Een zaterdag in Tromso

Als je niet een berg op wil beklimmen, niet een autotrip wil doen en al genoeg ‘rustig aan in huis hebt gedaan’, dan pak je de bus naar een kant op het Tromso-eiland dat je nog niet kent en loop je vanaf daar richting centrum. Dit keer stopte de bus daar waar onze laatste wandeling op het eiland geëindigd was, nabij het Tromso museum. Die hebben we dus eerst bezocht en daarna helemaal naar het zuidelijkste puntje van het eiland. Bart had daar vanaf het vliegtuig een strandje zien liggen en op dag 1 dat ik hier was vertelde de tourist-office-mevrouw mij dat daar de Noren recreëren. We zijn iedere keer verrast door wat we tegenkomen en het is leuk om zo samen met de ogen en zintuigen open rond te lopen door dit land.
Telegrafbukta heet dit puntje van het eiland en het is schitterend. Plukjes bankjes, plukjes mensen, iedereen laat elkaar met rust, altijd ergens vuurplaatsen BBQ-plekken en geen muziek, geen rotzooi, geen vervoersmiddelen die geluid maken, geen graffiti, geen etenswaren te koop. Dat dat kan. Hoe anders zou dat in Nederland zijn (al kan ik deze week echt wegdromen bij het idee dat de zomerfeesten er zijn en je je dag en nacht in heet feesttumult kunt begeven…). We hebben een tijd zitten lezen en liepen toen terug naar het centrum, langs de kustlijn. Dit is een gebied met flats en ook daar weer met opperbeste buitenvoorzieningen en geen troep te vinden. Leuk om door te lopen. Helemaal als je eindigt in de stralende zon op een roof top terras op de 11de verdieping van een hotel.Baca selengkapnya