Reset search
Balkan Express Orient EditionBalkan Express Orient Edition
SatelliteEdit route
A 22-day adventure by Arjan, Jente, Ian and 2 others Read more
+2
  • 23footprints
  • 10countries
  • 22days
  • 253photos
  • 10videos
  • 10.0kkilometers
Follow Calendar Share Bucket list
Date ascending
  • Balkan Express Orient Edition
    Day 1

    Dag 1: Disko, disko, Partyzani

    July 15, 2023 in Czech Republic ⋅ ☀️ 27 °C

    English below.

    "Disko, disko, Partizani!"

    Onder deze zegspreuk werd Team Partyzani (wij dus) op pad gestuurd om de Balkan Express Orient Edition te gaan rijden. Luistertip van de dag: Disko Partizani van Shantel. Om een beetje in de stemming te komen voor de rest van dit verhaal is dit het moment om Spotify aan te zwengelen en deze Balkanbanger even aan te zetten.

    Een stapeltje schaarsgeklede heren op motoren, een roze tank, een oude brandweerwagen en verscheidene in verschillende staat van versletenheid verkerende auto's en busjes waren ons al voorgegaan onder de startboog door het avontuur tegemoet. Zoals dat gaat, ging onze trouwe Opel Zafira, met bijna 3 ton km op de teller, als laatste onder de boog door. Het dragen van de rode lantaarn is ons inmiddels niet meer vreemd, daar we gisteravond ook al als allerlaatste team tegen middernacht bij Katy's Garage aankwamen, de ietwat alternatieve Rock-ontmoetingsplek voor de rallyteams. De quiz was al geweest en de organisatie stond haar spullen alweer in te pakken, maar gelukkig kon er nog een klein biertje gepakt worden, lang leve de Duitsers.

    Het eerste deel van de rit leidt ons door het laatste stukje Duitsland, langs de Elbe in Tsjechië naar Cesky Raj (voeg hier nog wat trema's en krabbeltjes toe), een nationaal park met zandstenen en mooie uitzichten. Daar werden we direct geconfronteerd met de eerste dagelijkse opdracht van deze rally: het opvoeren van een eigen versie van Bohemian Rhapsody, over de Balkan Express. Helaas niet gehinderd door talent, en met wat over bloedende oren klagende toehoorders, kunnen we spreken van gematigd succes. (Lyrics Balkan Rhapsody in de foto's.) Van daar door naar de eindbestemming van vandaag: Olomouc aan de Morava, in het oosten van Tsjechië.

    Update van het ruilspel: paperclip -> hotelslippertjes.

    We rijden nog, en we rijden door!

    Ahoj!
    M

    ------------------------------

    "Disko, disko, Partizani!"

    With those words, Team Partyzani (that's us) was sent on its way to drive the Balkan Express Orient Edition. Hint of the day: Disko Partizani by Shantel. If you want to get in the mood for the rest of the story, then this is the time to switch to Spotify and crank up this Balkanbanger.

    A collection of scarcely-dressed gentlemen on motorcycles, a pink tank, an old fire truck and several cars and vans in varying states of deterioration led our way through the arc towards this adventure. As it goes, our trusted Opel Zafira, with almost 300k on the dash, passed underneath the arc as very last. Carrying the red lantarn suits us well, as we were also the last to arrive to Katy's Garage yesterday, the alternative Rock-meeting point for all rally teams. The quiz was already over and the organizers were packing up their stuff, but luckily there was still some beer to be had, long live the Germans.

    The first part of the drive leads us through the last part of Germany, along side the river Elbe in Czechia towards Cesky Raj (add some squiggles here and there), a national park with sand rocks and nice views. We were immediately confronted with the first daily challenge of this rally: staging our own cover of Bohemian Rhapsody about the Balkan Express. Unfortunately not held back by our talent, and with some audience members complaining about bloody ears, we can conclude it was a moderate success. (Lyrics can be found in the pictures.) From there we continue to the final destination of today, Olomouc alongside the Morava river, in the east of Czechia.

    Update of the trading game: paperclip -> hotel slippers.

    We are still driving, and we drive on!

    Ahoj!
    M    Read more

    See translation
  • Balkan Express Orient Edition
    Day 2

    Dag 2: Handelsmissie in de Balkan

    July 16, 2023 in Hungary ⋅ ☀️ 33 °C

    English translation below (courtesy of Arjan)

    Na een hete nacht in een onverwacht degelijk hotel wordt Partyzani wakker in de voormalig hoofdstad van Moravië. De nachtelijke stadsexploratie betaalt zich direct terug bij het vinden van de uitweg uit het mooie Olomouc. Doel van de dag? Boedapest.

    Na een korte escapade, waarin Matt ons vakkundig door een bebost heuvellandschap manoeuvreert, stuiten we op een lokale kermis met bijbehorende marktkraampjes in Paršovice. Aldaar weten onze toponderhandelaren de hotelslippers om te ruilen voor heuse authentieke Tsjechische koekjes. Bij ons uittreden uit het pittoreske dorpje zijn de verwonderde blikken op de gezichten af te lezen, de andere teams hebben blijkbaar toch gewoon de 35 genomen...

    Een kleine course correction later rijden we over de comfortabele silnice. Tijd voor de dagopdracht: de co-pilot wissel. Locatie: de houten kerkklok. Het idee is als volgt: om 20 punten te krijgen moeten we onze co-pilot ruilen met een ander team, uiteraard met een caveat: de co-pilot moet moppen kunnen tappen. Aangekomen bij de parkeerplaats van de toren zien we de rally auto's al staan. Toch een goede 6 teams zijn ons voor, daag daag rode lantaarn. We besluiten nog even voor een koffietje te gaan bij de toren, terwijl de moppen over priesters worden uitgewisseld (op aanvraag verkrijgbaar), een goede voorbereiding is immers het halve werk. De koffie achter de kiezen worden de koekjes ingewisseld voor Slowaakse chocolade delicatessen. En dan is het moment toch daar, de wissel. Teruglopend naar de auto valt ons iets geks op, de parkeerplaats is een stuk leger. Zaffie (onze auto) staat in de zon te glimmen op een prachtige parkeerplaats tussen de bandensporen van de 6 andere rally auto's die daar zojuist nog aanwezig waren. DAGOPDRACHT GEFAALD.

    Na dit grote verlies rest ons niks anders dan een beeline richting Boedapest. Uiteraard zonder gebruik van dat prachtig stukje asfalt genaamd de snelweg. Daar wacht ons in hostel Avenue voor de prijs van 1 biertje een bord pasta bolognese. Na een stadswandeling worden er nog biertjes gedronken in de lokale pub en wordt door onze delegatie de laatste trade van de dag voltrokken. Als de gelukkige eigenaren van een pot klassieke Hongaarse jam sluit partyzani de ogen in het snikhete Boedapest. Helaas kon de hitte niet verruild worden.

    Viszlát,
    E

    --- ENGLISH ---
    After a hot night in a surprisingly decent hotel, team Partyzani woke up in the former capital of Moravia. The night-time city exploration gave an immediate return when finding the way out of the beautiful Olomouc. Goal for today? Budapest.

    After a short adventure, where Matt manoeuvred us carefully through a hilly forest, we came across a local fair with a lot of stalls in Paršovice. There, our top-notch negotiators managed to trade our hotel slippers for traditional Czech cookies. Upon our exodus from this pittoresque village, we were greeted with some surprised gazes, apparently the other teams simply took the 35 after all...

    A small course correction later, we were driving on the comfortable silnice. Time for the task of the day: the copilot exchange. Location: the wooden bell tower. The idea is as follows: to earn 10 points, we must trade our copilot with another team, of course with a caveat: the copilot must tell some bad jokes along the way. When we arrived at the parking spot, we already spotted the other rally cars. At least six cars preceeded us, bye bye red lantarn. We decided to go for a coffee next to the tower, while rehearsing jokes about priests (available per request), since a good preparation is half the work. After finishing the coffee, we traded the cookies for Slovakian chocolate delicacies. And then the moment was there, the copilot exchange. When we walked back, though, we noticed something strange: the parking spot is a lot emptier. Zaffie (our car) was shining brightly in the sun on a beautiful parking spot inbetween the tyre tracks of the 6 other rally cars that had been there just moments ago. MISSION FAILED.

    After this big loss, nothing else remained but to take the beeline towards Budapest. Of course without using that wonderful piece of tarmac known as the highway. There, in hostel Avenue, a pasta bolognese awaited us for the price of a single beer. After a city walk, and some beers in a local pub, the final stage of today came to an end. As happy owners of a jar of classic Hungarian jam, Partyzani closed the eyes in the glowing hot Budapest. Unfortunately, the heat could not be traded.

    Viszlát,
    E    Read more

    See translation
  • Balkan Express Orient Edition
    Day 3

    Dag 3: Trillend naar een grote grot

    July 17, 2023 in Romania ⋅ ⛅ 19 °C

    English below

    Dag 3: Trillend naar een grote grot

    Na een superhete nacht met wisselend succes onder de teamleden, startten we dag 3 van deze rally met een eenvoudig doch voedzaam ontbijt in het hostel. Vrij vlot daarna sprongen we de auto in, om daarna op zijn minst een half uur lang op slakkentempo deel te nemen aan de Budapestse maandagochtendspits.

    De rit van vandaag voerde ons door de pusztas, de eindeloze en enigszins monotone vlaktes in het oosten van Hongarije, richting de grens van Roemenië. Toen we deze grens tot op een paar kilometer genaderd waren, besloot Zaffie (onze auto) dat het tijd was zijn gedrag aan te passen: wanneer we gas gaven besloot hij in plaats van te versnellen enkel meer te gaan trillen. U kunt op de foto's zien dat wij een zeer kundige blik onder de motorkap hebben geworpen, hopende dat daarmee het probleem opgelost zou worden. En dat bleek inderdaad zo te zijn, want toen we de auto herstartten was er niets meer aan de hand. Al met al dus maar hopen dat dit niet al te vaak gebeurt.

    Met onze herboren auto reden we soepeltjes Roemenië binnen, waar we na een stop in een tweedehands kledingwinkel op weg gingen naar de dagopdracht van vandaag: ons als een holbewoner verkleden in een grot in het Apuseni National Park. Er was echter één probleem: de grot die we op het oog hadden ging om 6 uur sluiten. U kunt begrijpen dat we vrij opgelucht waren toen we half buiten adem om 3 voor 6 alsnog binnengelaten werden in deze toeristische trekpleister. Als kers op de taart kregen we ook nog een privérondleiding, en onze gids kon zich kostelijk vermaken met de makeshift holbewoneroutfit die wij gedurende de dag samen hadden gesteld. Maarja, hij had vandaag al tientallen andere teams rondgeleid, dus we konden ons zo voorstellen dat voor hem de hele situatie net als een slechte slapstick gevoeld moet hebben.

    Tot slot sloten we onze dag af met een mooie rit langs bochtige bergweggetjes door het Apuseni Natural Park, die eindigden bij ons huidige onderkomen: een berghuisje op een afgelegen plek. Zelfs dat door onweer en regen de stroom in het huisje is uitgevallen kan de pret niet drukken, omdat het landschap en de rust van Transsylvanië daar voldoende tegenover stelt. En dan hebben we, als we het roadbook mogen geloven, het mooiste nog voor de boeg... Wordt vervolgd dus.

    La revedere,
    A

    Day 3: vibrating towards the big cave

    We started our day after a super hot night with varying success among the tram members with a simple but decent breakfast in the hostel. Swiftly afterwards, we jumped into the car, only to participate for over half an hour in Budapest's Monday morning rush hour.

    The ride of today took us through the pusztas, the seemingly endless flatlands in the east of Hungary, towards the border with Romania. When we approached the border up to a few kilometers, Zaffie (our car) decided to change its behaviour: instead of accelerating when we pressed the gas peadle, it merely vibrated. You can see on the pictures that we took a very skilled look under the hood of the car, hoping that that would resolve our issue. Which it did, as after restarting the car everything seemed to work nicely again. Let's hope and pray that this won't happen too often.

    With our reborn car, we swiftly rolled through the Romanian border, where we stopped at a second hand clothing store on our way to the task of the day: dress up like a caveman in a cave in Apuseni Natural Park. There was a slight issue though: the cave we were aiming for closed at 6. You can imagine our relief when we arrived at the cave with 3 minutes to spare to this tourist hot spot. As cherry on the cake, the guide provided us with a private tour through the magnificent cave, and he had a good laugh at our makeshift caveman outfit that we had put together throughout the day. But yeah, he had already guided many teams through the cave today, so we can imagine that the situation must have been just like a bad slapstick for him all day long.

    We ended the day by driving through some winding mountain roads in the Apuseni Natural Park, and ended up at our current accomodation: a mountain shelter in a remote area. Even the fact that the power went out because of severe thunderstorms does not impact our experience too much, as the beauty of Transsylvania's landscape makes up for all of it. And the road book tells us that the best part is still to come... So to be continued.

    La revedere,
    A    Read more

    See translation
  • Balkan Express Orient Edition
    Day 4

    Dag 4: Diepe dalen, hoge bergen

    July 18, 2023 in Romania ⋅ 🌙 20 °C

    English below

    Vanuit het berghuisje leidde de kronkelende wegen steeds dieper Roemenië in. De dag start met een kort bezoek aan een ijsgrot, van 35 graden op de berg, naar onder nul in de berg. Eindbestemming van de dag: de eerste ontmoetingsplek van de Balkan Express 2023, in de buurt van Hunedoara. Dagopdracht: op tijd bij de eindbestemming komen om een goeie tijd te kunnen hebben met de andere teams. Het aantal kilometers is beperkt, net als de voorzieningen op de overnachtingsplaats, zo zal blijken.

    Eenmaal aangekomen vinden we een villa op een berg, met uitzicht op het hemelsblauw aan alle zijden. De organisator die bij ons naar binnen leunt om instructies te geven merkt terloops op dat het 'chilly' is in de auto. Een mooi moment om even stil te staan bij het feit dat Zaffie de dag ongeschonden door is gekomen. De roadtripgoden zijn ons waarlijk gunstig gestemd.

    Wat volgt is een potje ruzie met de tenten, met een wc-rolletje onder de arm naar het toilet, een vuurgevecht met de Duitsers in het zwembad, een gefaald vaantjesrondje en een bord warme, zeer welkome goulash. 's Avonds treedt een lokale Roemeense band op, enige nummer dat we kennen: House of the rising sun. Wanneer je goed luistert, herken je wel ongeveer wanneer het refrein begint en eindigt. Dat mag de pret niet drukken, er wordt gelachen en gedanst, en die kok van de goulash blijkt ook op dat vlak nog eens talent te hebben. Een paar pintjes later, als de zon allang achter de horizon is verdwenen, vouwen we ons voor de verandering in de tent in plaats van de auto.

    Nummer van de dag: House of the Romanian sun.

    Noapte bună,
    M

    The winding roads took us from the mountain cabin deeper into Romania. The day started with a visit to an ice cave, from 35 degrees at the top of the mountain to sub-zero inside it. Final destination of the day: the first rendez-vous of the Balkan Express 2023, close to Hunedoara. Task of the day: reach this spot in time to spend a nice evening with the other teams. The amount of kilometers is small, just like the amount of facilities at the campsite, as it happens.

    When we arrived, we found a villa on top of a mountain, with a view of the blue sky in all directions. The organizer leaning into the car to give us instructions remarks that it is chilly inside the car. A nice moment to realize that Zaffie survived the day without issues. The roadtrip gods are truly with us, it seems.

    What ensues is a quarrel with the tent, toilet roll under the arm to the toilet, a ball fight with Germans in the pool, a failed flag expedition, and a plate of hot, very welcome goulash. In the evening a local Romanian band takes the stage, the only song we know is House of the rising sun. If you listen carefully, you can just about hear where the chorus starts and ends. There's laughing and dancing, and the cook of the goulash seems to be quite talented in the latter. A few pints later, when the sun has long set behind the horizon, we fold ourselves into the tents for a change, instead of the car.

    Song of the day: House of the Romanian sun.

    Noapte bună,
    M    Read more

    See translation
  • Balkan Express Orient Edition
    Day 5

    Dag 5: Beren op de weg

    July 19, 2023 in Romania ⋅ ☀️ 22 °C

    English follows Dutch

    Op dag 5 werd team Partyzani wakker na de korte nacht die volgde op de Rally Party. Nadat de tenten waren ingepakt, vertrokken we richting een kasteel van Vlad de Impaler en de daarop geïnspireerde Dracula (luistertip: https://youtu.be/noLKTNmmy10). Na een klein rondje door het kasteel (dat van buiten mooier was dan van binnen) met wat gezellige tentoonstellingen van de martelkamers had team Partyzani het wel gezien en vertrok Zaffie richting de mooiste weg van Roemenië: de Transfăgărăşan.

    Heel wat bochten en hellingproeven later stonden we aan de top, en hadden we prachtig uitzicht over de berg en de weg die ons er naartoe had gebracht. Vervolgens reden we de weg af en kwamen we heel veel beren tegen: 11 in totaal!

    Hierna werd het tijd om de lange rit naar Boekarest te maken: via vele kleine dorpjes kwamen we uit in Ploieşti, waar we genoten van heerlijke burgers en de prachtige architectuur waar het communisme bekend om staat.

    In het donker zetten we onze rit voort over de onverlichte Roemeense wegen naar Boekarest. Onderweg waren een paar Roemenen en dragrace aan het houden in een dorpje, opgewacht door de politie die hier kennelijk al lucht van hadden gekregen en niet heel erg te spreken waren over deze vorm van vrijetijdsbesteding.

    Om 11 uur kwamen we aan in Boekarest, waarin we nog een klein rondje hebben gelopen langs het megalomane paleis van dictator Ceauşescu en de partyscene van Boekarest. Het was leuk om even te kijken, maar Boekarest staat niet bovenaan de citytrip recommendations van team Partyzani.

    La Revedere - I

    On day 5, team Partyzani woke up after the short night that followed the Rally Party. After the tents were packed, we headed out towards the castle where Vlad the Impaler and the derived character of Dracula (musical suggestion: https://youtu.be/noLKTNmmy10) had lived. After a short tour through the castle (which was prettier on the outside than the inside) and a view of the cozy torture chamber exhibitions, team Partyzani had seen enough. Zaffie continued its way to the most beautiful road of Romania: the Transfăgărăşan.

    Lots of tight turns and hill starts later we arrived at the top, where we had an amazing view of the mountain and the road that had brought us up the mountain. We continued on the same road and spotted many bears: a grand total of 11.

    Next, it was time to start the long journey to Bucharest. Through lots of small villages, we arrived in Ploieşti, where we enjoyed delicious burgers and the beautiful architecture for which the communist era is well-known.

    In the dark, we proceed to follow the unlit roads to Bucharest. In some town along the way, some locals were doing a drag race. The police, who had apparently caught wind of this in advance, waited for them. They were not particularly happy with this form of leisure.

    At 11 p.m., we arrived in the city of Bucharest. We briefly walked to the enormous palace of dictator Ceauşescu and had a look at the partyscene of Bucharest. Although it was good to stop for a quick visit, Bucharest will not make the top of team Partyzani's city trip recommendation list.

    La Revedere - I    Read more

    See translation
  • Balkan Express Orient Edition
    1
    Day 6

    Dag 6: De Zwarte Zee

    July 20, 2023 in Bulgaria ⋅ ☀️ 30 °C

    Op dag 6 reed team Partyzani met Zaffie naar Bulgarije. Het was een rustige dag, maar dat was een welkome afwisseling na een aantal lange dagen!

    Na vertrek uit Boekarest en een kleine stop bij Kaufland's grill voor een fastfood ontbijtje kwamen we zonder moeite de Bulgaarse grens over.

    Vanuit hier reden we door naar een mooi hotel aan de Bulgaarse kust in de buurt van (maar opzettelijk niet in) Sunny Beach. De route zag er zeker anders uit dan die door Roemenië. In plaats van wegen met iedere paar kilometer een dorpje waren er nu lange provinciale wegen door vele velden en heuvels. Slechts heel af en toe was er een dorp of wat bebouwing. Die bebouwing was in de bekende communistische stijl, maar dan ook nog karig onderhouden.

    Vlak achter de Bulgaarse grens doemde in de achteruitkijkspiegel een bekend, hoekig silhouet op, dat van een oude Volvo gevuld met een ander Nederlands team. Deze kaascolonne is in noodtempo opgerukt richting de Zwarte Zee, met een kleine stop bij een roestig tankstationnetje onderweg. Zul je net zien dat zij een van de rallyvaantjes in bezit hadden. Hadden dus. Tien puntjes, in de pocket, voor zolang het duurt in ieder geval.

    Eenmaal aangekomen aan de Zwarte Zee genoot Partyzani van het uitzicht, het strand, een luxe diner in het visrestaurant van het hotel, wat Zagorka's (Bulgaars bier) en een potje Munchkin.

    Zaffie en het team zijn uitgerust voor de volgende dag, met Istanbul op het programma!

    Лека нощ,
    I

    On day 6, team Partizani drove with Zaffie to Bulgaria. It was a calm day, which was a welcome change from the preceding days!

    After departure from Bucharest and a small stop at Kaufland's grill we crossed the border without any hassle.

    From here, we drove to a nice hotel at the Bulgarian coast near (but purposefully not in) Sunny Beach. The scenery looked quite different from Romania. Instead of roads with a town every few kilometers, we drove over long roads through fields and hills with barely any towns on the route. The few towns that were there had the well-known communist style, and the buildings were not amazingly maintained.

    Just after the Bulgarian border, the silhouette of an old, rectangular car appeared in our rear view mirror, which turned out to be the Volvo carrying another Dutch team. This motorcafe of cheese heads drove with high cadence towards the Black Sea, only interrupted by a stop at a small gas station. As it turns out, this team possessed one of the Rally flags. Possessed, in past tense. Meaning we gained 10 points in the rally, for however long it may last.

    When we arrived at the Black Sea, team Partyzani enjoyed the sea view, the beach, a luxurieus dinner in the hotel's fish restaurant, some Zagorkas (Bulgarian beer) and a game of Munchkin.

    Zaffie and the team are well rested for the next day, which will end in Istanbul!

    Лека нощ,
    I    Read more

    See translation
  • Balkan Express Orient Edition
    Day 7

    Dag 7: Grensoverschrijdend gedrag

    July 21, 2023 in Turkey ⋅ 🌙 25 °C

    English below

    Dag 7: grensoverschrijdend gedrag

    Vandaag werden we fris en fruitig wakker in ons vakantiehuisje aan de Bulgaarse rivièra. Doel van vandaag: Istanbul.

    Bij vertrek zagen we opgelucht dat ons vaantje 's nachts niet was gejat door één van de andere teams. Trots voerden we deze trofee door de drukke straten van Burgas, alvorens de lange kronkelende bosweg naar de grens van Turkije ons eigen te maken.

    Bij de grens aangekomen bleek de Bulgaarse kant van de grensovergang een eitje, maar dat kon helaas niet van de Turkse kant gezegd worden. Samen met een aantal andere teams hebben we ten minste twee uur stil gestaan in het niemandsland, en onder toeziend oog van een aantal intimiderende Turkse militairen heeft één van hen ook nog eens ons ons vaantje afgenomen. Gelukkig konden we de tijd doden met een aantal Turkse wegwerkers, waarbij Ian zijn opgedane Duolingo-kennis direct in kon zetten door aan te geven dat Istanbul çok güzel is, oftewel heel mooi. Daarover gesproken, we hebben een kleine stoomcursus Turks samengesteld, je vindt 'm onderaan dit verhaaltje. Nadat alles geregeld leek te zijn mocht Matthias nog eventjes terug voor ronde twee, omdat de grenswacht vergeten was een pasfotootje van hem te schieten. Al met al duurde de hele exercitie een uurtje of drie.

    Na de grensovergang misten we nog één vrij essentieel onderdeel, namelijk het Turkse tolvignet. Om ook dit laatste stukje van de puzzel te bemachtigen reden we naar het pittoreske Babaeski -- wie kent 't niet -- waar we in het PTT-kantoortje niet alleen ons benodigde vignet hebben gekocht, maar ook een glimlach op het gezicht van de beambte achter hebben gelaten door bij afscheid görüşürüs, oftewel tot ziens, te zeggen.

    Daarna hebben we het gaspedaal diep ingetrapt over de Turkse snelwegen, waarvan gezegd moet worden dat de enorme vierbaanswegen van supercomfortabel asfalt in schril contrast staan met de pothole-slalom van de zuidoostelijke balkan. Vlot arriveerden we in Istanbul, waar we na een kleine wandeling langs de blauwe moskee en de Hagia Sophia, de dag hebben afgesloten met een diner op een dakterras, met een bekende van Ian. Lal, als je dit leest, ontzettend bedankt voor alles gastvrijheid en we hopen je snel weer te zien!

    Güle güle,
    A

    Zoals beloofd, een klein beetje Turks om mee af te sluiten:

    *Formaliteiten*
    Hallo - Merhaba
    Alsjeblieft (vragend) - Lütfen
    Alsjeblieft (gevend) - Rica ederim
    Dankjewel - Teşekkür ederim
    Doei doei - Güle güle
    Tot ziens - Görüşürüz

    *Eten en drinken*
    Water - Su
    Melk - Süt
    Bier - Bira
    Soep - Çorba
    Vlees - Et
    Koffie - Kahve
    Brood - Ekmek

    Day 7: border-crossing behavior

    Today we woke up bright and early in our holiday home at the Bulgarian rivièra. Goal of today: Istanbul.

    When we hit the road, we saw that our flag had not been captured by any of the other rally teams. We took our trophy proudly through the busy roads in Burgas, before continuing along the winding road through the forest towards the Turkish border.

    Once we reached the border, it became apparent that passing the control point on the Bulgarian side was a piece of cake, however the same could not be said about the Turkish side. Together with a couple of other teams we spent about two hours in nomansland, and under close watch by some intimidating Turkish soldiers, one of them even managed to capture our flag. Luckily, we could kill some time with some Turkish road workers, to whom Ian could showcase his newly-acquired Duolingo knowledge by saying that Istanbul was çok güzel, or very beautiful. By the way, we compiled a little speed course Turkish, you can find it at the bottom of this story. After everything appeared to be arranged, Matthias was invited for round 2, because the border guard had forgotten to take a picture of him. All in all, this entire endeavour took us about thee hours.

    After the border crossing, there was still one quite essential part missing, the Turkish toll badge. To acquire the last piece of this puzzle, we drove into the pittoresque Babaeski -- who doesn't know it -- where we not only bought the vignet in the PTT office, but also managed to bring a smile to the officer's face by leaving him with the words görüşürüz, or see ya.

    After that, we put the pedal to the metal on the Turkish highways, whose four-lane super comfortable asphalt, truth be told, were in stark contrast with the pothole-slalom in the southwestern Balkans. Swiftly, we arrived in Istanbul, where after a short walk past the Blue Mosque and the Hagia Sophia, we ended the day with a roof-top terrace dinner with an acquaintance of Ian. Lal, if you read this, thanks for the all the hospitality and we hope to see you again soon!

    Güle güle,
    A

    As promised, a little bit of Turkish to end with:

    *Formalities*
    Hello - Merhaba
    Please - Lütfen
    You're welcome - Rica ederim
    Thank you - Teşekkür ederim
    Bye bye - Güle güle
    See you - Görüşürüz

    *Food and drinks*
    Water - Su
    Milk - Süt
    Beer - Bira
    Soup - Çorba
    Meat - Et
    Coffee - Kahve
    Bread - Ekmek    Read more

    See translation
  • Balkan Express Orient Edition
    12
    Day 8

    Dag 8: Improvise, adapt and overcome

    July 22, 2023 in Turkey ⋅ ☀️ 32 °C

    Vanochtend werden we op ons gemak en koel wakker in oud Istanboel. Op advies van Lal gunnen we onszelf wat toeristentijd met het bekijken van de blauwe moskee, de Hagia Sophia en een verbeten rokkenjacht (de niet-interessante versie, namelijk een praktische lange broeken voor de vrouw uitvoering ervan). We vervullen zelfs onze taak van de dag van gisteren: een rit over de Gouden Hoorn via de Galatabrug (de vijfde versie, bouwjaar 1994). In slechts een half uur reden we het centrum uit, de Bosporus over en arriveerden we in Azië. Het tweede deel van onze rally unlocked: de Orient. Hoera!

    Het zou een lange rit worden vandaag: we hadden besloten de snelweg te pakken langs Ankara om verder te rijden dan aangegeven. Dit kwam uit op zo'n 750 km op 1 dag. Ons doel: Göreme in Kapadokya, bekend om de luchtballonnen in de vroege ochtend en uitgehouwde vulkanische stenen voor bewoning.

    Het hoogtepunt van de rit: de realisatie dat bij het vorige tankstation de tankdop niet erop was gedraaid door de tankhulp. Uh-oh. Bleek dat we alle vijf de benzine tijdens het rijden hadden geroken en 100% genegeerd. Vervolgens kwamen we erachter dat de autosleutel ook niet meer om te draaien was om de auto te starten. Onze redder in nood: een Nederlander die zowel in Maassluis woont als in Göreme. Aan de telefoon met een vriend (of collega) informeerde hij ons over de oplossing om keihard aan het stuur te draaien alvorens te starten. Dat werkte. Teşekkürler arkadaşım. En de tankdop? Duct tape is het antwoord op elk probleem.

    Laat in de avond kwamen we aan in Göreme aan. Met onze positieve instelling om de dag erna minder ver te rijden besloten we om ons op te geven voor een luchtballonnen rit de volgende ochtend. Ophaaltijd: 4.45 uur.

    We sluiten de dag af op een dakterras restaurant met mooi uitzicht en duiken vervolgens onze bedden in om die paar uurtjes slaap te halen. Hopelijk heeft niemand last van hoogtevrees.

    Iyi uykular,
    J

    - English, courtesy of ChatGPT -

    Day 8: Improvise, Adapt, and Overcome

    This morning, we woke up leisurely and cool in old Istanbul. Following Lal's advice, we allowed ourselves some tourist time, visiting the Blue Mosque, Hagia Sophia, and intense skirt-chasing* (the uninteresting version, actually practical long pants for women). We even fulfilled yesterday's task: a drive over the Golden Horn via the Galata Bridge (the fifth version, built-in 1994). In just half an hour, we left the city center, crossed the Bosphorus, and arrived in Asia. The second part of our rally unlocked: the Orient. Hooray!

    Today's drive would be long: we decided to take the highway through Ankara to go further than initially planned. This amounted to about 750 km in one day. Our destination: Göreme in Cappadocia, known for its hot air balloons in the early morning and dwellings carved into volcanic rocks.

    The highlight of the journey: realizing that at the previous gas station, the gas cap wasn't closed by the attendant. Uh-oh. Turned out we all had smelled gasoline throughout the entire drive and completely ignored it. Then, we found out that the car key couldn't be turned to start the car either. Our savior in distress: a Dutch person who lives in both Maassluis and Göreme. On the phone with a friend (or colleague), he informed us of the solution to turn the steering wheel forcefully before starting the car. It worked. Teşekkürler arkadaşım. And the gas cap? Duct tape is the answer to every problem.

    Late in the evening, we arrived in Göreme. With our positive attitude to drive less the next day, we decided to sign up for a hot air balloon ride the following morning. Pickup time: 4.45 am.

    We end the day at a rooftop restaurant with a beautiful view and then dive into our beds to get those few hours of sleep. Hopefully, no one has a fear of heights.

    Iyi uykular,
    J

    *A Dutch colloquial for womaniser. Wordplay.    Read more

    See translation
  • Balkan Express Orient Edition
    1
    1
    Day 9

    Dag 9: Gebakken lucht

    July 23, 2023 in Turkey ⋅ 🌙 26 °C

    English below

    Na gisteren een lange rit over de uitgestrekte VVD-asfaltvlaktes tussen Istanbul en Ankara te hebben gereden, begon deel 1 van deze dag al ver voor zonsopkomst. Het prachtige rotsstadje Göreme staat niet alleen bekend om zijn unieke uit rots gehouwen huisjes en uitvoerige afzetpraktijken (betalen in euro's, bij iedere travel agency een andere prijs en een opslag van tenminste 8% voor het opnemen van geld bij alle 14 pinautomaten), maar ook om een horizon gevuld met tientallen luchtballonnen. Mooie kans natuurlijk om een keer een ritje te maken.

    Zo gezegd, zo gedaan, 4:30 uur naast ons bed, de slaap uit de ogen wrijvend, een busje in en aansluiten in de zeer vroege, beetje bizarre ochtendspits van identieke witte busjes die kriskras door Göreme knallen. Twee keer knipperen en we staan op een kale vlakte waar tientallen luchtballonnen worden volgeblazen en rechtgetrokken. Mandje in, vlammen aan, Icarus achterna. Wat volgt is een van de prachtigste uitzichten die we ooit hebben gezien. Check zeker de foto's en video's hieronder, maar mocht je de sfeer een beetje willen proeven en zoek je nog wat voor op de achtergrond van je werk / klusjes / vakantie, zwengel dan de set van Ben Böhmer vanaf dezelfde plek aan (https://youtu.be/RvRhUHTV_8k), dikke aanrader!

    Dit alles voltrekt zich met een ijzingwekkende efficiëntie, ondanks de schijnbare chaos van af- en aanrijdende busjes en pickup trucks met aanhangers. 7 uur strak terug in hotel, nog 3 uurtjes slaap pakken voordat de dag eigenlijk pas echt begint.

    Een dag met een aantal side missions: het permanenter oplossen van het tankdopprobleem. Dat moet direct nu, want het is u vast bekend dat er niets zo permanent is als een tijdelijke oplossing. Tot mijn grote vreugde kan ik mededelen dat we op een halfverlaten industrieterrein, op zondag nog wel, bij de 'Fort'-onderdelenwinkel een nieuwe tankdop hebben weten te scoren voor wat wisselgeld. Zaffie is dus zowaar weer iets minder stuk dan gisteren.

    Side mission 2: het maken van een nieuwe vriend die aan twee eisen voldoet: hij is Turks, en hij heet Mustafa, Mehmet of Ömer. Vervolgens ga je met je nieuwe vriend en een ansichtkaart uit de regio op de foto. Onze nieuwe vriend bleek zich achter de kassa van een oudhedenmuseum in Kayseri te bevinden. De man in de museumwinkel voldeed helaas niet aan de eisen, maar zijn vriend achter de kassa deed dat wel. Die werd er door de museumwinkelman aan de haren bijgesleept en had het niet zo naar zijn zin als de eerstgenoemde, maar dat was duidelijk een offer dat de museumwinkelman bereid was om te brengen. Voor de scherpe kijker is op de foto ook nog een tweede Mustafa te ontdekken.

    Vanaf daar snel door verder het oosten van Turkije in, nog verder van huis. Onderweg nog een kleine stop om een van de fotomissies van de hele rally te voltooien: de Top Gear coverfoto. Resultaat ook te vinden bij de foto's. Eindstation: Elâziğ, waar gelukkig om 11 uur nog een zaakje bereid was wat eten voor ons op tafel te zetten.

    Tüm sevgimle,
    M

    Day 9: hot air

    After the long ride yesterday across the big VVD (largest, and right-wing political party in the Netherlands) tarmac plains between Istanbul and Ankara, today started long before sunrise. The beautiful rocky town of Göreme is not only known for its traditional houses carved out of the rocks and its elaborate tourist scams (payment in euros, at every travel agency a different price and a fee of 8% for money withdrawal at all 14 ATMs), but also for a horizon filled with dozens of hot air balloons. Perfect opportunity of course to make a ride ourselves.

    No sooner said than done, 4:30 out of bed, rubbing the sleep from our eyes, into the van and joining the very early, somewhat bizarre morning rush hour of identical white vans going anywhere and everywhere in Göreme. Blink twice and we are in a barren field where dozens of hot air balloons are being inflated and lifted upright. Into the basket, flamethrower engaged, chasing Icarus. What followed was one of tbe best views we have ever seen. Do check the photos and videos attached, and should you want to taste the atmosphere and are you looking for some background when working / running errands / holiday, do crank up Ben Böhmer's set from the same location (https://youtu.be/RvRhUHTV_8k), we recommend!

    All of this is carried out with a chilling efficiency, despite the apparent chaos of arriving and departing vans and pick-up trucks with trailers. 7 am back in the hotel, 3 more hours of sleep, before the day truly starts.

    A day with a couple of side missions: fixing the tank cap problem more permanently. That has to happen now, because as you know there is nothing as permanent as a temporary solution. To my delight, I can tell you that in a desolate industrial area, on a Sunday even, we scored a tank cap at a 'Fort' parts shop for a bit of change. Zaffie truly is a bit less broken than yesterday.

    Side mission 2: making a new friend that satisfied two criteria: he is Turkish, and his name is Ömer, Mehmet or Mustafa. Next, you take a picture with your new friend and a postcard from the region. Our new friend turned out to be behind the check-out counter in a historical museum in Kayseri. The man in the shop did not satisfy the criteria, but his friend at the check-out did. He was brought in and was not enjoying himself as much as the first mentioned, but it was clearly a sacrifice the shop worker was willing to bring. The attentive onlooker can also spot a second Mustafa in the picture.

    From there swiftly further to the east of Turkey, further away from home. On the way a little stop to fulfill one of the photo missions of the trip: a Top Gear cover photo. Result can be found in the pictures. Final stop: Elâziğ, where fortunately, there was a restaurant that was happy to prepare us some food at 11 pm.

    Tüm sevgimle,
    M    Read more

    See translation
  • Balkan Express Orient Edition
    Day 10

    Dag 10: Van Elâzığ naar Van... Huh?

    July 24, 2023 in Turkey ⋅ 🌙 22 °C

    English below

    Jaa, je hebt het goed gelezen: na een kort beraad in de ochtend hebben we de knoop doorgehakt en besloten de zuidelijke route in Turkije door te volgen om zo Mount Ararat en omstreken morgen mee te kunnen pakken. Het logische stadje om een nieuwe standplaats te vinden vandaag: het pittoreske Van aan het meer van Van -- daar moet men betere tongbrekers mee kunnen bouwen dan wij in deze alinea hebben gedaan.

    De rit voor vandaag voerde ons 460 km oostwaarts over de D300, een buitenproportioneel grote vierbaansweg voor de hoeveelheid verkeer die eroverheen rijdt, maar die tegelijkertijd wel zeer efficiënt ons tussen de schaars begroeide berghellingen en drukbebouwde akkerlanden in de tussenliggende valleien door bracht.

    De dagopdracht van vandaag was in de regel vrij simpel: neem een foto met 20 Turken die hun duim opsteken. Ons plan: uitstappen in Güroymak, een stadje met 25.000 inwoners en onder het genot van een kopje typische Turkse thee een aantal locals voor ons plan enthousiasmeren. Het bleek, echter, dat dit stadje niet zo vaak met westerlingen geconfronteerd werd. Zul je net zien. Het feit dat wij plaatsnamen aan de kleine houten tafeltjes en stoeltjes waar de locals ogenschijnlijk vele uren doodden, zorgde voor zoveel onrust bij zowel de omstanders als de bedienden, dat we uiteindelijk ons plan maar hebben laten varen. Na het tienvoudige van de waarde van de thee op het tafeltje te hebben achtergelaten, kozen we het hazenpad zonder de taak van de dag te volbrengen.

    Op het laatste stukje naar Van verdween ook de laatste bekende plaatsnaam, Erzurum (voor wie wel eens ticket to ride heeft gespeeld), van de borden, en kwam daarvoor het geelomlijnde Iran in de plaats. Een realisatiemoment dat we inmiddels Syrië horizontaal voorbij waren gereden, en ons dichter bij Teheran en Bagdad bevonden dan bij Ankara. Zelfs de Nederlandse nummerborden, die we in Turkije nog om de havenklap tegenkwamen, zijn schaarser en schaarser geworden, nu dat de zuivere reistijd terug naar Delft volgens Google maps zo'n 47 uur beslaat. We zijn, vrij letterlijk genomen, ver van huis.

    Nadat we bij ons hotel ingecheckt waren en tegen 7% opslag een nieuw stapeltje Turkse lira's bij de AK bank hadden gepind, vonden we een hapje eten bij Emek Döner, in het centrum van de stad. Daar probeerden we onze bestelling door te geven met ons handen-en-voeten Turks dat we in de loop van de afgelopen dagen ons eigen hadden gemaakt, toen we erachter kwamen dat in ieder geval de bediening in restaurantjes in dit deel van Turkije helemaal geen Turks spreekt. In plaats daarvan is de voertaal Kurmanji, ook wel Noord-Koerdisch genoemd. Nogmaals een verrassing, maar wel eentje die ons goede inspiratie biedt voor een nieuwe afsluitgroet van vandaag.

    Bi xatirê te,
    A

    Day 10: From Elâzığ to Van

    We start this story with an apology: the wordplays in the first paragraph of the Dutch story do not allow for a translation that faithfully conveys our poor taste of humor. We can assure you though, you're not missing much.

    After a small planning session in the morning, we made the choice to follow the southern route through Turkey, so that we can pass by Mount Ararat and the surrounding area tomorrow. The logical place to find a resting place for the night: the pittoresque Van, on the Van lake.

    Today's ride took us 460 km eastwards along the D300, a disproportionally big four-lane road for the amount of traffic it serves, but at the same time it took us very efficiently through the scarsely-vegetated mountain sides and intensively-cultivated farming fields in the valleys in between.

    The task of the day was quite simple at face value: take a picture of 20 Turks doing a thumbs up. Our plan: get out at Güroymak, a town with 25.000 inhabitants, and enthuse a bunch of locals over a cup of typical Turkish tea. It appeared, though, that this town was not confronted with westerners that often. You hate to see it. The fact that we sat down at the small wooden tables and chairs where it seemed like the locals spent countless hours, caused so much unrest with both the other guests and the restaurant personnel that we decided to bail our plan. After leaving tenfold of the value of the tea on the table, we left the site without completing the task of the day.

    On the last stretch towards Van, even the last familiar town name disappeared from the road signs, namely Erzurum (for everyone who played ticket to ride), and it was replaced by a yellow square indicating Iran. A moment of realisation that we had horizontally passed Syria, and are closer to Baghdad and Teheran than to Ankara. Even the Dutch license plates, that we encountered quite regularly throughout Turkey, have become more scarce, as the driving time back to Delft according to Google Maps has reached about 47 hours. We are, quite literally, far from home.

    After we checked in to our hotel and acquired a new stack of Turkish lira at the AK bank with a 7% withdrawal fee, we found some food at Emek Döner in the city center. There we tried to order with our hand-and-feet Turkish that we have acquired throughout the last couple of days, only to learn that at least the restaurant personnel doesn't speak a word of Turkish in this part of Turkey. Instead, the locally dominant language is Kurmanji, also known as Northern Kurdish. Another surprise, but one that gives us inspiration for a new way to end this story.

    Bi xatirê te,
    A    Read more

    See translation
  • 2024© FindPenguins
  • Home
  • About us
  • Blog
  • Group Tracking
  • Press
  • Terms
  • Privacy Policy & Cookies
  • Support
  • Legal notice
  • English