Azajura en Evoramonte

Alweer zo lekker geslapen! Maar ja, ik had gisteren ook best veel inspannende dingen gedaan. Een blik naar buiten leerde dat het zwaarbewolkt maar wel droog was. Hup, naar het ontbijt dan maar, waar ik echt overheerlijke koffie heb gedronken! Bij het uitchecken wilde ik een aardewerk bekertje kopen en toen bleek dat ik contant moest betalen. Dat is hier heel vaak, dat ze geen kaarten accepteren. Ik heb natuurlijk wel cash bij me, maar voor de zekerheid toch maar wat extra opnemen ergens onderweg.

Rond 9 uur ging ik op weg, de reis van vandaag is kort, ca. 150 km naar Castelo de Vide. Tijd genoeg dus voor tussenstops. Onderweg werd het net als gisteren steeds beter weer en reed ik via rustige landweggetjes. Ik zag een dorpje rechts op kaart (Azajura) en reed er in een opwelling naartoe. Staat daar een standbeeld van een man die bezig is zo'n boom die ik gisteren zeg van zijn bast te ontdoen! Blijkt kurk te zijn, volgens meneer Ruud. Achter het beeld zie je enorme hoeveelheden liggen.

Een eindje verderop zag ik een kasteel heel hoog op een berg liggen (Evoramonte) en ook daar ging ik spontaan de weg voor af. Gigantisch steil weggetje, waar ik halverwege foto's en selfie heb staan maken van een schommel met een waanzinnige achtergrond! Het weggetje werd steeds smaller en uiteindelijk reed ik met een scherpe bocht een poort onderdoor en kwam in een beeldig dorpje terecht dat rondom het kasteel ligt. Parkeerplekje voor Kiaatje gezocht en heerlijk een ommetje gemaakt. Wel weer heel steile straatjes natuurlijk, ommetjes duren lang op die manier 😂 Maar het was de moeite waard, ik heb gezellige gesprekjes met medetoeristen gehad en een inwoner liet me zien hoe een weefgetouw werkte.

Toen de berg weer af waar ik een schietgebedje deed dat er geen tegenligger aan kwam, maar gelukkig ging alles goed. En toen de weg weer op richting Estremoz.Baca selengkapnya