Salkantay Trek dag 4

Ook na de Pisco Disco ging de wekker weer om 05:00, helaas. Uit de tent zien we meteen onze favoriete kiwi in het gras liggen. Hij heeft de tent niet gehaald helaas, gelukkig gooide Veronick een slaapzak naar hem. Na het ontbijt scheidden onze wegen, Luna voelde zich nog ziek en ging een stuk met de bus met de spullen mee. Nadat de wandelaars rond 0630 waren vertrokken eerst nog een uur of twee wachten maar daarna was het nog een uurtje rijden naar de plek waar de wandelaars aan zouden komen om te lunchen. Er was niet veel, het was een kleine straat langs het spoor met een paar winkeltjes en restaurantjes. Nog een uur of drie wachten dus maar een lekker koffietentje gevonden en in de hangmat wifi en stroom getapt. Simon en de groep wandelaars gingen met een hard tempo de berg op. Julio zei 2,5 uur omhoog, maar door het nog resterende beetje alcohol in ons bloed waren we er na 1:45 uur. Boven was er een rust plek met cuy (cavia) en veel kippen. Ik at daar wat granadilla voor wat energie. Met wat meer energie gingen we verder. Julio zei 2,5 uur naar beneden maar we mochten gewoon nog een half uur stijl omhoog. Over de top van de berg begon het wat meer jungle te worden. Ik en Ronan zagen nog een glimp van een toekan. Na een kwartier kwamen we bij een open stuk met wat ruïnes. Vanaf daar hadden we het eerste zicht op Machu Picchu, wel heel ver weg nog. We gingen in de vervallen Inca huizen zitten voor wat geschiedenis les van Julio. De ruïnes waren een soort militaire plek voor Machu Picchu. Er waren nog 2 van dit soort basissen die in een driehoek om de religieuze stad staan. Deze plekken waren zo'n 10 jaar eerder ontdekt dan Machu Picchu zelf. We liepen weer verder naar beneden. Nu was inderdaad de 2 uur stijl omlaag die ons beloofd was. Onderaan moesten we een brug oversteken die niet veilig meer was. Er stond een bord met max 3 mensen en de brug bestond uit ijzerdraad en houten planken. Na nog een halfuur "Inca flat" te hebben gelopen, dat betekent op en neer over heuveltjes, zagen we Luna relaxen in de hangmat en gingen we met zn alle lunchen. Na een tijdje liepen we weer verder, Luna nu ook. Julio had gezegd dat het tourist flat zou zijn maar dat was een leugen, het was eerst nog een stuk steil omhoog. Eenmaal boven zei Julio dat het nog twee uur plat lopen was. Het platte klopte, de twee uur niet, het werden er 3,5. De route liep alleen maar langs het treinspoor richting Aguas Calientes, het dorpje in de buurt van Machu Picchu waar wij ook vannacht gingen verblijven. Het spoor liep door de jungle dus het was overal mooi groen maar de muggen die we niet hadden gemist uit Costa Rica waren er wel weer. Onderweg zagen we nog een mooie grote bruine vlinder, een groep parkieten en een heel leuk katje die ons een stuk achtervolgde. Na 3,5 uur kwamen we bij het hotel aan in Auguas Calientes. Helaas geen hutje of tent meer, maar ook fijn want een douche hebben we de afgelopen dagen niet gehad. We hadden nog even tijd om te chillen in de kamer, waar het warme douchewater helaas wel op was, tot we gingen eten. Het was alweer het laatste eten met de groep die de trek zo leuk maakte. Na het eten dronken we met een aantal mensen nog een biertje want morgen mogen we uitslapen, de wekker gaat om 05:20 ipv 05:00. Wat een fijne tijd.Baca selengkapnya