Ha Giang Loop

De komende 4 dagen staat één thema centraal; avontuur. We hebben afgesproken met Fred, een iraans-britse man die we tegen zijn gekomen op de bus. We zouden namelijk gezamenlijk ontbijten en voorbereiden op de route voor de komende 4 dagen. We gaan naar de scooter verhuur en we krijgen uitleg over te route. Ik vraag nog specifiek 'gaan we last krijgen van politie en wat moeten we dan doen'. Ik krijg 'no, no worry, no worry, no police' als antwoord. We halen onze scooters en Kees zijn motor op en schieten stuk voor stuk de weg op. En jawel hoor, nog geen vijf minuten later op de rand van de stad worden Jan-Jaap en Fred aan de kant gezet. Kees en ik doen net alsof we ze niet Kennen en rijden door. Wat later komt Jan-Jaap onze kant op met de mededeling dat Fred niet verder mocht ivm gebrek aan internationaal rijbewijs. Hier had Fred echter behoorlijk lak aan en reed alsnog door, toen de politie eenmaal weg was. We rijden een goed verharde, brede tweebaansweg af voor een kilometer of 20 voordat we in de bergen versteld staan van het uitzicht. We stoppen ongeveer elke bocht voor een foto maar beseffen al snel dat het landschap niet vast te leggen is, we blijven het toch koppig proberen. Aan het eind van de eerste dag, na ontelbaar veel haarspeldbochten te hebben overleefd, overvallen te zijn door kinderen en een gebroken rug te hebben kwamen we aan bij het eerste hostel. We kijken eerst wat rond in dit kleine plaatsje maar gaan voor gemak; de eerste zal wel goed zijn. We bestellen een paar extreem goedkope biertjes en een grote plaat met vlees en groenten voor op de bbq. Niet veel later storten we stuk voor stuk in, bedtijd.

We stappen weer vroeg op onze hengsten, we hebben weer een lange dag voor de boeg. De mensen in het noorden zijn aardig, er wordt veel gecommuniceerd door middel van een glimlach naar de toeristen. Het is hier blijkbaar nog niet heel normaal al die bleekscheten. We rijden door kleine dorpjes, soms enkel wat huizen, heen en we zien dat het grootste deel van de bevolking in dit genied zich op de landbouw stort. Echter zijn hier geen hypermoderne mega landbouwmachines, de trouwe Os of stier doet het werk nog altijd prima en raakt ook niet zonder benzine! Oké misschien wat gras maar daar is hier genoeg van in het groene noorden. De huisjes die we passeren zijn evenals de landbouwmachines ook niet heel veel groots, soms zelfs enkel wat golfplaten en een houten plank voor een deur. Ook passeren wij met enige frequentie groepjes kinderen die enthousiast hun handen uitsteken voor een high five, misschien niet altijd even veilig maar wel leuk!

De route die wij nemen gedurende deze rit is vier dagen lang en brengt ons op de 3e dag tegen de grens van China aan. We maken hier snel wat foto's want voor we het wisten kwam er een zwerm Chinese toeristen in allemaal dezelfde t-shirts en petjes op ons af. Gelukkig hadden we het uitzicht al tot ons genomen. Kees koopt nog even een XXXXXL t-shirt, wat overigens nog wat krap zit, en we springen weer op de scooters. Op dit moment zou je kunnen zeggen dat we al enige slechte wegen hebben gezien maar worden toch weer verrast door een paar grote rotsblokken midden op een onverhard weggetje. We komen in de avond aan in een stadje genaamd Yinh Minh. Tot onze verbazing spreekt er een enkeling een woord engels maar daar houdt het dan ook wel mee op. Op handen en voeten komen we eruit. We drinken een biertje, eten bij een lokaal tentje en gaan er weer vroeg in vanavond.

De laatste dag komen we volledig uitgeput, verkouden en vies aan in ons hostel. Hier waren ze zo lief om ons een warme douche te bieden en we eten een hapje op de hoek. We moeten fors aansterken want er wacht ons weer een flinke rit de komende nacht, we gaan naar Cat Ba Island, een rit van ongeveer 13 uur in totaal. We kijken er alweer naar uit!

Ik vind het heel lastig om dit verhaal te beschrijven over de rit door de bergen. De plaatjes en foto's doen de werkelijke omgeving geen eer aan. Adembenemend is te licht uitgedrukt. We zijn gedurende de rit getest op geduld, en op uithoudingsvermogen maar ook hebben wij een ervaring die wij met z'n drieën delen waar wij met ontzettend veel plezier op terug kunnen kijken, ik althans wel! Tot nu toe de absolute highlight van Vietnam, zonder twijfel!

Anyways, hi ha how,

Tot de volgende show!Read more