excuse me while i light my split

Vandaag begon de dag goed.
Zen continental ontbijt pannenkoeken voor Lara. Iedereen gelukkig tot Lara ontdekte dat er gehakt tussen de pannekoek lag. Toen liep het mis. Vieze Lara, mama heeft hoofdpijn we gaan de ferry missen,...
Aan de ferry aangekomen merkte we dat die om de 20min ging dus chillywilly.
Vandaag gaan we naar de Curonian Spit.
Een landtong van 98 kilometer lengte die de Oostzee scheidt van het Koerse haf. Daar wonen dus koeren blijkbaar. De enige manier om er te geraken is via de ferry vanuit Klaipeda. Of met visas voor Rusland want de landtong hang vast in kaliningrad (Russische enclave). De eerste stop is gaan kijken naar een broedplaats van aalscholvers en reigers. Lara was zo luid aan het tegenwerken dat we er geen enkel gezien hebben. Dan maar verder. Eerst eten in dat kind steken zodat ze zich misschien gedraagd. Nope (Thanks for ruining our meal). Mevrouw wou heel de tijd pannekoeken maar als ze voor haar neus stonden waren pannekoeken blèh. We zijn een paarkeer met haar naarbuiten moeten gaan om het enigzins dragelijk te houden. Het eten was best lekker maar het gezelschap was minder. Na het eten gingen we wandelen naar de Parnidis duin. Een zwervende duik van meer dan 50m hoog die al regelmatig de bewoners van het dorp heeft geambeteerd. De hoop was dat Lara in de draagrugzak inslaap ging vallen. Helaas pindakaas. Mevrouwtje dacht daar anders over. De wandeling ging best goed en Lara gedraagde zich. Het was wel best vermoeiend in het losse zand wandelen. Een groot stuk heeft lara zelf gewandeld waarna haar licht uit was. Terug naar Klaipėda dan.
Na een snelle pizza douchen en bed in!

Iki!Leer más