Valparaiso

Μετά το φαγητό κατηφορήσαμε σιγά-σιγά προς τα κάτω και η robin δεν αισθανόταν εκεί πολύ καλά απο τον ήλιο. Εγώ ήθελα να συνεχίσω προς Vina del Mar. Το μετρό από αυτό το χωριό σε πήγαινε στο καλό χωριό αλλά με έπεισε να πάρουμε ένα από τα λαϊκά λεωφορεία που περνάνε κάθε μισό λεπτό και πάνε παντού από εκεί που είμασταν. Εκείνη τα ξέρει και από τη βραζιλία και από άλλα μέρη της νοτίου αμερικής. Τελικά κάποιος σταμάτησε και μας πήρε. Αυτά τα λεωφορεία έχουν περίπου 12 σειρές είναι μικρά και οι οδηγοί τρέχουν σαν τρελοι. Απέξω έχουν διάφορα διαφημιστικά με τους προορισμούς τους και τις τιμές τους. Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρουμε σε ποιον ανήκουν μπορεί να ανήκουν και στον οδηγό τον ίδιο;;; Δεν ξέρουμε!!! Επίσης οι περισσότεροι οδηγοί ακούν τέρμα μουσική και μάλιστα υπάρχει και νόμος ο οποίος λέει ότι οι επιβάτης έχει το δικαίωμα να ζητήσει λιγότερο δυνατή μουσική. Όπως υπάρχει και νόμος που επιτρέπει του οδηγός μπορεί να ακούει δυνατά μουσική. Γενικά όλοι ακούνε δυνατά μουσική ή τραγουδάνε στο δρόμο. Στιγμές ανθρώπων. Η καλωδιωση είναι υπέργεια και γίνεται χαμός από καλώδια. Μάλιστα σε έναν δρόμο ένα λαϊκό λεωφορείο μπλεχτηκε στα καλώδια και ο κόσμος βγήκε έξω να βοηθήσει να ξεμπλέξουν τα καλώδια από τους καθρέφτες με γυμνά χέρια. Εκείνη τη στιγμή περνούσαμε κάτω από τα καλώδια και η robin τρομοκρατήθηκε και αρχίσαμε να τρέχουμε μακριά από τους στύλους του ρεύματος για να μην τα φάμε στο κεφάλι.Read more