De Whitsundays

In Cape Hillsborough doen we 's ochtends nog een wandeling door een mangrove, er staat nu weinig water in doordat het eb is. We zien veel bomen die typerend zijn voor een dergelijk landschap. Hierna rijden we in een paar uur naar Airlie Beach. Veel te zien is er niet onderweg, suikerriet wordt afgewisseld met heuvels en bos.

In Airlie Beach doen we boodschappen bij de Woolworths. We hebben daar een kortingskaart waarmee je bij de tankstations van de Woolworths korting krijgt als je ook boodschappen doet. Het assortiment is zeer ruim, er is een bakkerij en een slager waar je ook verse vleeswaren kunt kopen. Alle groenten en het meeste fruit komt uit Australië en N.Z. De 🥑 worden bijvoorbeeld in QLD geteeld en zijn 2x zo groot als bij ons, en ook een stuk lekkerder. Bij veel boodschappen rekenen we af bij de kassa en bij wat minder bij de zelfscan. De kassa kan soms erg lang duren, omdat men lang met elkaar staat te praten, of alle boodschappen ook door de cassiere worden ingepakt.

Wat opvalt is dat alle toeristen hier schijnen te komen, het is druk op straat en er rijden veel camperbusjes rond. Dat zijn we tot nu toe niet gewend. Wij staan op een camping van de keten Big4 voorbij Airlie Beach in het Conway N.P. De camping is omgeven door groen en het is er rustig (net te ver van de stad). We doen een was, later blijkt dat die maar niet droogt door het vochtige weer. Het is ontzettend heet en benauwd, maar voor de Australiërs is dit nog steeds koud 😂. Wij zoeken verkoeling in het zwembad.

De volgende ochtend worden we opgehaald voor onze boottour met de Thundercat. We schrijven ons bij de haven in en krijgen een stingersuit tegen de kwallen. Het seizoen is al voorbij, dit zal voor de zekerheid zijn. Het is geen overbodige luxe, omdat tijdens de zomermaanden je echt niet zonder de zee in moet, aangezien er meterslange Portugese oorlogschepen in het water zitten (die dodelijk kunnen zijn). We nemen plaats in de rode catamaran en gaan op pad. De dag begint helaas bewolkt, hopelijk klaart het nog op.

De ontdekkingsreiziger James Cook kwam in dit gebied op eerste Pinksterdag, vandaar de naam Whitsundays. Een uur varen komen we bij het eerste eiland en mindert de boot abrupt vaart. Een van de motoren is kapot en kan niet meer aan, we varen met een slakkengang verder naar de eerste snorkellocatie. De Thundercat is nu dus een Slow Moving Snail geworden. Dat mag de pret niet drukken, we trekken onze zwempakken aan en plonzen in het water. Het is inmiddels ook zonnig geworden, dus ideaal om te snorkelen. Het koraal is aangetast door de laatste cyclonen, maar toch zien we veel variatie onderwater. Ook zwemmen er veel vissen in allerlei kleuren, sommige zijn erg groot. Het is grappig om tussen een school vissen in te zwemmen.

Na een half uur vertrekken we naar een tweede locatie, waar minder vissen zitten, maar het koraal veel mooier is. Na het snorkelen varen we om het eiland heen en krijgen we een smakelijke lunch geserveerd. Niet veel later komt gelukkig de vervangende boot en kunnen we daarmee op volle snelheid de tour hervatten.

De laatste stop is Whitehaven Beach, een van de toeristische iconen van Australië. Dit strand bestaat uit wit silica (geen zand), wat lang geleden door een vulkaanuitbarsting is vrijgekomen. We wandelen eerst naar een uitzichtpunt en kijken neer op de witte stranden en riviermonding. Daarna wandelen we naar het strand, waar we een duik nemen in het kristalheldere water. Hierin zwemmen ook kleine rode pijlstaartroggen, die zich soms ingraven in het zand en je alleen twee ogen ziet. Een voordeel dat we zo laat op het strand zijn, is dat alle andere tours al weg zijn en we kunnen genieten van de rust en het prachtige landschap.

Met de ondergaande zon varen we in anderhalf uur terug naar Airlie Beach en worden we weer naar de camping gebracht. Het was ondanks de pech een zeer leuke dag en het heeft onze verwachtingen overtroffen.

Hierna volgen straks nog 2 blogs met wat foto's en filmpjes van de actioncam.Read more