Ahipara

De dag begint met een lekker ontbijtje op ons terras :o) Alhoewel het weer er niet echt geweldig uitziet, en in de verte donkere wolken op komst zijn, gaan we toch een kijkje nemen op het strand. Als we teruglopen, worden we aangesproken door een oudere man in een soort van golfkarretje. Hij heeft aangespoeld zeewier verzameld, wat hij gebruikt als compost in de tuin. Hij nodigt ons zeer spontaan uit voor een bakje koffie bij hem thuis, bijna om de hoek. Hij heeft een mooie tuin, waar de verschillende rozen pronken en vele varens en Palmen voor het nodige groen zorgen. De paden liggen bezaaid met schelpen. Willy, zo heet hij, is een gepensioneerde leraar kunst, en nodigt sindsdien graag reizigers uit bij zich thuis. Zo heeft hij al met velen kennis gemaakt en zijn de nodige vriendschappen ontstaan. Zelf is hij vaak in Europa geweest. Maar sinds hij gepensioneerd is niet meer. Hij geeft ons nog einige tips voor het noord- en zuid eiland en als we willen gaan, nodigt hij ons ook nog uit voor morgenavond om te komen eten. We kunnen slecht nee zeggen…
We rijden ietwat later dan gedacht ;-) richting noorden, naar het begin van het beroemde 90 Miles Beach. Daar vindt nl ook een groot vissersevent paats, startgeld 300 NZ$ met een hoofdpreis van 30,000 NZ$. Maar, geen visser te zien dus we zullen wel te laat zijn. Hun dag is natuurlijk ook al in de vroege uurtjes begonnen. Nou ja… We brengen enkele uren aan het strand door en ik neem mijn eerste duik in het niet echt warme water, maar de hoge golven hebben me over de streep getrokken :o)
Dan ineens komen er vele auto’s, waarvan de meeste SUV’s, uit noordelijke richting... blijkbaar de vissers?! We gaan onze auto halen, want nu willen we ook! Ja, hier mag je met je auto over het strand rijden! We rijden de vele auto’s tegemoet en na enkele mijlen zien we dan toch ook nog de een of de andere visser in actie… Maar wat is het super om zo over het strand te crossen! ;o)Okumaya devam et