiesige Maharaja scheint den Hals nicht voll zu bekommen. 3/4 der Stadt soll ihm gehören und alles so heruntergekommen und schmutzig. Am Govin Devji Tempel haben wir einer Tempelzeremonie beigewohnt. Es war sehr voll, Alle haben gesungen und es worde Etwas in die Menge gestreut. Danach liefen Alle um den Altar im Kreis. Wir haben uns leicht verirrt in der Altstadt und sind aus Versehen am Ort einer sehr grossen Feier gelandet. Es würde in Unmengen gebacken und Gekocht. Anlass der Feier haben wir nicht erfahren, da es nur Männer Waren und wir vorsichtshalber lieber abgehauen sind. (Agata)

Po mniejszym Udajpurze znowu duże miasto pełne smrodu. Wizytę w pałacu można sobie podarować. Nie warte 700 rupii wstępu na łebka. Za 3500 rupii ( 45€) można zobaczyć więcej, ale nie było nam to warte takiej gastronomicznej sumy. Maharaja z Jaipuru nie ma granic w wydzieraniu kasy. Podobno jest właścicielem ok. 3/4 miasta, ale wszystko jest w bardzo złym stanie. W świątyni Govin Devji byliśmy świadkami ceremonii. Liczni wierni śpiewali i robili różne gesty rękami, bramami rzucali w tłum czymś, czego nie zidentyfikowalismy, potem obchodzili wszyscy ołtarz naokoło. Trochę się zgubilismy w starym mieście i trafiliśmy na jakieś święto. W ogromnych ilościach pieczono chleby i gotowano mięso. Nie wiemy, co to za święto, bo byli tam sami mężczyźni, więc wolelismy się zmyć, bo dziwnie na mnie patrzyli.Baca selengkapnya