Une aventure de 22 jours par Judith & Tim En savoir plus
  • Judith Hulsbos
  • Tim van den Bogaard

Liste des pays

  • Japon Japon
Catégories
Aucun
  • 1,8kkilomètres parcourus
Moyens de transport
  • Train231kilomètres
  • Vol-kilomètres
  • Marcher-kilomètres
  • Randonnée-kilomètres
  • Bicyclette-kilomètres
  • Motocyclette-kilomètres
  • Tuk Tuk-kilomètres
  • Voiture-kilomètres
  • Bus-kilomètres
  • Campeur-kilomètres
  • Caravane-kilomètres
  • 4x4-kilomètres
  • Nager-kilomètres
  • Pagayer/Ramer-kilomètres
  • Bateau à moteur-kilomètres
  • Voile-kilomètres
  • Péniche-kilomètres
  • Ferry-kilomètres
  • Bateau de croisière-kilomètres
  • Cheval-kilomètres
  • Ski-kilomètres
  • Auto-stop-kilomètres
  • Cable car-kilomètres
  • Hélicoptère-kilomètres
  • Pieds nus-kilomètres
  • 23empreintes
  • 22jours
  • 390photos
  • 166j’aime
  • Konnichiwa Fukuoka 🇯🇵⛩️

    16 avril, Japon ⋅ ☁️ 17 °C

    Konnichiwa! We zijn weer in Japan. 🇯🇵 Of nouja, de helft van "we". Ik (Tim) heb de oversteek alvast gemaakt en Judith is hier vrijdag. Het is te danken aan de ticketprijzen in schoolvakanties. Een stuk minder gezellig natuurlijk, maar dat mag de pret niet drukken.

    Deze keer richten we ons op Kyushu. Dat is van de vier grote eilanden die samen Japan vormen het zuidelijkst gelegen. De grootste stad is Fukuoka dus daar beginnen we dan ook.

    Laten we op pad gaan! We vertrekken vanuit Hakata. Dat is één van de vroegere steden die nu samen Fukuoka vormen. Het station en het centrum van Fukuoka worden echter nog gewoon Hakata genoemd. We beginnen in Old Hakata waar ik de Tochoji tempel ⛩️ bezoek. Het is er rustig maar het is er hardstikke mooi. Met name de tuin 🌳 eromheen ligt er spic en span bij. Ik loop Amerikanen tegen het lijf die vorig jaar, tijdens het EK, in Delft 🇳🇱 waren. Ze vragen zich af waarom ik geen 🟠 oranje kleding aan heb.

    Het weerzien met Japan is ook het gelukkige weerzien met de "Convenience Stores". Het zijn de bescheiden supermarktjes die we overal in Zuid-Oost Azië terugvinden maar ze zijn nergens zo goed als in Japan. Je kunt er ook niet omheen want je moet van goede huize komen wil je een straat vinden zonder op z'n minst één "Konbini" zoals ze liefkozend genoemd worden. De grootste lol is nog wel dat je een winkel binnen stapt waar je de helft van de verpakkingen niet kunt lezen. 😵‍💫 Het eten en drinken is altijd goed en vers maar je krijgt er alleen geen garantie bij dat het geen octopus bevat. Wij zijn desondanks groot fan. Ik haal een beker met fruit uit de vriezer en plaats hem in een apparaat. Even later heb ik een verse smoothie in m'n handen.

    Verder naar het station van Hakata. Het is een aaneenschakeling van malls. Ik weet dat er een Pokémon Center zou moeten zijn maar het is een goedbewaard geheim waar hij precies zit. Het duurt een tijdje, tot ik op de achtste verdieping Pikachu in de ogen kijk. Triomf! 🎉

    Tijd om de rust op te zoeken in Ohori Park. 🌳 Het is een groot meer midden in de stad. In het meer liggen drie eilandjes verbonden met bruggen. Om het meer heen is een wandelpad waar veel word hardgelopen. 🏃🏼‍♀️ Op het meer dobberen waterfietsen in de vorm van een zwaan. 🦢 Het is mooi weer, dus de jassen en paraplu's worden uit de kast gehaald. Die vervelende zon ☀️ ook altijd!

    Op de weg terug loop ik langs Canal City. Nog zo'n megalomane mall. Het is een futuristisch gebouw rond een kunstmatig kanaal. En er is natuurlijk een fonteinshow. 😵 Ik vind er ook een grote Totoro. Het is een figuur uit een oude Japanse tekenfilm. De karakters uit die film zie je overal. Dus hebben we laatst My Neighbour Totoro gekeken en het bleek inderdaad een kunstwerk!

    Als de jet-lag toeslaat is het tijd voor eten. Ik ga naar mijn favoriete restaurant in Japan: Coco Ichibanya. Geheel volgens concept zit je op je kruk te bestellen op een tablet. En voor je het weet heb je een bord curry voor je neus staan dat je tot in de kleinste details kunt fine-tunen. Gezellig is het misschien niet, maar het is wel heel erg lekker. 😄

    Tijd om wat slaap in te halen. 😴
    En savoir plus

  • Het geluk van Kokura 🍀

    17 avril, Japon ⋅ ⛅ 22 °C

    Ik ga de trein in vandaag! Op Hakata station is het lekker druk. Er is een hele rits ticketautomaten maar dat kan niet voorkomen dat er een lange rij is ontstaan. En dat terwijl de spits al voorbij is. Ik pak de Nozomi Shinkansen 🚅 naar Tokyo maar ik ga er bij de eerstvolgende stop al uit.

    De trein begint hier en dus wordt ie helemaal schoongemaakt voordat je in kunt stappen. Alle stoelen worden ook razendsnel omgedraaid. Eenmaal op m'n plek valt het op wat een zee aan ruimte je hebt. Het is er ook lekker stil. Binnen een mum van tijd vliegen we met 300km/u door het landschap. 🚅💨

    In Japan halen de treinen alleen het nieuws als een hoge pief zijn excuses moet maken voor een vertraging. Geen gein, dit is afgelopen jaar echt gebeurd omdat een trein 20 seconden te laat vertrok. Alle reizigers kregen een certificaat mee omdat geen enkele werkgever zou geloven dat de trein vertraging had. 🤯

    Na een kwartiertje stap ik uit. We zijn dan al bijna 80km opgeschoten. In Kokura stap ik over op de lokale boemel. Je kunt dan vaak meekijken met de machinist, dus dat heb ik natuurlijk wel even gedaan. In Mojiko stopt de trein en vroeger moest je hier op de ferry stappen om naar Honshu te komen. Tegenwoordig zijn er zat tunnels en bruggen. De boten 🚢 komen hier nog wel af en aan. Zo valt te zien op de 31e verdieping van het Mojiko Retro Observation Deck. Het was een belangrijke haven vanwege de ligging dicht bij China. Hier kwamen de eerste geïmporteerde bananen 🍌 aan land en dat willen ze weten ook. Overal zijn beelden van bananen te zien. Er is ook een spoorwegmuseum 🚂 en daar ben ik altijd voor te porren. Het is kleinschalig maar schitterend aangepakt. 👌🏼

    Helemaal blij ga ik terug naar Kokura. Een tamelijk onbekende stad. Maar het had weinig gescheeld of we hadden allemaal van het bestaan van Kokura af geweten. Op 9 augustus 1945 was een Amerikaanse bommenwerper met de plutoniumbom Fat Man onderweg naar Kokura om hem daar te droppen. Maar het zicht was slecht 🌫️ en dus werd er uitgeweken naar Nagasaki. Er vielen daar 40.000 doden bij deze ontploffing. 💥 Het heeft geleid tot een gezegde in Japan: "Het geluk van Kokura". 🍀 Je zegt dit als je ontsnapt aan verschrikkelijk leed zonder dat je zelf wist dat je gevaar liep. Hoe wrang maar mooi is dat? Dankzij dat geluk staat het kasteel 🏯 er nog en het staat er goed bij!
    En savoir plus

  • Nanzoin tempel ⛩️

    18 avril, Japon ⋅ ☀️ 22 °C

    Al dagenlang wordt het slapen mij moeilijk gemaakt door de bloedhitte 🔥 in mijn kamer. De airconditioning is centraal geregeld en staat op de "heat"-mode. Het is buiten een goede 25 graden, dus het is mij een raadsel waarom de kachel aan moet. Op weg naar het uitchecken lees ik in de lift dat het gebouw vanaf vandaag naar de "cool"-mode gaat. Helemaal top. 🤣

    Dan maar weer naar Hakata station. Ik stap op de rapid train 🚃 richting Nogata. Het is een bescheiden trein langs kleine stationnetjes. Ik stap uit in Nanzoin-mae. Vanaf hier is het een klein stukje lopen naar de Nanzoin tempel. De omgeving is groen en heuvelachtig dus dat is helemaal geen straf. ☀️😎

    Langs de weg naar de tempel worden tot vervelens aan toe de lokale etiquette die bij deze tempel horen uitgelegd met bordjes. Je dient je bijvoorbeeld bescheiden te kleden. Zo mag je hier niet met een korte broek rondlopen. En ook selfie-sticks, muziek en luide gesprekken worden niet geduld. 🚫 De bordjes zijn allemaal in het Engels. Ik had dit al vernomen en heb me voor de gelegenheid ook maar in een lange broek gehuld. Maar aangekomen bij de tempel valt op dat nou juist de Japanners in korte broeken lopen en zwaaien met selfie-sticks terwijl ze luidruchtig staan te praten. 😵‍💫 Misschien nog maar wat bordjes in het Japans plaatsen.

    Het hoogtepunt van de tempel is een bronzen beeld van Buddha. Het zou gaan om de grootste in z'n soort met een lengte van 41 meter en een hoogte van 11 meter. Je moet er flink wat trappen voor lopen maar eenmaal aangekomen bij de Buddha krijg je loon naar werken. Het is absoluut indrukwekkend. 😲
    En savoir plus

  • Fukuoka by night 🏮

    18 avril, Japon ⋅ 🌙 22 °C

    Er is iets wat de Aziatische steden zo aantrekkelijk maakt als de nacht 🌜 valt. Er is zoveel leven op straat. Het lijkt soms wel drukker dan op de dag. Een avondwandeling is dan ook nooit saai.

    Er zijn veel "salarymen" op straat die nog verplicht met de baas tot in de kleine uurtjes moeten proosten. 🍻 Ik zie zelfs een man die televisies uit z'n rug heeft groeien. Maar de gemene deler is altijd: eten. Overal eten. 🍜En savoir plus

  • We zijn weer samen!

    19 avril, Japon ⋅ ☁️ 25 °C

    Het was even wennen, Judith nog thuis en Tim al lekker op pad in Japan. Maar vrijdagavond was het eindelijk zo ver. Judith kwam ook aan op Japanse bodem. 🙂

    Na een lange vlucht, in business class (geen idee hoe, want ik heb daar zeker niet voor betaald) en een kort taxi ritje waren we dan eindelijk samen! ❤️

    Nadat alles was nagepraat en er nog een klein diner van de Lawson (een van de vele convenience stores hier in Japan) 🍙 was het tijd om samen in een klein bedje te schuiven. 🛌 En niets slaapt toch lekkerder dan een bed!

    Na een goede nacht was het tijd voor een Fukuokadag. Tim was de perfecte gids, want die had de leukste highlights natuurlijk allang gezien. Het zonnetje scheen en samen zijn we heerlijk op pad gegaan. Van shrines, tempels ⛩️, winkeltjes in Hakata, naar het park Ōhori park waar de schildpadden nog lekker in het zonnetje lagen op te warmen.

    Vooral in het Ōhori park hadden wij een bijzondere ontmoeting met een Taiwanees stel. Die vlogen even op en neer naar Japan voor een weekendje weg. ✈️ Wat een andere wereld?! En wat een luxe. En ze hadden een super lieve foto van ons gemaakt die ze ook nog super lief deelde met ons. En daarbij deelde ze ook nog een Taiwanese snack uit. Totaal overrompeld lieten ze ons achter, zo lief.

    En als avondeten konden we het gerecht van Fukuoka niet overslaan (en toevallig Judith’s lievelingseten) ~ The Classic Tonkotsu Ramen - ICHIRAN 🍜. Gelegen in een 12 verdiepingen hoog gebouw, het hoofdkantoor en restaurant in 1. Dit was echt smullen.

    Het was een goede eerste Japandag samen❤️
    En savoir plus

  • Bloemen, bloemen en nog meer bloemen

    20 avril, Japon ⋅ ⛅ 21 °C

    Voor de kust van Fukuoka ligt het schiereiland Uminonakamichi. Waar toevallig ook een keurig aangelegd park is waar je rondom kan fietsen. 🚲 Dit roept onze naam! Dus we pakken in de ochtend de trein vanaf Hakata station richting Uminonakamichi. 🚃 🛤️

    In een local dieseltreintje worden we bij de ingang van het park afgezet. Daar zijn fietsen te huren en als echte Hollanders moeten wij dit doen. Dat het zadel niet hoger komt dan onze knie vergeten we even. 🚲

    Op een gepast tempo (want onze benen kunnen niet harder trappen op deze fietsen) gaan we op verkenning. We komen eerst aan bij een dierenpark. Waar wij vooral veel apen 🐒 zien en een capibara spotten. Een diertje die lijkt op een kruising tussen een zwijn en een bever?! 🦫

    Na het dierenpark komen wij bij de bloemenparken. De cherryblossems 🌸 missen we net, maar de tulpen 🌷 en vele andere bloemen staan vol in bloei. En vooral Judith geniet er volop van. Hoeveel bloemen heeft ze vandaag op de foto gezet?! 📸

    In het park zelf zien we stelletjes en gezinnetjes genieten van hun vrije zondag. Er wordt badminton 🏸 gespeeld, maar ook een spel met een frisbee. Er wordt gepicknickt, gelachen en gegeten. De sfeer is ontspannen en toch ook rustig.

    We fietsen lekker door, genieten van het park, de mensen om ons heen en opeens is het al 2 uur. ⏰ We moeten om half 3 de fietsen inleveren. 🤯 Met een wat sneller tempo fietsen we terug en leveren keurig op tijd de fietsen in. 🥵

    Daarna stappen we op de ferry richting Hakata Port. Eenmaal in Hakata aangekomen merken we op dat we nog niet eens geluncht hebben. Gelukkig is er altijd een Konbini in de buurt, dus shopten we in een klein supermarktje voor wat rijst en groente. We zijn snel tevreden🥰 🍙🍛

    Als avondeten eten we iets anders en toch typisch Japans, sushi 🍣. Maar het zou Japan niet zijn als je eerst even in de rij moeten wachten tot er een plekje vrij voor je is in het restaurant. Fukuoka is een stuk rustiger dan Tokyo en de andere steden, maar ook hier moeten we weer wachten op een plekje in een restaurant. Misschien moeten we ook kiezen voor wat minder populaire plekken om te eten 🤔

    Na een goed half uur wachten krijgen wij een tafeltje. We zitten naast een lopende band waar bordjes met sushi 🍣 langs komt. Wil je wat anders bestellen? Dan heb je natuurlijk een tablet waarop je van alles kan aangeven wat je wilt eten. Dit wordt dan persoonlijk, via een andere loopband, bij je bezorgd. 🥟🍘🍗 We genieten ervan. Het is heerlijk. En misschien eet Judith wel net 1 stukje sushi teveel🫣
    En savoir plus

  • Bidden voor Judith in Dazaifu ⛩️

    21 avril, Japon ⋅ ☀️ 24 °C

    De sushi van gisteravond was erg lekker, maar het had voor Judith nog wel een staartje. ☹️ En dus kiest zij nog even voor de hotelkamer en ga ik deze ochtend alleen op pad.

    Niet ver van ons hotel ligt Tenjin Station. Vanaf hier vertrekken er geen treinen van JR (de Japanse NS) maar enkel van Nishitetsu. De treinen zijn allemaal fotogeniek maar aan duidelijke vertrekinformatie en Engelse omroepberichten doen ze niet. 😵‍💫 Ik maak een rit naar Dazaifu. Onderweg zie ik de stad langzaam overgaan in groene heuvels met traditionele huisjes. 😎 Op Futsukaichi stap ik over voor de laatste minuten naar Dazaifu.

    Eenmaal aangekomen volg ik de meute door een drukke straat vol met winkeltjes maar toch vooral met heel veel eten. Alsof de pelgrimstocht naar de tempel toch vooral eten in het vooruitzicht stelt. De lokale delicatesse heet umegae mochi. Het is één van de vele Japanse zoetigheden met rode bonen pasta als vulling. Het staat overal rijen dik voor de kraampjes. Ik ben niet de allergrootste fan. 😉 Je moet waarschijnlijk een verfijnd Japans smaakzintuig hebben om dit op waarde te schatten. In die zin lijkt het op drop. Daar kun je ook weinig harten mee stelen zodra je de grens passeert. Verder is de koopwaar in de winkels 🛍️ rond dit soort toeristische oorden altijd kleurrijk en vrolijk. Zo is er veel van Totoro te vinden, maar vaak ook Miffy. Dick Bruna kan trots zijn dat zijn Nijntje zover van huis nog steeds mateloos populair is. Ik struin door wat winkeltjes voor ik mijn weg vervolg naar de lokale publiekstrekker. Het is een tempel.

    De Tenmangu Shrine ⛩️ is gewijd aan Sugawara no Michizane, een geleerde uit de 9e eeuw die zo slim was dat hij nu de god van de examens is. Het stikt hier dus ook van de studenten. 👩🏼‍🎓 Met klassen tegelijk betreden ze de tempel. Ze smeken hier massaal om hulp door wenshoutjes en papiertjes te kopen en te beschrijven met hun wens en deze te hangen tussen de andere wensen. Een populaire wens is "laat me alsjeblieft slagen". Ik laat ook een wens achter, al is die van iets andere aard. Nu maar hopen dat deze hogere macht mijn doktershandschrift kan lezen. 😵

    De tempel zelf is prachtig. Een deel staat weliswaar in de steigers, maar de rest is erg fraai: houten gebouwen, mooie vijvers in afgemeten tuinen 🌳, en overal *klap*–geluiden van mensen die netjes klappen voor de kami (Shinto-goden). Het is er redelijk druk maar het is alsnog relatief stil.

    Ik loop een rondje door de tuinen en zie nog een man een showtje opvoeren met een bord op een stok. Tijd om weer te kijken hoe het met Judith gaat. 👨🏼‍⚕️
    En savoir plus

  • 17 uur in een vliegtuig voor dit ✌🏼🇳🇱

    22 avril, Japon ⋅ 🌧 19 °C

    We checken deze ochtend uit in Fukuoka. Onze baggage sturen we alvast op naar Nagasaki waar we morgen zullen arriveren. Hoeven wij in de tussentijd niet te slepen met die tassen. Wat een heerlijke oplossing. We pakken voor de laatste keer de metro naar Hakata. Het is vollebak spits en dringen in de trein, maar je kunt een speld horen vallen. 🤫 Ook als de hele menigte uitstapt en zich door de vele roltrappen wurmt blijft alles rustig, stil en geordend in rijtjes. Ik vrees dat we deze mensen na een ochtendje op Amsterdam Centraal levenslang psychologische nazorg moeten verlenen. 😵

    Vanaf spoor 4 vertrekt de speciale Huis ten Bosch/Midori trein. Hij gaat ons afzetten bij de ingang van het Themapark Huis ten Bosch. En dus is de trein volledig oranje 🟠 en gehuld in koninklijk ogende logo's die veel weg hebben van ons Je Maintiendrai-wapen op ons paspoort. Onderweg rijden we door uitgestrekte groene landschappen met af en toe een klein groepje traditionele Japanse huizen. De huizen zijn allemaal kunstwerken met veel houten elementen en allerlei afzonderlijke daken. Om de huizen heen liggen veelal keurige tuintjes met altijd wel een bonsai boom. 🌳

    De trein eindigt op station Huis ten Bosch. Het ligt in de buurt van Sasebo aan de Omura Baai. Tegenover het station zien we direct Hotel Okura JR Huis ten Bosch. De naam ten spijt heeft het verdacht veel weg van Amsterdam Centraal. 😉 Hier zullen we vanavond slapen. Het is nog vroeg en bij Japanse hotels hoef je geen minuut eerder dan de incheck-tijd aan te kloppen om in te checken want je krijgt gewoon nul op rekest. Dus dat hotel zien we later wel, laten we het park in gaan.

    In 1979 bezocht Yoshikuni Kamichika Nederland en raakte geïnspireerd door het land en de architectuur. Het resulteerde uiteindelijk tot het bouwen van Huis ten Bosch. Hij liet 6 kilometer aan grachten graven, 400.000 bomen planten en bouwde een volledig Nederlands stadje. 🇳🇱 Het stadje heeft gewoon Hollandse klinkers en alle huizen zijn tot in detail Nederlands gebouwd. Het is geen decor. Sterker nog, alle bakstenen zijn geïmporteerd uit Nederland. Er zijn ook levensgrote replica's gebouwd van bijvoorbeeld het stadhuis van Gouda en Kasteel Nijenrode. De Utrechtse Domtoren is ook nagebouwd, maar uit respect naar het origineel is deze replica 1 meter minder hoog gebouwd. Het Paleis Huis ten Bosch is er natuurlijk ook te vinden. Koningin Beatrix 👑 verbood echter het interieur na te bouwen en dus huisvest het nu maar gewoon een museum.

    We struinen over de bruggen en de pleinen en wanen ons volledig in Nederland. Het is ze zelfs gelukt het Nederlandse weer te importeren. Want het is een grijze dag en het regent wat af! ☔ We eten natuurlijk poffertjes en maken een rondje in een draaimolen 🎠 met 3 lagen. Op de Domtoren genieten we van het uitzicht en als we trek hebben in koffie, ☕ dan halen we die natuurlijk bij het Nijntje Café. Ook pakken we nog een ritje in het reuzenrad mee. 🎡 Om het helemaal af te maken zijn we natuurlijk op de foto gegaan met dé sterren van het park: Nijntje en Nina! 📸

    Het is een beetje tegenstrijdig om hiervoor 17 uur in een vliegtuig te zitten, maar we hebben wel een hele leuke dag gehad. 😄🇳🇱

    Nu is het wel gauw weer tijd voor ramen, sushi, yakitori, torii, tonkatsu en konbini. ⛩️🇯🇵
    En savoir plus

  • De toegift van Huis ten Bosch 🎆

    22 avril, Japon ⋅ 🌧 19 °C

    Ons hotel ligt naast de ingang van Huis ten Bosch. We zien vanuit onze kamer dat het er mooi verlicht 💡 uit ziet. Dus we sluipen 's avonds nog even naar binnen. En we zien al gauw dat er weer kosten noch moeite gespaard zijn om het park aan te kleden. De straatlantaarns en de verlichte bruggen maken de wandeling extra mooi. We pakken ook nog een extra ritje mee in de Sky Carousel! 🎠📸

    Richting sluitingstijd krijgen we nog een lichtshow voorgeschoteld. Tot nu toe regende het flink door maar vlak voor de show wordt het droog. Er is muziek en de fonteinen ⛲ dansen mee in alle kleuren van de regenboog. Vanaf de Dom gaan er allerlei zoeklichten door de lucht. Dat heb ik de Dom in Utrecht nog niet zien doen. 😉
    Met een paar flinke klappen vuurwerk komt de show ten einde. Het was een mooi schouwspel. 🎆

    Als we naar de uitgang lopen komen we tot de conclusie dat we 's nachts nog wel een paar keer wakker zullen schrikken van de repetitieve muziek 🎶 die overal in het park te horen is. Die oorwurmen van de Efteling zijn er niks bij!

    Bij de uitgang worden we door een hele rij personeel uitgezwaaid. 🙋🏻‍♀️🙋🏼‍♂️🙋🏻 Dit is geen uitzondering. Het gebeurt bij iedereen en het is ons ook al meer dan eens opgevallen als we simpelweg een restaurant of café'tje verlaten. Het is één van die dingen die Japan zo speciaal maakt. 🇯🇵👍🏼

    Tijd om te gaan slapen. Wat een dag! 😄
    En savoir plus

  • Terug naar Japan 🇯🇵 🚞

    23 avril, Japon ⋅ ☁️ 17 °C

    We worden wakker in onze balzaal van een kamer in het Okurahotel in Huis ten Bosch. We hebben heerlijk geslapen. 🛌 We lopen zo naar onze bekende konbini ‘Familymart’ voor een smakelijk ontbijtje. 🥐☕️🧃Deze nuttigen wij op de hotelkamer met het prachtige uitzicht over de baai en uitzicht op het themapark Huis ten Bosch.

    Na het ontbijt is het toch echt tijd om Nederland achter ons te laten en weer terug te keren naar Japan. We lopen nog even een klein rondje door het hotel om de laatste details tot ons te nemen. Wat een hotel. 🏨

    Daarna lopen wij naar het station Huis ten Bosch. Geheel nog in het thema, maar het deuntje 🎶 van het themapark wordt steeds zachter en verlaat eindelijk onze oren. We kopen een kaartje en we wachten 10 minuten op het kleine station. 🚉 We genieten van het uitzicht en zien in de verte onze trein aankomen. Een kleine diesel met maar 3 wagons. 🚃

    We gaan zitten en we worden direct getrakteerd op Japan. Een smal kronkelende spoorlijn 🛤️ langs de baai. Rijstvelden, Japanse huisjes (vooral de daken en de perfect nette tuinen voor elk huis vervelen nooit). Het geluid van de slagbomen 🚥horen we heerlijk in de trein en we schommelen lekker verder.

    De trein is rustig. Er zitten 4 oudere vrouwen in de klein die bijna onjapans gezellig met elkaar zitten te kletsen. En een zakenman stapt de trein in die direct in slaap valt. Japanners zijn echt de meesters in slapen in de trein. Ze kunnen direct na het neerploffen in slaap vallen en ze worden steevast een paar seconden voor hun bestemming weer wakker. Dat lukt ons nou nooit!

    Als we aankomen in Nagasaki pakken we de tram naar het Peace Park. Daar wordt 9 augustus 1945 herdacht. Op die dag om 11:02 werd de plutoniumbom Fat Man gedropt op Nagasaki. Na het slechte zicht in Kokura werd uitgeweken naar Nagasaki. Ook hier was het zicht slecht, maar na enige tijd ontstond een breuk in de wolken waardoor de Mitsubishi wapenfabriek zichtbaar was. Er vielen uiteindelijk richting de 80.000 slachtoffers bij de ontploffing. Het Peace Park is mooi aangelegd maar er is vrijwel niemand. 🤔

    Tien jaar na de bom is het indrukwekkende bronzen beeld "Peace Statue" geplaatst. Het geeft een man weer met zijn rechterhand omhoog wijzend als waarschuwing voor het gevaar uit de lucht. Zijn linkerhand symboliseert eeuwige vrede. Ook de benen dragen een betekenis. Zo staat het gevouwen rechterbeen voor meditatie en staat zijn linkerbeen voor het opstaan om de wereld te helpen. En we zijn er nog niet, want de gesloten ogen staan voor het herdenken van de slachtoffers. Het is een waar kunstwerk! 👌🏻

    Niet ver van het Peace Park bezoeken we de plek waar de bom insloeg. Het is weergegeven als een verzameling ringen op de grond. Daarnaast is een pilaar geplaatst van de Urakami Kathedraal. Er was verder nog maar weinig over van wat destijds de grootste kathedraal van Oost-Azië was. Overal waar er plek is hangen er kleurrijke papieren kraanvogels als symbool van vrede. We bevinden ons op dat moment een aantal meters hoger dan destijds, in 1945, het geval was. Alle puin, zoals dakpannen en gesmolten glas, is bij elkaar geveegd, en daar staan we nu op. Ook hier is overigens weinig volk te bekennen terwijl het in Hiroshima overal erg druk was. Het naastgelegen museum konden we natuurlijk niet overslaan. Het bracht de nodige context en afschrikwekkend beeldmateriaal. 😬

    Een trammetje later is het tijd om in te checken in ons hotel. De check-in gaat volledig in het Japans en we slaan er ons door heen. Als we onze kamer openen liggen daar onze tassen al klaar die we in Fukuoka hadden opgestuurd. Wat een land 🇯🇵😄

    's Avonds begeven we ons naar een klein barretje met de naam "LOCAL". Er is plek voor hooguit 6 á 7 mensen en die staan er ook. Het is een typisch Japans barretje in die zin. Vlakbij eten we bij Miraizaka Nagasakidoza. Een echte izakaya waar je tussen de "salarymen" zit die met hun baas op stap moeten. We gooien de tafel vol met allerlei lekkere hapjes van omelet tot gyoza en van kara-age tot yakitori. Het was smullen, veel Japanser wordt het niet. ✌🏼
    En savoir plus