Rust in Lovina

Wat een heerlijk dromerig plaatsje. Wat een contrast met de gekte van Seminyak. Hier in Lovina beach gaan we vanzelf mee in de rust 🌞.

We wandelen over het mooie strand en zwemmen in de zee. Deze is heel kalm met nauwelijks golven en bijna te warm. De mensen doen hier meer hun best wat aan je te verkopen. We begrijpen dat ze in dit gebied ook een stuk armer zijn. Ze maken hun basisschool af en gaan dan verkopen aan toeristen om rond te komen.

We eten bij een prachtig restaurant aan het water. De kinderen spelen bij de zee. De visjes zwemmen om je voeten en de zon zakt weg aan de horizon. Als je het land in kijkt zie je het silhouet van de palmbomen en de hoge bergen in de verte. Wat een paradijs!

De villa is wat vervallen en heeft echt liefde (lees; geld) nodig om het een en ander op te knappen. Zonde want we bladeren door wat foto en gastenboeken en lezen hoe veel Nederlanders het voor ons zo goed hebben gehad. Het huis is gebouwd in mei 1988 en heeft al heel veel mensen blij gemaakt. Nu toch wat vergane glorie. Ik heb contact met de Nederlandse eigenaar en die neemt de feedback serieus en geeft ons het geld terug. Eerder dan gepland gaan we naar een andere villa, maar we blijven in Lovina.Baca lagi