Triacastela

Noc w albergue powoduje to, że się nie można wyspać i z konieczności jest chęć na wczesne wyjście. Na drodze powitał nas pomimo dość zimnej temperatury ciepły wiatr zwiastujący raczej gorący dzień. Pokonaliśmy dwie dość solidne góry , pierwsza to Alto de San Roque. Tam pojawił się pierwszy pot i zmiana ostrości wzroku. Na szczęście był tam piękny pomnik pielgrzyma przy którym zrobiliśmy sobie zdjęcia, a w tle mieliśmy dopiero wstające słońce, a przed nami jeszcze widoczny księżyc w pełni, była to wręcz niewiarygodna sceneria. Widoki gór kompensują trudy związane z ich pokonywaniem no i tak było i teraz. Drugi szczyt to Alto do Polo, pomimo jego względnej krótkości nazwaliśmy go górą bestią, bo zabrała wszystko co mieliśmy poza chęcią do natychmiastowego wypicia piwa aby zahamować chęć wymiotowania na bezdechu.
O dziwo widoki i panoramy górskie nie traciły swojego piękna. Potem już generalnie w dół, osaczeni wąwozami zieleni przybierającej coraz bardziej mistyczne kształty,kolory i zapach, to znak że zaczęliśmy pomału zatapiać się w Galicję pełną inności, czaru, magii, innej zabudowy oraz zapachu ( dominującego krowiego aromatu). Przechodząc przez wioski Galicyjskie trzeba się przyzwyczaić do krowich, końskich czy oślich kup, które leżą na drodze i jak nie pada to tylko trzeba patrzeć gdzie się stawia stopy, ale jak pada to wszystko zamienia się w brązowa rzekę. Okrągłe domy pokryte słomą albo specyficznymi kamiennymi dachówkami. Często dół zajmują zwierzęta, a górę ludzie. Na polach koło domu są widoczne prostokątne często bardzo zdobione przewiewne budowle do przechowywania kukurydzy lub innych dobroci ziemi.
Cały czas drogą w dół dotarliśmy do Tricastela , małego miasteczka , w którym były kiedyś trzy zamki. Dzisiaj nie ma żadnego, przyjechali Wikingowie i zburzyli wszystkie trzy . Został tylko herb z trzema zamkami których kształty zostały wykute na murach tutejszego kościółka pod wezwaniem Santiago, który niestety z powodu choroby miejscowego, jedynego tutaj Księdza pozostaje od jakiegoś czasu zamknięty. Dzień zakończył się dobrym obiadem, ze smakołykami galicyjskimi i rozmowami ze znajomymi.Read more