Stilte voor de storm

Hoi liefieees

Vandaag startte ik de dag niet in het Engels, Russisch of Kyrgyzisch, maar in het Italiaans, want een vrijwilligster in ons verblijf is een Italiaanse. We hebben toch een dik half uur vlot met elkaar gebabbeld! (Een 55-jarige vrouw uit Udine!! Die oost- en centraal Azië aan het doorreizen is met ondertussen vrijwilligerswerk, en er een boek over schrijft.) Heel interessante vrouw.

Nou genoeg over deze vrouw, wij reizden door naar de plaats waar we onze echte trekking gaan beginnen. Maar omdat het wel effetjes reizen is, stopten we bij een warmwaterbron. Nu moet ik wel even zeggen… die was best (heel) teleurstellend. Het gaf meer mini-centre parc vibes: een klein bad vooooool met Kyrgyzen en roepende kindjes. Het water was in fact wel heet, dat moet ik ze geven. Maar daar zijn we dus niet heel lang gebleven. (Heb ook alleen een foto van de toiletten kant want die was mooier)

Dus we reden door naar onze volgende bestemming, Karakol, en lieten onze chauffeur een restaurant uitkiezen. Deze man. Het is toch een specialleke, maar wel een gelukkige. Zelfs een echte gentleman want elke keer als ik drinken wilde inschenken, was hij me voor. OJA we zijn die ochtend ook op zijn influencer instagrampagina verschenen!!!
Dan wat verder rijden en nog koffietje/ smoothie geplaceerd.

In de namiddag kregen we een briefing over de komende hike… waarover morgen meer…. En ‘s avonds heerlijk gegeten onder het maanlicht.

En jup. Natuurlijk kan henna niet ontbreken aan een vakantie

Toedeloe, zoete dromen!!

Wist-je-datje van de dag: (woorden van onze vorige hostel vrouw!) De huidige Kyrgyziër roept veel vragen op van andere landen: ze lijken Chinees, zijn moslim en spreken Russisch. Maar de traditionele Kyrgyziër heeft eig rood/ros haar en kleine groene ogen. Al die veranderingen zijn gekomen door verschillende invasies doorheen de tijdOkumaya devam et