mexico city

Het is 11 pm en ik ga bijna landen in de luchthaven van mexico city. Als ik uit het raam kijk ben ik verbaasd hoe de lichtjes mijlenver in de duisternis fonkelen. Dit moment voel ik me klein.
Waar moet ik ingodsnaam in deze grote stad beginnen?
Eenmaal geland wou ik een uber bestellen om naar mijn hostel te gaan, maar dit lukte niet meteen. Ik werd een beetje radeloos tot ik de vriendelijke man van Argentina tegen kwam die naast mij in het vliegtuig zat. Hij had met zijn collega net een uber besteld en stelde voor dat ik met hen mee zou rijden. Ze wouden zeker zijn dat ik veilig en wel in mijn hostel zou aankomen. Toen ik in de hostel aankwam moest ik niet eens meebetalen voor de taxi. Hierdoor kreeg ik een overheersend gevoel van dankbaarheid. Ik kon met een groot gevoel van liefde gaan slapen.

De volgende dag word ik wakker in een monster stad en besluit ik om op ontdekkingstocht te gaan. Het is prachtig. Er zijn gezellige straten met veel natuur en mooi geverfde huizen.
Constant word ik aangestaard door de mexicanen. Als ik terug staar komt er een brede glimlach tevoorschijn. Het is komiek om deze grote moustaches op en neer te zien gaan.
De mexicanen zijn blij om buitenlanders te zien en er een praatje mee te slaan. Na een hele dag aandacht heb ik het wel even gehad. Ik zoek mijn toevlucht naar de hostel, maar tevergeefs, ook hier is er veel aan de hand. Het is een zeer leuke week geweest met veel feestjes op het dakterras van de hostel, waarbij je uitzicht hebt op de bergenLeia mais