Winter is coming

Vroeg is het als onze wekker gaat, allebei willen we het liefst doorslapen. We pakken de laatste spullen en checken uit bij ons hotel. Het regent heel hard, maar gelukkig staat onze taxi al klaar voor ons. De man van gisteren vertelde dat we een andere route moesten nemen door de regen en ongelukken. De rit zou rond de 3 uur duren, wat zou betekenen dat we op tijd in San José zouden zijn. Vandaag hadden we een afspraak met de Nederlandse ambassade om Simons paspoort op te halen. Op weg naar San José stopte we even bij een waterval waar we wat foto's maakte. Net voor de hoofdstad begonnen de files. Over de laatste paar km deden we heel lang en maar net te laat kwamen we aan. We haalde het paspoort op en gingen wat eten als ontbijt. Rond een uur of 1 namen we een uber naar het vliegveld. We checkte onze spullen in en gingen oogshoppen. Overal deden de verkopers alsof ze zelf klanten waren, beetje gekke verkoop tactiek. We aten nog wat op het vliegveld en konden het vliegtuig in. De vlucht naar Peru was constant turbulentie, en er zaten stomme Amerikanen achter ons. Toen we uitstapte kregen we spijt van onze keuze. In Costa Rica was het lekker warm, maar hier voor ons ijskoud (15°c). Een man met een bordje met Lunas naam stond op ons te wachten. We reden door Lima richting ons hotel. De verschillen met San José vielen meteen op, gebouwen zijn hier hoog en er zijn veel minder zwervers. Het appartementje was koud maar gelukkig zijn er drie dikke dekens. We zijn benieuwd naar wat peru allemaal te bieden heeft en we moeten snel op zoek naar warmere kleding.Okumaya devam et