Camino Inka

Na eerst een aantal dagen in Cusco te zijn verbleven om onze aanstaande jungle tour uit te onderhandelen en voorbereidingen te treffen voor de Inca Trail, kon het Inca avontuur vandaag dan echt beginnen. Vier dagen hiken, kamperen, voor dag en dauw op staan, nauwelijks wasfaciliteiten, bovenverwachting goede maaltijden, een leuke groep mensen, en maar één doel: Machu Picchu!

De afstand die afgelegd dient te worden bij de officiële Inca Trail is niet echt ver te noemen (ongeveer 42 km), echter zit er behoorlijk veel profiel in de trail en zijn de vele klimpartijen en afdalingen behoorlijk pittig. Waar Mike eigenlijk een voorkeur had voor de Salkantay Trail, was hij toch blij dat we de echte Inca Trail gingen lopen toen onze beide gidsen aangaven dat ze zelf de Inca Trail zwaarder vonden dan de alternatieve route. De eerste twee dagen vloog Mike nog over de trail en was er niks meer te merken van eventuele hoogteziekte. Anika had het hier en daar best pittig, zoals vele anderen. Op dag drie ging Mike flink door zijn enkel met een dramatische koprol daarop volgend, vanaf dit moment was de Inca Trail voor hem ook een helse beproeving. Het 'grappige' is dat Mike net een heel gesprek had met de gids over hoe goed de kwaliteit van de trail hier was. Twee dagen lopen met een linkerenkel die twee keer zo dik is dan de rechter, heeft de enkel geen goed gedaan en maar hopen dat een dag rust voldoende is voor acht dagen jungle.

Echter was de trail niet alleen zwaar en afzien geblazen, de uitzichten waren mooi en met name de ruïnes onderweg en de historie over de Inca's die onze gids uitgebreid toelichtte gedurende de vier dagen was interessant. Het weer hielp ons ook een handje, alhoewel het regenseizoen is hebben we amper een druppel gevoeld. Daarnaast hadden we een goede gids en een leuke groep met twee Nederlanders waar we het goed mee konden vinden, Canadezen, Amerikanen en een Australiër. Ook hadden we porters mee, die alle gezamelijke spullen draagden zoals de keuken, tenten en al het voedsel. Die kleine mannetjes hadden wel 20/30 kg op hun rug, maar sommigen vlogen de berg op. Mike heeft er af en toe nog wel eens een ingehaald omhoog, maar naar beneden vliegen ze echt de berg af en zijn ze niet bij te houden. Respect voor deze kerels!

Na 4 dagen komen we 's ochtends aan bij de Sun gate, we gaan zitten om te kijken naar het uitzicht, maar vele wolken blokkeren het uitzicht. Na 5 minuten beginnen we in de verte een bergtop te zien en na 10 min is het helemaal helder, een magisch moment, de eerste aanblik op Machu Picchu, de verloren stad van de Inca's. Mike neemt wat foto's en plots is daar weer de mist. We lopen in 20 minuten naar beneden en dan is de zon echt goed doorgebroken. Machu Picchu is een van de grootste Inca steden geweest en in de stad zie je verschillende sectoren, een blok met huizen, een paar tempels en de werkplaatsen. Onze gids verteld over de 3 heilige dieren (puma, condor en slang). Er is zelfs met veel fantasie een condor te maken van de vorm van de stad. Na 2 uur te hebben rond gebanjerd gaan we nog naar de Inca brug, een half vergane stenen en houten brug tegen een rotswand. Mike is niet onder de indruk, maar dat dit zo'n 500/600 jaar geleden is gebouwd en nog zo goed bewaard is gebleven mag met recht een wereldwonder worden genoemd.

Het was weer een mooi avontuur! Nu op naar de jungle, erg spannend.Read more