Phnom Penh

Hoe mooi Cambodja ook is, je kan de armoede waarin de mensen leven niet ontwijken. Het land kent een gruwelijke geschiedenis en draagt er tot vandaag de gevolgen van met zich mee. Van 1975 tot 1979 werd 1/4 van de bevolking uitgemoord door hun eigen landgenoten. De dictator Pol Pot wou met de rode Khmer, het staatsleger, Cambodja ombouwen naar een totalitaire zelfvoorzienende landbouwstaat. Alle persoonlijk bezit en intellectueel erfgoed werden vernietigd. Iedereen die niet paste binnen deze communistische gedachte moest worden geëlimineerd.
We zijn in Phnom Penh. Dit is naast de hoofdstad ook de plek om meer te leren over het vreselijke verleden van Cambodja. We bezoeken S21, de gevangenis waar duizenden mensen werden verhoord en gemarteld. Er is een Nederlandstalige audiogids, die een duidelijk en choquerend verhaal verteld over de gebeurtenissen in deze gevangenis. Later die dag gaan we naar de Killing Fields, hier werden minstens 20.000 mensen vermoord. Het is zwaar. Zeker geen ontspannend en leuk uitstapje, maar wel een morele verplichting. Het is belangrijk om de geschiedenis te kennen en verder te vertellen. Op deze manier kunnen we proberen vermijden dat dit in de toekomst opnieuw gebeurd.
Daarnaast is Phnom Penh vooral een drukke stad. De voetpaden moeten hier nog worden uitgevonden en als die er toch zijn, worden ze gebruikt als parkeerplaats voor belachelijk grote auto’s. Het is bijna begrijpelijk dat niemand zich hier te voet verplaatst. ‘s Ochtends bezoeken we een tempel, gaan iets drinken in een leuk cafeetje en lopen wat rond de stad. We passeren langs drukke markten waar het vlees in de zon hangt en de vliegen enkel door middel van een waaier worden tegengehouden om er hun larven te in te nesten. Het is geen mooie stad, maar overal zijn bouwwerken aan de gang die schijnen te leiden naar een mooier Phnom Penh. Langs de rivier vind je al een mooie boulevard, die recent is aangelegd. Het is ineens ook de enige plek waar we rustig kunnen wandelen. Heel even toch, want enkele momenten later weerklinken de bassen van een stereo luid overheen de boulevard. Het is een openlucht aerobicsles, die uit het niets een 20-tal mensen doet bewegen op de muziek. Ik ben blij om te zien dat dit initiatief veel mensen lokt en vreugde schept voor deelnemers en toevallige passanten, waaronder ikzelf.Read more