Probolinggo

Op onze reis op zoek naar nog een vulkaan kwamen we aan in Probolinggo, een nietszeggend stadje. De reis hiernaartoe was een ramp. Uit pure armoe heeft Fieke zelfs een zakje tofu naar binnen gewerkt, dan snap je het wel.

Aangezien we pas ‘s nachts naar de vulkaan zouden reizen, zodat we de zonsopgang konden zien, hadden we hier de hele dag. Gelukkig was er een evenementje. Eetstalletjes, attracties voor de kinderen en veel tentjes waar ze rommel verkochten. We waren de enige toeristen en iedereen wilden met ons op de foto. Fieke was het al gauw beu, maar vond gelukkig een tentje waar ze helemaal haar ding kon doen. Terwijl mij gevraagd werd allerlei rariteiten uit te halen voor de foto - kinderen optillen, met koopwaar poseren, op de foto met een man die zijn geld wou laten zien - zat Fieke lekker tussen de vijfjarigen te waterverven. Toen ze eindelijk klaar was en we vroegen hoeveel we voor dit staaltje kunst af moesten rekenen, zei hij lachend dat het gratis was. Met ons erbij had zijn tentje veel bekijks getrokken, dat was goed voor de omzet. Goeie vent.

Trots gaf Fieke haar kunstwerk later aan de eigenaar van de homestay. Die was er duidelijk niet blij mee, maar twee dagen later hangt hij nog steeds in het kantoor. Fantastisch dat men hier vanalles doet om beleefd te blijven. En dat Fieke dat zo lekker uitbuit.Læs mere