E witeri Oase und es Velotüürli

Gester heimer e witeri Oase bsuecht. D Oase Costa Rica isch oh no natürlich (Huacachina isch nüm natürlich, wius vom Tourismus isch zerstört worde). Mir hei gstuunet womer vorem Hostel si mitem Sandbuggy abghout worde. Mit däm heimer nid grechnet, aber guet. D Oase isch mega schön u me chönnt dert sogar mite SUPs, Kajaks oder Böötli druf u drin schwümme. Für mi isches aber z chaut gsi u drum simer ufd Sanddüne ufegloffe u hei dr Usblick gnosse. Nachere Stund simer witergfahre u mir hätte üs nomau chönne bim Sandboarde versueche. I has de dismau la si. Bi Sunneuntergang simer ume zrugg uf Paracas gfahre.

Dä Morge hets ume mau es Velotüürli gäh ids Reserva Nacional de Paracas. Scho nach paar Meter hetmer ds Füdle weh tah vom Sattu u i ha gwüsst, ds wird e länge Tag. Julians Sattu isch weicher gsi u drum heimer ab und zue mau gwächslet. Zersch heimer e Halt gmacht bir "La Catedral". Ds isch e Steiformation wo mau e Boge het gha u so wines Türmli u drum chli usgseht wine Kathedrale. Nacheme Erdbebe isch dä Boge mau igstürzt. Schono imposant weme denkt, wie viel Stei denn isch abgheit.
När simer no witer gfahre zum Playa Roja. Teilwis bini oh gloffe, wiu mir het irgendwenn nid nume z Füdle sondern oh mis Chnöi ume afa weh tue. Dermit hani no haubers grächnet, aber ha z Velofahre glich wöue usprobiere. Dr Playa Roja isch e rote Strand. I muess sege, uf de Fotos gsehts chli cooler us aus es isch. Grundsätzlich isch ds Reserva Nacional scho no hübsch, emu klippene si idrücklech, aber mit dem müehsame Velo u de schmerze hani nid sone mega gueti Zit gha u bi froh gsi, womer ume si ir Stadt gsi. Dert heimer nis afa mau es Frappe gönnt u si ner doch zimlech müed hei ga zNacht esse.もっと詳しく