vancouver

De winter in Canada werd me op een bepaald moment te veel. Nadat ik besloten had om niet in Jasper te blijven om daar te werken hebben we een bus genomen naar Vancouver. Het regent veel in Vancouver, maar het ís daar tenminste boven de nul graden, temperaturen dat ik gewoon ben van in België. We hebben 's morgens vroeg Jasper verlaten toen het min eenendertig graden was. Doordat het busstation geen binnenruimte had om te wachten waren we buiten aan het bevriezen van de kou. Dit heeft voor mij de doorslag gegeven. Ik had genoeg van de kou en van de winter.
Als we in Vancouver aankwamen was het er vergeleken met Jasper heerlijk warm. Het is een gigantische stad waar veel te doen is. Al snel trekken we naar de klimzaal om ons favoriete sport te beoefenen, namelijk klimmen. Jules is direct verdwenen en als ik hem heb gespot zie ik hem in een route klouteren in overhang. Hij doet me vaak denken aan een crazy monkey. De klimzaal was voor ervaren klimmers en dit merk ik heel snel. De boulders zijn hoger dan ik gewoon ben dus het was toch even aanpassen en ik moest mijn hoogtevrees terug overwinnen. Elke keer dat we opnieuw gingen klimmen voel ik wel dat ik vooruitgang boek. joepiee.
Aan de bali lag een papier met 'volunteers wanted'. In drie dagen was er een bouldercontest van de jeugd en ze hadden dringend extra vrijwilligers nodig. Omdat ik niets te doen had heb ik me opgeheven en in ruil kreeg je per uur dat je werkte gratis toegang in de klimzaal. Lang heb ik allesinds niet moeten twijfelen. De dag van de wedstrijd was het ontzettend straf om te zien hoe de gespierde tieners zeer moeilijke problemen naar boven klommen. Had ik maar vroeger aan deze sport begonnen.
Naast klimmen zijn Jules en ik veel naar de bibliotheek gegaan. Hij om te werken en ik om boeken te verslinden of te tekenen. Het is de grootste bib dat ik in mịjn leven gezien heb en is in een modern jasje ingekleed.
De eerste dagen heb ik hier vrij intensief naar werk gezocht, maar ik vond niet wat ik wou. Volgens mij wou ik niet werken en was ik daarom kieskeurig of deed ik niet een tikkeltje meer mijn best. Ik beslis om gewoon niet te werken en te genieten van mịjn jaar verlof. Vanaf dit moment voelde ik me weer vrij. Het was een verademing om geen tijd meer te verdoen om werk te zoeken. Mijn fantasie begon op hol te slaan. Wil ik wel in Canada blijven? Wat zou ik nog graag gezien hebben in mijn leven? Waar wil ik naartoe? Mijn hart lag bịj Azië. Na veel opzoekwerk in de bibliotheek vind ik een goedkoop ticket naar Vietnam en niet veel later boeken we ons ticket. Jules sprak over een brommer kopen en van zuid naar noord te rijden. Dit zullen we wel nog zien als we daar zijn, dacht ik. Zelf zie ik me nog niet op een brommer rijden, maar het klinkt wel ontzettend cool om te doen.
Vanaf het moment dat ik in bezit was van het vliegtuigticket voelde ik me relaxed. Ik kon meer genieten van Vancouver en heb een paar toffe dagen gehad met vier duitse meisjes en een jongen van Chile. Hopelijk zie ik hen weer als ik terug kom naar Canada deze zomer.
Doordat Vancouver een multiculturele grootstad is heb je een enorm groot culinair aanbod. Omdat uit eten gaan goedkoper is dan zelf te koken laten we ons elke dag verwennen met verschillende keukens, gaande van sushi, veggieburgers, aziatische keuken,... Noem iets op en je vindt het in Vancouver. Voor mij was dit puur verwennerij. Ik hou ervan om verschillende gerechten uit te proberen en nieuwe smaken te leren kennen.Read more