Grand Staircase: Zebra Slotcanyon

We staan vroeg op om vandaag de warmte voor te zijn en rijden een stukje terug over de Hole in the Rock road. Rond 8 uur beginnen we aan een wandeling van 11 kilometer. We lopen eerst door wat heuvels en een kleine canyon die vervolgens overgaat in zandstenen heuvels. We zijn de eerste wandelaars, het pad staat vol sporen van salamanders, slangen, vogels en ook katachtigen, welke vannacht ook gebruik hebben gemaakt van het pad. Overal staan cactussen en andere planten in bloei.

Na een paar kilometer komen we in een grote wash uit, dit is een droge rivierbedding die alleen water bevat als het hard regent of sneeuwt smelt. We ploeteren een tijdje door het zand, overal om ons heen zijn prachtig gevormde heuvels van zandsteen, welke afsteken tegen de strakblauwe lucht.

Dit gebied heet Grand Staircase Escalante net een reden. Ten eerste refereert de naam naar de Escalante rivier, die vele canyons heeft uitgesleten en naar Lake Powell stroomt. De Staircase wijst naar het landschap, welke van noord naar zuid een trap vormt, waarbij in verschillende trappen het can hoog naar laag gaat tot aan de grens met Arizona.

We staan inmiddels voor de opening van een van de vele slotcanyons die het gebied rijk is. De canyons worden uitgesleten door water welke soms met hoge snelheid na onweersbuien naar beneden komt stromen. Sommige slots zijn breed, andere net breed genoeg om je doorheen te wurmen. Zebra begint vrij breed, maar wordt dan ontzettend smal. Ik pas er na 10 meter nog nauwelijks door, en moet vervolgens met benen en rug geklemd tegen de rotswand verder wurmen. Na een paar meter kan ik weer staan en kom dan in het mooiste gedeelte van de canyon. De wanden golven zich een weg naar boven toe. Verder kom je helaas niet, want de rotswand gaat opeens meters omhoog.

Er zit niets anders op dan terug lopen en klauteren. Ik ben blij dat er nog niemand anders is, want dan zou je elkaar letterlijk in de weg zitten.Read more