Laatste dag

Ola ¿como estas? Met ons gaat het goed, we gingen vandaag eens uitslapen en nee Gandalf we begonnen vandaag eens niet met ontbijt. We wilde het wel alleen waren we te laat. We liepen wel even naar het balkon waar normaal het ontbijt is in de hoop op een uitzondering, maar helaas. Wel zagen we in de boom tegenover ons 2 toekans zitten. Het waren twee yellowthroated toekans. We waren heel blij want we hadden nog niet goed een toekan kunnen zien. We dachten er een in Monteverde langs te zien vliegen, maar recht voor ons op onze laatste dag is echt een geluk. We hebben daar wel een halfuur staan kijken wat ze deden, ze bewogen hun nek of deden hun snavel open en dan weer dicht. Ze probeerde zelfs te eten maar als ze de grote snavel open deden viel het er uit. Het was voor ons allemaal heel interessant en bijzonder. Simon belde ondertussen even met het Noorse thuisfront. Toen de toekans weg gingen gingen we zelf ook maar eens ontbijten. We gingen met al onze vuile was, die we naar een wasserette brachten, de stad in. We belanden bij een super hip koffie tentje waar ze alleen maar Katy Perry draaide. Het eten was flauw en de muziek heel erg luid. We liepen terug naar het hotel om te vragen of we nog naar de La Fortuna waterval konden gaan. De man van de receptie belde een taxi die ons wel wilde brengen. We praatte wat met de taxichauffeur die ons vertelde dat jaguars helaas niet vaak zich laten zien en dat je een illegale tour kon lopen naar een caldeira in de liggende indiaan (dat is een berg die op een indiaan lijkt). Hewl toevallig was de chauffeur dezelfde man als die ons morgenvroeg naar de Nederlandse ambassade zou brengen voor Simons paspoort. Om bij de waterval te komen moest je eerst 500 traptreden lopen, gelukkig zagen we ondertussen weer 2 toekans. Bij de waterval was het heel erg druk. Er was een klein meertje waar iedereen in wilde zwemmen, maar door de stroming van de waterval bleef je aan de kant. Het water was heel koel na de stijle afdaling. Gelukkig was er aan de andere kant nog een kleiner meertje waar het wat rustiger was. Daar zwommen veel vissen die Simon met behulp van een Franse jongen probeerde te vangen. Helaas mislukte het dus moesten we toch uit eten. De trap omhoog beviel minder goed, maar het was een goede oefening voor de hike. We werden door dezelfde man terug naar het hotel gebracht, waar we het zwembad in doken. Het weer was wat warmer dan de afgelopen dagen dus bleven we wat langer in het zwembad. Na het zwemmen gingen we de stad in om souvenirs te kijken. We belanden uiteindelijk in een dierenwinkel met grote machetes in leren schedes voor een klein prijsje, ook hadden ze cowboy hoeden en petten, grote schitterende riem gespen en zakmes voor nog geen 5 euro. Na lang twijfelen hebben we toch maar geen steekwapen gekocht en de rest ook maar laten liggen. We waren hongerig door al die pracht, we moesten op zoek naar wat te eten. We stopte bij een restaurantje om wat nachos te eten. Na kang wachten op de nachos en ze in record tempo verorberd te hebben moesten we haasten naar de wasserette voor onze schone kleding. We gingen naar het hotel terug om onze tassen alvast in te pakken. We hadden rond 7 afgesproken met een man om een korte nachttour te doen rondom het hotel. Tijdens de nachttour zagen we nog wat hagedissen en kikkers, ook de aarbeikikker of strawberry-blue jeans frog die we nog niet hadden gezien. Na de tour gingen we weer naar de stad voor ons avondeten. We hadden al een paar dagen onze ogen gericht op een restaurant waar elke dag een rij voor stond, helaas vandaag ook. We liepen dus verder en zagen hetzelfde restaurant wat verderop met geen rij. Blij als een ei gingen wij zonder rij zitten aan een tafel nabij. We bestelde combo#8, die bestond uit een halve geroosterde kip en een halve kilo varkens ribs, met nog wat sidedishes. We dachten dat het teveel was voor ons, maar onze buiken zijn groter dan onze ogen. Het was een waar feestmaal voor onze laatste dag. Strompelend gingen we weer op zoek naar souvenirs, dit keer met succes! Voldaan gingen we naar het hotel om de rest in te pakken en nog even Brooklyn 99 te kijken. Morgen verlaten we dit mooie land en gaan we naar Peru. Het was een mooi land, helaas moesten we de nevelwouden van Monteverde vroeg verlaten door een boef en wilde de walvissen zich niet laten zien. Maar toch zeker tevreden over CR, wat een mooie natuur en wat een prachtige dieren. Pura Vida CRLes mer