Satellite
Show on map
  • Day 49

    Death Road & Tiwanaku ruïnes

    February 24, 2016 in Bolivia ⋅ ⛅ 14 °C

    Vanuit Sucre nemen we een nachtbus naar La Paz, de on-officiële hoofdstad van Bolivia. Hier hebben we een relaxte B&B uitgezocht en Mike kan weer even de tijd nemen om aan de hoogte te wennen, La Paz ligt weer op 4000 meter!
    En omdat Mike jarig is, gaan we de eerste avond lekker uit eten bij Chez Moustache, een Frans restaurant, waar Mike Tortuga (schildpad) steak heeft gegeten, en Anika een lekker eendje. Natuurlijk nemen we een glas rode Boliviaanse wijn erbij om het te vieren.

    In La Paz besluiten we om naar de Tiwanaku ruïnes te gaan, dit is een beschaving die voor Christus is gestart, tot ongeveer het jaar 1500. Zij zijn de voorlopers van de Inca beschaving, die relatief maar heel kort was, al zijn ze veel bekender.
    We besluiten om niet met een tour mee te gaan, maar lekker op eigen houtje uit te zoeken hoe we er kunnen komen. In ons minibusje komen we 2 Belgen en een Nederlandse tegen, en met z'n 5en huren we een plaatselijke gids in. Dit is zeker de moeite waard, want anders ben je binnen 5 minuten klaar met de berg stenen, maar hij weet er een leuk verhaal van te maken en kan ook de hiërogliefen duiden die we zelf bijna niet kunnen onderscheiden. Op een aantal beelden staan tekens, zoals een tulband, een scepter en een kelk, wat betekent dat dit de beeltenis van een priester is. Daarnaast heeft hij 2 linkerhanden en is z'n rug en broek versierd met de Zonnegod en de 3 heilige dieren (Puma, Condor, Llama). Ook zijn er vissengezichten te zien, omdat het toen uitstrekte tot aan de zee incl. het noorden van Chili, Peru en een groot deel van de Amazone wat nu Brazilië is. Dit is een mooie voorloper op Machu Pichu in Peru waar we over 2 weken naar toe gaan!

    Het wordt tijd voor weer een beetje actie, dus heeft Mike een beroemde Mountain bike tour uitgezocht. In Bolivia hebben ze de World's Most Dangerous Road. Op deze weg zijn de meeste dodelijke slachtoffers gevallen dan op welke andere weg ter wereld dan ook, voor zover dit bekend is natuurlijk. De weg wordt gekenmerkt door smalle slecht begaanbare weggetjes met steile afgronden en veel gedenkstenen en kruisjes waar voertuigen het ravijn in gevallen zijn. Deze weg is nu vervangen door de New Road en de oude Death Road is nu het terrein van de Mountain Bikers, al overlijden er nog regelmatig mensen. Op weg er naar toe worden we overladen met verhalen over toeristen die zijn overleden tijdens het mountainbiken, meestal door niet opletten en te hard gaan. We knopen de waarschuwingen goed in onze oren en beginnen met de afdaling (van 4700 naar 1200 mtr). Het eerste stuk is over de snelweg (asfalt) om een beetje gevoel te krijgen bij onze fietsen en het afdalen. Dit gaat prima en al snel worden we naar het begin van de echte Death Road gereden. Dit is een weg met veel bochten, alleen maar kleine en grote stenen en alleen maar afdalen (in totaal 64 km). Onderweg komen we watervallen en hele rivieren tegen die we over moeten steken (extra spanning tijdens het regenseizoen) en komen we ook de kruizen tegen, waar mensen zijn overleden, dit zijn er best wel veel! Afdalen is best heftig, al zijn de fietsen geweldig, deze kunnen tegen een stootje. Je wordt helemaal door elkaar geschud en in de armen kun je de spierpijn al voelen van het afremmen voor de bochten. Mike zegt onderweg dat het na alle 'spookverhalen' nog best meevalt en dat een tochtje in de Ardennen met Jan van Gulick toch heftiger is ;)
    Read more