Dag 6: Prafleuri - Les Haudères

Vanmorgend waren we weer vroeg uit te veren. Voor het huttenvolk eerder een beetje aan de late kant. Ik voel me een beetje op chirokamp: een onverwarmde slaapzaal in een gebouw los van het hoofdgebouw, zodat we langs buiten naar de wc’s en eetzaal moesten, op crocs. We verlangden alleszins al erg naar onze eigen kamer, een volwaardig bed en warme douche.

Om 7u20 begonnen we aan onze wandeling. In de namiddag kwam er weer regen in het vizier. Het begon al ineens met een klim, maar het uitzicht was de moeite waard: Lac de Dix, een stuwmeer. We daalden af en werden nadien getrakteerd op een 4km plat rondom het meer.

Nadien begonnen we aan onze tweede klim. We passeerden langs een gletsjer en veel rotsenvelden. Normaal gezien bevat deze etappe een deel met ladders en bruggen, maar deze ‘Pas de Chèvre’ was gesloten omwille van vallende stenen. Dus moesten we een kleine detour maken: een heel steile, maar gelukkig korte klim. Ondertussen was het alweer een uur aan het regenen waardoor de grond en rotsen wat gladdig waren. Het steile deel was gelukkig verstevigd met touwen dus konden we vrij vlot naar boven klauteren.
Ondertussen passeerden we nog een troep gemsen en paar plukjes Edelweiss.

Het laatste deel van de wandeling leidde ons naar het bergdorpje Arolla. We moesten echter nog 800 meter terug dalen, nog steeds regenend. Gelukkig was dit niet al te steil maar daardoor bleven de kilometers maar komen.
Uiteindelijk eindigden we met 20km in de benen, 800 meter gestegen, 1350 gedaald, rond 14u.

Vanuit Arolla namen we de bus richting Les Haudères, onze verblijfplaats voor vannacht. Deze keer een gîte met gedeelde wc en badkamer, maar we zijn de enige gasten dus toch wel privé. De warme douche deed enorm veel deugd, we waren allebei wat onderkoeld van de nattigheid.

Morgen wandelen we richting onze laatste berghut: Cabane de Moiry.Read more