Nagoya wita

Wstałam rano, wdzięczna sama sobie, że spakowała się poprzedniego dnia!
Zjadłam śniadanko i wypiłam kawkę. Wychodzę na dworzec, który jest dosłownie 5 min od mojego hostelu. Wiadomo, nie chce się spóźnić, więc kończy się, jak zwykle, mną czekającą przez jakieś 25 min.

W busie spanko i podcasty, czyli tradycyjnie.

Jestem w Nagoi jakoś po 13:00. Jako, że dziewczyna, u której się zatrzymuje, pracuje na nocki to o tej 13:30 musiałam ją obudzić. Ayyy

Zostawiałam rzeczy i idę się przejść. Osu Kannon, czyli spoko świątynia, przeszłam koło Science Museum, w którym jest największe planetarium na świecie, a potem do parku koło Zamku. Idę sobie główną ulicą, koło Mirai Tower, trochę się poplątałam i wracam do domu.

Uznałam, że pójdę pobiegać, mimo tego, że bardzo mi się nie chciało. Koniec końców było bardzo fajnie biegać po Nagoi słuchając piosenek po hiszpańsku. Jest taka możliwość, że pobiegłam trochę w inną stronę, niż planowałam, co poskutkowało dłuższą trasą i dzisiejszymi obolałymi nogami. Czytam i spanie.Leer más