Sighnagi

De volgende ochtend is het goed weer en het is gelukkig niet druk op de weg. We rijden vanuit de bergen terug over de Military Highway naar het stuwmeer en vervolgen onze weg door het voorgebergte van de Kaukasus richting het oosten. We komen door een paar valleien waar de bloemen weer volop bloeien en drinken koffie op een verlaten akker.

Het wagenpark van Georgië bestaat uit vooral geïmporteerde auto's. In Tbilisi en het westen zie je veel Amerikaanse auto's, maar ook veel met het stuur rechts, welke voornamelijk uit Japan komen. In heel het land rijdt de Prius in grote getallen rond. Europese auto's zie je weinig, en de trouwe Lada's doen nog goed dienst. De Ford Transit en Mercedes Sprinter doen het zakelijk goed.

De weg daalt af vanuit de heuvels naar een brede vallei waar vooral druiven worden geteeld voor de wijn. Georgië is het oudst producerende wijnland ter wereld, maar staat hier niet bekend om. De vallei staat vol cipressen en populieren. Het lijkt een beetje op Italië. Het is kersentijd, op de markt is het druk en staan tientallen busjes vol met kersen.

Via een serie haarspeldbochten komen we in Sighnagi. Deze stad ligt bovenop een heuvel en het uitzicht over de vallei beneden en daarachter de Kaukasus is erg mooi. Het oude centrum wordt gekenmerkt door een kerk en de stadsmuur uit de 18e eeuw, waar je een stuk over kunt lopen. In het park staat een groot monument voor de Tweede Wereldoorlog.Meer informatie