• Dag 7 - It’s raining rain

    October 3, 2023 on the Philippines ⋅ 🌬 29 °C

    Onder het rustgevende getik van regen op onze hut werden we wakker voor de laatste dag op Dryft camp. Gelukkig was het een nacht zonder gedonder, maar het blijft wennen om zo in de natuur te slapen. Wat maakt de zee een kabaal als je erop 2 meter vanaf slaapt. En wat leven er veel dieren die ‘s nachts actief zijn.

    We aten met kleine oogjes ons ontbijt (crêpe voor mij en French Toast voor Rens) en toen pakte we onze koffers in.

    Nog even een koffietje voor vertrek. En het was moeilijk afscheid nemen voor sommige inwoners van het eiland ‘Snoes de Poes wilde het liefst bij Rens opschoot blijven liggen. Ik kocht nog wat souvenirs (ketting + armbandjes). We waren klaar om te gaan.

    We stapte rond 11 uur het bootje op om de overtocht te maken naar de andere kant. Daar stond een schattig klein geel autootje ons op te wachten om de bumpy road te betreden.

    Aangekomen op de “normale” weg moest ik kei nodig plassen. Ophouden of niet? Rens (de lieverd) vroeg aan de chauffeur of hij misschien een plek kende waar we een tussenstop konden maken voor een toilet. Zo geschieden. Een piep klein toiletje van nog geen 20 cm hoger in de achtertuin van locals. Blaas weer leeg. Lach op het gezicht weer terug.

    Aangekomen bij ons Hotel (Anitsa Resort) hoefde we slechts een kwartiertje te wachten op onze kamer. Een mooie plek, wel beetje afgelegen. Maar op slecht paar minuutjes van de AirPort (waar we morgen moeten zijn).

    We gooide onze koffers en tassen naar binnen en stapten direct weer op. Al struinend langs de weg hoopte we op een TukTuk die ons naar het centrum kon brengen. Het duurde even, maar eindelijk was daar dan toch een mannetje die ons meenam. We moesten weer even een paar schietgebedjes doen onderweg in de hoop dat de motor de heuvels opkwam haha. Maar het lukte weer!

    We werden afgezet in het stadje waar we direct op zoek gingen naar een restaurant dat we getipt kregen van de medewerkers van Dryft Island. Dit restaurantje (Koreaans) heeft dezelfde leverancier en soortgelijke gerechten op de kaart als op het eiland.

    Wow wow wow wederom hadden we hier een geweldige FOOD experience. Ik val in herhaling, maar we aten de LEKKERSTE TACO’s EVER! Terwijl we zaten te eten begon het weer te storten regenen. En het bleef regenen.

    Toch besloten we na een tijdje wachten toch de oversteek te maken naar een straat verder. Daar was een pharmacy om oordruppels te kopen voor Rens. En we konden er gelijk ook oogdruppels aan toevoegen want de man takelt met de dag verder af. Aan z’n aandoeningen is een ontstoken oog toegevoegd. De kans dat Rens het eind van de vakantie haalt wordt met de dag kleiner.

    We gingen daarna weer terug een TukTuk in naar het resort. Bijna aangekomen bij het resort kieperde de kar bijna om 😱 en kwam vast te zitten in een modderpoel.

    De chauffeur stond erop dat we bleven zitten. Wij stonden erop om uit te stappen en de man even een beetje te helpen om de TukTuk uit de derrie te trekken.

    Dat liep goed af. Gelukkig. We besloten het laatste stukje door de modder maar even te wandelen.

    Aangekomen in het hotel deden we onder het rustgevende getik van de regen een klein dutje.

    Eenmaal wakker was het tijd om even op pad te gaan. De bestemming: Lio Beach om een hapje te eten. Rens z’n wens: even geen Aziatisch aub. Dus we schoven aan bij een Mediterraans restaurant. Volgens Rens een Grieks restaurant. Volgens mij gewoon gewoon Spaans, want geen Grieks gerecht te bekennen op de kaart.

    We aten heerlijke tapas. Het personeel was zelfs zo vriendelijk dat er tussen ons in een stoel werd geplaatst voor onze tas.

    Omdat er nog beetje gekkigheid miste op deze dag besloot ik een een speciale act op te voeren: “Spanish Under the Table Tap Dance” (zie video).

    Rens drinkt nu z’n halve doppio op en dan gaan we weer naar het resort. Morgen is het transfer dag. Op naar eiland 2: Cebu!
    Read more