Zwiedzanie w deszczu

Zgodnie z prognozami pogody, nasz poniedziałek w Edynburgu jest zalany deszczem. Mimo tego dzielnie wyruszamy na trasę i odkrywamy sieć ścieżek spacerowo- rowerowych, i z naszego mieszkania przy porcie wybieramy się z buta do centrum.

Pierwszy raz w historii naszych wizyt w Edynburgu centrum świeci pustkami - nie wiadomo czy bardziej przez Covid, czy bardziej że względu na deszcz. Ale tłumaczymy młodym, że takie są uroki Szkocji i dzielnie brniemy w potokach wody w górę królewskiej mili. Przed zamkiem pustki, tylko ekipa rowerzystów świętuje - zapewne zakończenie jakiejś długiej trasy - bo świętują intensywnie, mieszając deszcz z szampanem, i, na prawdziwie szkocką modłę, pokazując co też mają pod kiltem (czy rowerowymi spodenkami).

W celu przechytrzenia pogody negocjujemy zwiedzanie po dachem ( galeria - nie, muzeum - nie, muzeum chirurgii - nie, mimo wstępnie pozytywnej odpowiedzi Mieszka: "let's go". Jak się okazuje w całości brzmiała " let's go AWAY". Zwiedzanie podziemnego Edynburga spotkało się że względnym entuzjazmem, ale nie było już biletów...) i w efekcie kończymy na tradycyjnych szkockich noodles.

Za to posileni wyruszamy z powrotem w deszcz, i odkrywamy kolejne ścieżki i zaułki - niezwykle urokliwe, dawniej przemysłowe, Dean, spacer nad rzeką i wodospadami - Edynburg którego jeszcze nie znaliśmy, a na pewno warto odwiedzić.Read more