Dag 4 - Bergen zijn kut... met een fiets

"What's up here?" Is wat er stond voordat ik begon met het beschrijven van de nieuwe dag. Uhmm nouja, Mount Fuji waarschijnlijk. Want dat ding is kapot groot! Hij is zo'n 6km hoog en (in een ander seizoen) zelfs beklimbaar! Hoe awesome!

- overigens sorry voor de kut kwaliteit van de foto's. De lens van mijn camera op mijn mobiel is een beetje fucked, vandaar die zwarte vlekken af en toe. Heb hem geprobeerd nog schoon te maken to no avail. Alle andere foto's staan op het SD-kaartje van mijn camera waar ik nu niet zoveel mee kan. So bear with me please -

Vandaag werden we redelijk bijtijds wakker omdat we om 8 uur ontbijt gereserveerd hadden, want dat was blijkbaar inclusief! Helemaal geweldig! We mochten zelfs kiezen tussen Traditional Japanese en Mai's homemade waffles! Ik neem aan dat de lieftallige jongedame die alles hier roggelt Mai heet, maar we kozen toch voor het vaste Japanse ontbijt. Het bordje met Mai's waffles kan toch ook anders opgevat worden.

Enfin, we werden om 8 uur in het theehuisje ervoor verwacht waar ze al druk bezig was met koken. Traditioneel gingen we zitten op een zabutton, een vloerkussen, in de traditionele houding met gebogen knieën. Als westerling houdt je dat misschien tien minuten vol, maar daarna slaat toch echt de kramp toe en gingen we maar in kleermakerszit zitten. Breakfast is served. Zoals ik al in de vorige blog omschrijf was het een traditioneel ontbijt met rijst, miso soup, een stukje gegrilde zalm, kleine aardappeltjes in een saus en een kleine salade. Arjen had dus gelijk. Prima weg te kanen eigenlijk! Integratie al 30% voltooid! (Sorry geen foto van, had me mobiel op de kamer laten liggen).

Dit zou een sportieve dag worden! We zitten namelijk in een berggebied en we hebben fietsen gehuurd (ook bij Mai). Nu zijn we als Hollanders zeker niet vies van een stukje fietsen, maar uhmmm.. hoe zeg ik dit netjes.. bergen en fietsen is gewoon kut. We zijn het niet gewend in Nederland en bergafwaarts is altijd super leuk, maar bergopwaarts.. meh toch een heel stuk minder! Zeker aangezien ze hier niet aan fietspaden doen. Je bent dus een beetje aan het YOLO-en aan de rand van de autoweg of je rijdt lokale mensen omver op de stoep, maargoed we zagen andere mensen het ook doen, dus het zal wel goed zijn! En ik moet zeggen dat de automobilisten hier vrij attent zijn en netjes om je heen rijden met gevaar voor eigen leven soms (overal scherpe bochten hier).

De reden dat we de fietsen hadden gehuurd is namelijk omdat er in de buurt van Mt Fuji verscheidene meren zijn die je kan bezoeken en sommige daarvan liggen op fietsafstand. Gelukkig scheen de zon toen we vertrokken dus er kon niets meer mis gaan. Flesjes water gehaald. Lekker ontbijtje naar achter getikt! Ikuzo (let's go). De eerste heuvel was gelijk al de ergste. Het was gewoon bijna tien minuten non-stop vrij stijl omhoog en we hadden onze jas nog aan. Hijgend kwamen we al bij het eerste stoplicht aan met het idee "waar zijn we mee begonnen". Gelukkig viel de rest wel mee, want het was veel weg naar beneden. Dat beloofde nog wat voor de terugweg! Wat bleek nou, dat we een beeeetje om waren gefietst en dat we die hele heuvel niet per se op hadden hoeven fietsen. Maarja, beetje exercise kan nooit kwaad natuurlijk! Gelukkig hadden we chille mountain bikes dus dat hielp ook wel.

Via een omweg waren we uiteindelijk bij Lake Kawaguchiko aangekomen wat een gigantisch meer is waarbij je op verschillende plekken ook uitzicht hebt op Mt. Fuji. Hier hebben we dus helemaal omheen gefietst als de bazen dat we zijn! (Zie plattegrond, is verder dan dat het lijkt) Een kleine greep uit dingen die we hebben gezien: een hoop sakura bomen, een klein festivalletje, bergen, water, tempels, musea, toeristische gedeelte met hotels en restaurants, verlaten huizen die op de stijle hellingen gebouwd zijn en waterboarders (niet de martel methode).

Nu was de vraag nog of we door wilde fietsen naar één van de volgende meren, maar één blik op de lucht en de gevoelstemperatuur gaf ons het idee om dat maar niet te proberen. De wind stookte een beetje op (uiteraard tegenwind) en de lucht bedekt met een dikke stapel bewolking waar je "hey, ga eens even weg, je hangt voor de zon" tegen zegt. Dus toen zijn we maar weer aan ons retour begonnen.

Op de terug weg kwamen we langs een supermarkt en aangezien we nog niet geluncht hadden, besloten we daar even te stoppen om wat in te slaan. Het is alleen vrij lastig een keuze te maken als je van de helft niet eens weet wat het is, maar aan de andere kant ook wel weer leuk. Zeker dankzij de geweldige begeleidende lift-achtige muziek maakt van shoppen voor boodschappen in Japan een ware belevenis. Waar kwamen we mee thuis? Belegde croissants (die van mij met knakworst! want Japan), onigiri (een soort rijstdriehoek met vis erin. Een Japanse bapao) wat te drinken en old school magnetron maaltijden! Want ja, dat moet je ook een keer geprobeerd hebben natuurlijk! Oh en ik snap eindelijk wat de cassieres allemaal mompelen als je bezig bent. Ze noemen het product en de prijs op. Zo leer je elke dag wat!

Eenmaal terug in de inn hebben we geluncht terwijl het zicht op Mt. Fuji langzaam door ons ontnomen werd door mist en wolken. Zonde, maar wel een tof contrast met gisteren. De eerste keer regen in Japan! Daarna moest ik even naar de WC, maar die zijn nogal,.. anders dan dat we thuis gewend zijn.

Alles wat je er over gehoord hebt is waar. Ik wil er één voor thuis! Nu zijn er verschillende modellen aanwezig en die in de inn hier staat met stipt op nummer één. Als je de deur van de wc al open doet gaat de bril al automatisch omhoog. De zitting daaronder is al warm. Dat went sneller dan je denkt. Staand plassen komt bijna niet meer in je op. Vandaag was ik in een avontuurlijke bui en ben ik op onderzoek gegaan naar de rest van de functionaliteiten en uhmm ja.. apart. Ik heb me nog nooit zo schoen gevoelt daaronder. Ik snap ook niet waarom dat ding zo goed kan mikken. Je kan zelfs een soort sproeistand aanzetten. Het is zéér bijzonder. Je kan de warmte en de hardheid van de straal bepalen en ja... gewoon apart. Japanners hebben hygiëne blijkbaar hoog in het vandaal staan. Meer heb ik er niet over te zeggen. Het is meer een ervaring die je zelf moet meemaken.

De rest van de dag was het rustig aan doen. We hadden aan Mai-san de weersvoorspelling gevraagd in verband met het fietsen en zei gaf aan dat het vanaf drie uur tot aan de volgende ochtend Nederlands weer zou worden. Regen, regen en regen dus. Gelukkig waren we bijtijds terug dus daar hebben we geen last van gehad. We hebben een lange tijd gechilled in de openbare chill ruimte in de hoop dat er nog andere reizigers zouden zijn/komen zodat we van hun avonturen konden horen. Mai-san had al verteld dat het rustiger zou worden en dat was het dus ook. Geen enkele ziel gezien helaas op de verloren ziel na die af en toe naar de wc moest.

Toen Mt. Fuji niet meer zichtbaar was zijn we maar naar onze kamer gegaan om daar verder te chillen. Ik heb Arjen op FindPenguins gewezen en die is ook lekker aan het schrijven geslagen. Mocht je een andere kijk op deze trip willen check zijn verslag (in het engrishu!) via zijn FindPenguins op Arjen Luesink. Na te hard gechilled te hebben zijn we maar gaan slapen! Want we moesten vroeg op de volgende ochtend!

TL;DR - lekker traditioneel Japans ontbijt. fietsen met bergen is kut. Groot meer. Veel gefietst. Veel foto's van Mt. Fuji genomen. Boodschappen gedaan. AWESOME wc's. Regen, regen en nog eens regen. Chillen alsof je leven er vanaf hangt.

Dag Tsu - signing off

P.S. Ze hebben in deze inn echt de beste conditioner OOIT! Mijn haar is nog nooit zo silky smooth geweest!Read more