Midgard en knuffelschapen

We werden wakker in een koud en regenachtig bos, waar we nog een mooie wandeling met Socks maakten met al onze kleren aan. Snel koffie en thee en zonder tandenpoetsen op weg met de kachel aan! We gingen naar het Midgard Vikingsenter. Een museum met grafheuvels en een Gildehal replica. Op de parkeerplaats poetsten we snel nog even onze tanden en kamden onze haren. Het museum zelf was heel klein en vooral op kinderen gericht. De gildehal was wel mooi gemaakt én Norsemen bleek hier opgenomen te zijn! Chris ging op zoek naar de shitting log. Thuis nog een keer kijken of we iets herkennen. Toen door naar Zweden! Onderweg deden we ons uiterste best om een eland te spotten, maar helaas. Het lijkt er dus op dat we nog een keer terug moeten komen. We zochten een fijne camping uit bij een boerderij met schattige knuffelschapen en twee paarden. Omdat het ook hier koud, winderig en regenachtig is maakten we het regenzeiltje aan de bus vast, en in tegenstelling tot eerdere pogingen lukte het nu wel! Precies op tijd voor een stortbui! Alles is hier heel ecovriendelijk, alleen hebben ze (daardoor?) geen douche. Omdat we daar wel aan toe zijn na ons koude nachtje in het bos wordt dat prioriteit nummer één voor de volgende camping. De vriendelijke boerin maakt van de schattige knuffelschapen ook heel lekker lamsvlees. Daar kochten we iets van en Chris kookte een heerlijke lamscurry. Op de ecoboerderij bleek daarna geen afwasplek of warm water te zijn. We kookten water en deden de afwas in het teiltje, maar er was daarna ook geen plek voor het afwaswater, ook niet meer in onze eigen vuilwatertank... in de bosjes dan maar. We hebben gelukkig wel eco afwasmiddel. 😬 Toen was het tijd voor de avondwandeling. Je scheen hier een mooie route door het bos naar de kust te hebben. We vroegen de boerin de route en ze zei dat je de ene weg naar beneden kon nemen, dan een stukje langs het strand, en dan een andere weg terug naar boven. Na een tijdje kwamen we aan het einde van het pad terwijl we nog niet bij de kust waren. Uiteindelijk vonden we een geitenpaadje naar beneden en werden we op een prachtig uitzicht getrakteerd. Er was een trap en dan nog een stuk over de rotsen naar beneden. Daar wilden we zoals de boerin had gezegd langs de kust naar het andere pad naar boven lopen. We vonden wel iets dat op een paadje leek maar dat was wel erg smal en de rotswand naar beneden wel erg steil en het begon ook al donker te worden. We zochten een ander, veiliger pad en toen het echt donker werd waren we verdwaald. Gelukkig is het internet hier echt overal van uitstekende kwaliteit en banjerden we met behulp van Google maps door het bos en over de rotsen in de juiste richting omhoog. We kregen het daardoor gelukkig wel weer warm, al raakten we behoorlijk buiten adem terwijl Socks licht als een veertje 5 keer dezelfde afstand op en neer huppelde. Uiteindelijk vonden we na dwars door iemands tuin te zijn gebanjerd een pad naar boven. Nu gaan we weer slapen met al onze kleren aan. Morgen een foto van de schattige knuffelschapen, mét lammetjes!もっと詳しく