Huttentocht dag 4

Dit is alweer de laatste dag van de huttentocht en het zal je vast niet verrassen dat het buiten grauw en grijs is. Zo is het de hele week al en dat zal ook niet veranderen. We stonden dus weer lekker optijd om voor de hardste regenbuien bij onze eindbestemming aan te komen.

Vanwege de vele regen is het natuurlijk ook moeilijk foto's te maken, dus ik heb er niet zo veel.

De route begon stijl, maar vlakte al gauw af, want we volgende de hoogtelijn van een berg zodat we lekker door konden stappen. Zo af en toe dreven de wolken een beetje uit elkaar en gaven ons een klein kijkje vooruit. Niet zo handig als je op kaart en kompas probeert te lopen. Gelukkig hebben we ook gewoon gps en bewegwijzering. Al helpt dat ook niet altijd want zelfs ons gids verdween soms uit het zicht als er weer een wolk voorbij dreef. Die wolken maken wel voor echt mooie plaatjes en het voelde alsof er ieder moment een draak achter de bergen vandaan kon komen vliegen, zo sprookjesachtig was het!

Wolken doen nog meer dan alleen het uitzicht verbergen. Volgens de kaart liepen we boven Innsbruck, maar niemand had het door. Met wolken links en rechts was het net alsof we in niemandsland liepen. De stad en het stadsleven bleven tot op het laatste moment verborgen. Mooi natuurlijk, maar maakte ook voor een heftige overgang toen we écht bij de bewoonde wereld terug kwamen. Bij de lift, ons eindpunt, aangekomen werden we meteen begroed door een groep koreanen in slippers....dan is het avontuur toch echt afgelopen.

Ik kijk enorm positief terug op deze ervaring met geweldig gezellige mensen. In de hutten en onderweg voelde het al gauw al een grote familie en hadden we de meest diepgaande gesprekken over het leven. Dat het regende maakt dan niet zo veel uit. Dit had ik voor geen goud willen missen.Read more