This is Sami land

We wilden graag richting hrt Noorden rijden, maar het weer was slecht (12 graden i.p.v. de 27 graden van de dag ervoor). De tent ingeladen, maar toch maar het 'vakantie-envelopje' van mama en papa besteed aan een droge overnachting via arbb. We kozen voor een soort Hobbithuisje naast een huis, in the middle of nothing. Alleen maar stilte, een eindeloos soort maanlandschap, een rivier.
De context van dit al kregen we pas toen we met Leif in gesprek raakte bij een vuurtje. Niks hobbithuisje: "Yes, Im Sami, you are on Sami land, this is a traditional Sami home" Hij is hier opgegroeid, maar leeft-radiologisch laborant van beroep- nabij Tromso. Toen hij en zijn zus en broers het huis erfden, is zijn zus er gaan wonen met de belofte dat de broers altijd welkom zijn, voor hun is een eigen huisje gebouwd. Paradijselijke plek, nu in de zomer, in de herfst als de rivier kolkt en de bomen gekleurd, in de winter als alles wit is, de rendieren bij elkaar zijn en het noorderlicht zich laat zien. We deelden onze wijn met hem (au), spraken over Europese historie (hij had Geert Mak gelezen) en politiek ('No right wing in Norway, it's forbidden') en we mochten hem het hemd van het lijf vragen over de Sami. Hoe moet het zijn als je zo'n sterke eigen cultuur en historie hebt, maar de taal niet hebt mogen leren spreken zodat je niet eens met je eigen oma hebt kunnen praten? We weten nu ook waar de houten piramides naast de huizen voor zijn (vlees roken) en waarom er zoveel Finnen zijn hier (veel Finnen zijn naar Noord-Noorwegen gevlucht in de oorlog). Onze connectie was muziek; Leif heeft ons veel Joik-songs laten horen, vroeg ons n.a.v. de Cornelis Vreeswijk-connectie tussen Nederland en Scandinavië naar wat een nozem en een non eigenlijk is en was jaloers op ons dat we Rammstein nog maar een maand geleden hadden gezien. Samen bij een haardvuur naar de schitterende video van Zeit kijken en daarna in je Samihuisje onder een knisperend schoon dekbed kruipen.... het kan niet mooier!Læs mere