Asylum (John Legend)

Achter het huis ligt een kano, voor het huis een strand aan de Grand Traverse Bay. Het is bijna 25 graden. Dus 1 + 1 is 2. We slepen de kano het grindpad af, steken de weg over en schuiven hem het water in. Lekker peddelen. We hebben het meer helemaal voor ons alleen.

Als we langs de enorme villa's met witte veranda's langs het water kanoën, vertelt Robbie dat ze vorig jaar wel eens met Aaron meeging om "onderhoud" aan de boten te doen van de rijke oligarchen die hier wonen. Het "onderhoud" bestond soms uit niet meer dan de boot toedekken met een zeiltje. Daar huren ze mensen voor in.

Na de lunch rijden we naar "The former Traverse City State Hospital", The Commons. Een oud psychiatrisch hospitaal uit eind 1800 in Victoriaanse stijl. Het ging er een beetje anders aan toe als in andere "gekkenhuizen". “Beauty is therapy” luidt het devies: geen dwangbuis , maar leuk creatief knutselen en de schoonheid van natuur. Een groot complex met parken en boerderijen waar de patiënten konden werken. Nu wordt het beetje bij beetje opgeknapt en zit het vol met kleine ondernemertjes, bierbrouwers, koffiebranders, wood-oven bakers en sieradenknutselaars. Leuk sfeertje.

De middag hebben we afgesproken met Alissa, Aaron en de kinderen. Het gastgezin waar Robbie vorig jaar een heel schooljaar heeft verbleven. Ze hebben na Robbies vertrek hun huis verkocht en reizen nu in een witte verbouwde schoolbus Amerika rond van geloofsgenoten naar geloofsgenoten. Bijzonder is dat het gaat om Skate-Ministery's. Een skatepark als kerk. Zo proberen ze op een "hippe" manier het geloof te verspreiden. Bijzonder.

De familie leidt nu een nomadenbestaan en hebben zo toch al mooi grote delen van Amerika zo bereist. Van het noorden tot diep in het zuiden van Texas. Maar deze zomer verblijven ze weer even in de buurt van Suttons Bay om familie en vrienden te bezoeken. En dus ook de gelegenheid om Robbie weer even te zien.

Tegen de (her-)ontmoeting werd een beetje op gezien. Robbie heeft wat gemengde gevoelens bij haar jaar in het gezin (ja het geloof was daarbij een schisma) en het contact verliep (en verloopt) soms wat moeizaam. Maar uiteindelijk zijn zij wel de reden dat wij hier nu zijn. Hadden zij Robbie niet uitgekozen als uitwisselingsstudent, had ik nooit geweten van het bestaan van Suttons Bay. Laat staan dat ik er naar zou zijn afgereisd. En dat zou jammer zijn, want het is hier prachtig.

We hebben afgesproken om met z'n allen een kleine wandeling te maken door het park nabij het oude psychiatrisch ziekenhuis. De kinderen waren al behoorlijk uitgewoond omdat ze de hele week al bijbelklas hadden gehad. Na wat heen en weer gepraat, uitwisseling van wat laatste belevenissen en een kleine wandeling door het elfjesbos, rijden we uiteindelijk na een uurtje naar een plaatselijke bierbrouwerij voor een lekker pilsje en wat pretzels in de zon. Dan vallen de luikjes van de kinderen dicht. Mooie gelegenheid om afscheid te nemen. Het was goed zo.

En nog meer dan we al wisten valt het op hoe goed de Engelse spraak van Robbie is. M'n mond viel deze week al open toen ze een iets te opdringerige verkoopster op even Amerikaanse als beleefde wijze van katoen gaf. De verkoopster komt met een heel verhaal op Robbie af hoe zij speciaal voor Robbie het meeste prachtige vestje heeft gevonden dat perfect pas bij de kleuren van haar outfit, heerlijk zacht is en "so cute" is. In plaats van op Hollandse wijze een beetje lomp "No Thank You" te mompelen, begint Robbie goedlachs een heel verhaal tegen de verkoopster dat ze het vestje ook gezien had, er inderdaad helemaal weg van is, het ook heerlijk zacht vindt, ook perfect zou passen bij haar Mom-jeans, maar dat helaas haar koffer al helemaal vol zit en het er dus niet meer bij past. Verkoopster uitgeluld.

En dat valt (ons) ook op dat als ze tegen de kinderen of Alissa praat. Het is niet meer te horen dat ze niet van "hier" is.

In het gekkenhuis-complex zit ook een Mexicaan met echte Tamales. We nemen een zak vol mee naar huis om ze daar lekker op te peuzelen ("don't eat the husk").

Tot morgen.Read more