Bye bye Anouk

De laatste dag met Anouk zijn we naar Sommaroy en Hillesoy gereden, de witte strandjes bewonderd en een klein klimmetje gedaan met een spectaculair uitzicht over de eilandjes, rotsformaties en zee. Van het ene topje naar het andere, weer een andere weg terug, toch nog 2-3 uurtjes lekker gelopen. We hadden een strandje gespot om te zwemmen, maar dat pakte wat anders uit, want Bart stapte vol in zee-egels. 26 stekels telde ik en na een uur van slappe lach (sorrie Bart), zijn we dus naar huis gegaan en werd ik voetverzorger. Badje met heel heet water en azijn bleek te werken, in combinatie met wat pincetwerk. Het gif is niet echt gaan werken en de pijn is nu 2 dagen later zo goed als weg, dus we hebben geluk.
Nadat we de volgende dag een nog steeds blije Anouk uitgezwaaid hebben, waren we weer met z’n tweeën. Ook fijn. Heeeel rustig aan gedaan, genoten van heerlijk warm weer en op ons Too Good To Go- rondje relaxt gepicknickd langs het water bij Kjosen. Moesten nog wel even opschuiven, want zoals op veel plekken regeren de Noordse sternen op sommige strandjes geheel. Ze maken enorme kabaal als je daar ook wil zijn, vliegen paniekerig rond met plotselinge duiken en zijn agressief (zeggen de Noren). Mooi hoe men dit wel vervelend vindt, maar de vogels ook alle ruimte geeft. Ruimte genoeg. En het is allemaal maar tijdelijk.
Plannen voor ons laatste meerdaagse autotripje gemaakt, over de zee uitgekeken, gewoon fijn. Opvallend is hoe de zon ’s avonds sinds kort achter de bergen zakt, er lampjes aan gaan bij sommige gebouwen aan de rand van eiland Tromso en er al een paar dagen geen cruise schepen meer zijn en de sneeuw op de bergen op veel plekkenweg is. Zou de zomer hier al een beetje voorbij zijn?Leggi altro