Ishulli i Shaqarisë

For English see below courtesy of ChatGPT

De ochtendzon begint haar dans op het kabbelende water van het op een na helderste meer van het universum. Op een van de vele ligbedjes geniet Matt van de ochtendrust terwijl hij zich een weg baant door de bladzijden van "What if!". Opkijkend van zijn boek ziet hij aan de overkant van het meer de bergen van de eindbestemming van vandaag, Albanië. Ondertussen wordt in het restaurant de zak Turkse thee verruild voor twee flessen Macedonische wijn, top deal!

Na het traditioneel potje Tetris om Zaffie vol te laden, en een klein spelletje "waar zijn mijn pasjes?", draait Partyzani de Noord-Macedonische regionale bergweg weer op. Een uurtje en wat bochten later staan we aan de Albaanse grens. Boven de weg hangt een bord "Open Balkan", een mooie symboliek die zich laat concretiseren door het gedeelde kantoor van de Macedonische en Albanische grenswachten die met een brede glimlach onze paspoorten aan elkaar doorgeven.

Aangekomen in het land van de tweekoppige adelaar waar een nee een ja is met Mercedes als onofficieel nationaal automerk, zien we direct zo'n blitse bak staan in roze schuim. Dat biedt hoop! Even later staat de jarige jop Arjan een niet te verwaarlozen bijdrage te leveren aan het albaanse straatbeeld. Niet met zijn eigen sprankelende aanwezigheid maar door een zwarte Mercedes SUV een poetsbeurt te geven bij een van de vele plaatselijke lavazh, Zaffie kijkt jaloers toe in haar jasje van stof en verpletterde insecten. Met de dagopdracht gehaald en een autowascursus voor beginners met professionele handschuimspuit later is het tijd voor de echte verjaardagsactiviteit van Arjan.

Na herhaaldelijk vragen heeft Ar besloten wat hij op zijn verjaardag wil doen, een mooie bergpas rijden. Gelukkig zijn we in het bergbeladen Albanië en zit er een bergpas achter elke afslag. Bij Bradashesh rechtdoor op de rotonde verruilen we het rechte stuk asfalt voor de veneinige bochtjes van de SH3 richting Krraba. Als ware Max Verstappen weet Ar de auto door het berggebied te loodsen waar we genieten van het wisselende theater van bos en heidelandschap.

Uiteraard is de dag niet compleet zonder iets mee te krijgen van de geschiedenis van het tot 1991 zeer geïsoleerde en communistische land dat ondertussen als parlementaire republiek deel is van de NAVO en kandidaatlid van de EU. In een van de 175.000 bunkers die het land telt worden we aan de hand van foto's, verhalen en attributen meegenomen in een grimmige tijd die veel weg heeft van Orwell's Oceanië. Een tijd waarin werkkampen, burger-surveillance en executies orde van de dag zijn, en de burger voor de staat werkt in plaats van andersom. In het bijzonder laten de 36 martelmethodieken ons sprakeloos terwijl we de trap bestijgen door de 2 meter dikke betonlaag die de uitvoerders van dit wrede regime moesten beschermen tegen de enge buurlanden.

Bijgekomen met een bakje koffie verslijten we nog wat rubber op de regionale weg die in Albanië meer wegheeft van een dorpsweggetje. Omdat de buikjes beginnen te knorren gaan we op zoek naar wat eten, wonder boven wonder draaien we net een soort snelweg op met een heus wegrestaurant. Ofja, een snackbarwagen die niet zou misstaan op een festival terrein met een bijgezet noodgebouwtje wat als terras moet dienen. Na de kebab genieten we nog 5 km van de snelweg waarna we richting het laatste meer van de reis afbuigen.

Gezien onze eerdere ervaring met toeristische steden aan het water hebben we besloten om een hotelletje in het nabijgelegen dorp, Shirokë, te boeken. Na een uitgebreide zoektocht naar de correcte weg, het digitaal kaart materiaal in ruraal albanië is beperkt, besluiten we toch maar de borden met de naam van ons hotel te volgen. Een aardig steile weg leidt ons naar een hotelletje waar een lief oud mannetje ons onze kamers laat zien, uiteraard met prachtig uitzicht over het meer van Shkodër. Terwijl Matt, Ian en Ar wat gaan eten in het dorp, rijden Jente en ik naar Shkodër om wat vrienden die daar toevallig op vakantie zijn op te zoeken. Door een verkeerde afslag op de terugweg hebben we met geknepen billen geleerd dat Zaffie ook de wat stijlere weggetjes omhoog gewoon haalt, tenminste met aanloop. Toch een rustgevend idee aangezien morgen het bergenfestijn van Kotor op de planning staat.

Mirupafshim!
E

----- English - - - - -
The morning sun begins its dance on the rippling water of the second clearest lake in the universe. On one of the many sun loungers, Matt enjoys the morning tranquility as he flips through the pages of "What if!" Glancing up from his book, he sees across the lake the mountains of today's destination, Albania. Meanwhile, at the restaurant, the bag of Turkish tea is exchanged for two bottles of Macedonian wine, a top deal!

After the traditional game of Tetris to load up Zaffie, and a small game of "where are my cards?", Partyzani gets back on the North Macedonian regional mountain road. An hour and some turns later, we arrive at the Albanian border. Above the road, a sign reads "Open Balkan," a beautiful symbolism concretized by the shared office of the Macedonian and Albanian border guards who pass our passports to each other with broad smiles.

Arriving in the land of the two-headed eagle where a "no" means "yes," with Mercedes as the unofficial national car brand, we spot one of those flashy cars covered in pink foam. That gives hope! Shortly after, the birthday boy Arjan makes a notable contribution to the Albanian streets. Not with his sparkling presence, but by giving a black Mercedes SUV a wash at one of the many local lavazh. Meanwhile Zaffie looks on enviously, wearing her coat of dust and crushed insects. With the daily task accomplished and a car-washing crash course with a professional foam spray later, it's time for Arjan's real birthday activity.

After repeated inquiries, Ar has decided on driving a beautiful mountain pass on his birthday. Fortunately, we are in mountain-laden Albania, where a mountain pass awaits behind every turn. At Bradashesh, we continue straight on the roundabout, exchanging the straight asphalt for the winding bends of SH3 towards Krraba. Like a true Max Verstappen, Ar skillfully navigates the car through the mountainous area, where we enjoy the changing theater of forests and heathlands.

Of course, the day wouldn't be complete without learning something about the history of this once highly isolated and communist country, which became a parliamentary republic in 1991 and is now part of NATO and a candidate member of the EU. Inside one of the country's 175,000 bunkers, we are taken on a journey through a grim time that bears resemblance to Orwell's Oceania. A time when labor camps, citizen surveillance, and executions were commonplace, and the citizens worked for the state instead of the other way around. The 36 torture methods, in particular, leave us speechless as we climb the stairs through the 2-meter thick concrete layer that was meant to protect the executors of this cruel regime from their perceived neighboring threats.

After recovering with a cup of coffee, we continue to wear down some rubber on the regional road, which in Albania resembles more of a village road. As our stomachs begin to rumble, we search for some food and, surprisingly, end up on something resembling a highway with a proper roadside restaurant. Well, it's more like a snack bar wagon that wouldn't be out of place at a festival, with an added emergency building serving as a terrace. After having kebabs, we enjoy another 5 km on the highway before veering towards the last lake of the trip.

Given our previous experiences with touristy water-side cities, we decided to book a small hotel in the nearby village of Shirokë. After an extensive search for the correct road (digital maps in rural Albania are somewhat limited), we eventually decide to follow the signs with the name of our hotel. A fairly steep road leads us to a quaint hotel where a sweet old man shows us our rooms, all of which offer a magnificent view of Lake Shkodër. While Matt, Ian, and Ar head to the village for dinner, Jente and I drive to Shkodër to visit some friends who happen to be on vacation there. Taking a wrong turn on the way back, we nervously learn that Zaffie can handle the steeper roads just fine, at least with a running start. Still, it's a reassuring thought as tomorrow's mountain festivity in Kotor is on the schedule.

Mirupafshim!Read more