Wildkamperen

Vanochtend was het nog best best lekker weer in Kinsarvik. We wisten nog niet wat we zouden gaan doen of waar we heen zouden gaan, dus deden we het lekker rustig aan. Ontbijten met een echte cappuccino met schuim uit het winkeltje, met socks spelen, autoruiten wassen, afwasje. Liane kreeg Chris niet echt enthousiast voor een mooie lange wandeling, dus om 12 uur reden we weg. Omdat we deze reis nog naar een viking museum en Christiania willen besloten we wel alvast richting huis te rijden, maar via een andere route, en vanavond wild te gaan kamperen. We willen graag weten hoe lang de huishoudaccu het volhoudt. Onderweg was het best slecht weer, we hebben zelfs sneeuw gehad! Ook kwamen we bij twee woeste watervallen. We haalden buienradar erbij en zagen dat we net in een groot onweer en regen gebied zaten. Iets verder naar het noordoosten was het droog, dus daar gingen we een plekje zoeken. Op het eerste plekje stonden twee reusachtige campers. Op het tweede plekje lagen allemaal reusachtige stenen waar we bijna Kevin mee sloopten. 3 keer is scheepsrecht dus wéér een plekje aan het water, dit keer in het bos en privé. Het is hier alleen wel 5° en met de noordenwind voelt het nog kouder aan. We parkeerden Kevin daarom niet aan het water waar de wind vandaan kwam, maar tussen de bomen met de opening van de wind af. Geen koud wit wijntje in de zon vanavond dus. Morgen chocomel inslaan. Chris kookte curry uit een zakje met naan, en we aten het lekker warm in de camper op. De passagiersstoel draait, en zo kunnen we gezellig tegenover elkaar aan tafel eten. Daarna gingen Chris en Socks wandelen in het bos. Omdat Liane tijdens een dropping eens heel bang is gemaakt voor lopen in het bos tijdens de schemering wanneer de wilde zwijnen biggetjes hebben ging ze niet mee. De vorige avondwandeling had ze ook al verpest door luid te stampen, zingen en klappen. We zitten in een gebied met veel elanden dus probeerden er hier nog een te spotten. Ten tijde van deze post is dat nog niet gelukt. Wel vonden we het zachtste mos ooit. Liane was toen wel onderkoelt genoeg om het bed met warme kruik op te zoeken. Chris en Socks bleven op de uitkijk voor elanden, wolven en wolverines.もっと詳しく