Vina del mar-λαδωσαμε τον οδηγό

Τελικά η πιο ωραία εμπειρία μας περίμενε στο τέλος της ημέρας. Αφότου φτάσαμε στο δεύτερο χωριό όπου ο κόσμος πάει την Κυριακή να κάνει μπάνιο και όλα ήταν γεμάτα, βρήκαμε στο δρόμο μία λατέρνα με έναν γέρο ο οποίος είχε και δύο παπαγαλάκια. Η ρομπιν κατά χάρηκε γιατί οταν ήταν μικρή είχε μία φιγούρα playmobil με μία λατέρνα και δύο παπαγαλάκια ακριβώς ίδια κόκκινα. Το παιδάκι είχε χαρεί πάρα πολύ και έπαιζε με τα παπαγαλάκια και τη μουσική. Κάπου εκεί αφού η robin έβαλε τα πόδια της στον ειρηνικό ωκεανό και εγώ πρόσεχα τα πράγματα σκεφτήκαμε να δούμε από πού φεύγουν τα λεωφορεία για επιστροφή. Το πρωί που είχα κοιτάξει από εκείνο το χωριό όλα ήταν διαθέσιμα. Δυστυχώς μας περίμενε μία πολύ δυσάρεστη έκπληξη γιατί δεν υπήρχε πουθενα θέση μέχρι αύριο το πρωί. Χωρίς να έχουμε και πολλές εναλλακτικές αρχίσαμε να περπατάμε προς το σταθμό περίπου μίση ώρα. Μπήκαμε στο σταθμό και γινόταν ένας χαμός. Όλοι οι γκισέδες είχαν ανακοίνωση λέγοντας ξεπουλήσαμε προς Σαντιάγο. Ταυτόχρονα υπήρχαν άντρες που φώναζαν έχω πούλμαν για σαντιάγο. Εγώ ήθελα αμέσως να ακολουθήσω έναν από αυτούς τους άνδρες αλλά η robin φοβήθηκε. Τελικά πήγα σε ένα νικησάει και ρώτησα τη γυναίκα αν μπορώ να πάω με αυτόν τον άντρα και μου είπε ναι. Μας πήγε άρωμάρων σε ένα λεωφορείο ούτε καν ξέρω ποια εταιρεία ήταν την ώρα που έκλειναν οι πόρτες. Αφού το τσέκαρε ότι οδηγός έχει δύο θέσεις διαθέσιμες δίπλα του φωνάζει στον οδηγό 10.000 πέσος ο καθένας. Η ρόμπινική πήρε λίγο θάρρος και μπήκε πρώτη στο λεωφορείο. Έτσι κι αλλιώς κανονικό λεωφορείο ήταν απλά θα μπαίναμε με μαύρα λεφτά. Τελικά τα καταφέραμε πληρώσαμε μετρητά εγώ συμπλήρωσα κάποια λεφτά για τ ην Ρόμπιν και το τσιράκι κατέβηκε κι έφυγε. Οδηγός μας ήταν πολύ ευγενικός μας έκανε χωρό στις θέσεις δίπλα του καθίσαμε και μας είπε κάποια στιγμή να βάλουμε και ζώνη. Στη νησί ώρα του ταξιδιού παρατήρησα ότι οδηγός ήταν έτοιμος να κοιμηθεί και ποια ανησύχησα πάρα πολύ. Με τη βοήθεια του μεταφραστή από το κινητό του έπιασε κουβέντα και γίναμε φίλοι. Τον έλεγαν Χόρχε. Τον βοήθησα να κάνει νοήματα στον κόσμο που έκανε σήμα για στάση πάνω στην εθνική για να δείξω ότι το λεωφορείο είναι γεμάτο. Μάλλον το έκανα πολύ καλά γιατί ο χόρχε ξε τρελάθηκε και άρχισε να γελάει δυνατά. Κάποια στιγμή με κοίταξε και άρχισε πάλι να γελάει οπότε άρχισα να γελάω και εγώ και με κοιτάζει και μου λέει να σπαστά αγγλικά "you, happy". Επίσης σταμάτησε κάπου για να μαζέψει κάτι μπουκάλια από το πάτωμα και μου ζήτησε ένα οδηγήσω. Η αλήθεια είναι ότι αν δεν είχε τόσο κίνηση λόγω κυριακής μάλλον θα δω είχα οδηγήσει το λεωφορείο. Ούτε εγώ ούτε η robin καταλάβαμε αν το εννοούσε αστεία είσοδο αλλά η αλήθεια είναι ότι φάνηκε λίγο σοβαρό. Απομόνωση του γύρισε και μας είπε ότι δουλεύει ήδη 8 ώρες και έχει να κάνει ακόμα ένα δρομολόγιο και ότι είναι έτοιμος να κοιμηθεί. Ο χόρχε δεν ήξερε πού είναι η ελλάδα η ρόμπινγκ του εξήγησε ότι είναι στην ευρώπη. Όταν του έδειξα βού ακριβώς είναι τρόμαξε. Τελικά την βγάλαμε την επιστροφή γίναμε φίλοι και στο τέλος έψαξε στο κινητό του να μεταφράσει και μας είπε "it was a pleasure to meet you". Ο χόρχε ήταν το highlight της ημέρας. Τον φίλησαμε και φύγαμε για σπίτι .Read more