Operário

Eerst even dag 7. Daar kunnen we kort over zijn. We zijn even naar Campo Grande (wijk met veel winkels) gegaan voor wat boodschappen, onder andere nieuwe kleren voor Victor, en hebben gegeten bij 'ons restaurant'. Dat is wel leuk trouwens. Dat is een typisch buffetrestaurantje waar gewone mensen (#locals) hier warm eten tussen de middag. Je gooit je bord vol en vervolgens wordt je bord gewogen bij de kassa. Goed eten voor een goede prijs.

Dag 8 dan. Die stond in het teken van de churrasco (bbq) met de familie. Iedereen zou komen dus het huis werd even goed opgeruimd, schoongemaakt, vlees uit de vriezer gehaald en alles klaargemaakt voor een vrolijke avond.

Silvania had de dag ervoor nog geïnformeerd bij een kapper en als ze er een beetje op tijd zou zijn kon ze er wel terecht voor een nieuw kerstkleurtje. Dat zou echter wel even gaan duren, dus we hadden besloten dat het beter zou zijn als ze alleen zou gaan met de auto. Daar had ik daarna nog wel even twijfels over, maar uiteindelijk bleef ze 6 uur lang weg.. dus beter zo! Uiteindelijk alles helemaal goed gegaan en natuurlijk helemaal blij met het nieuwe kapsel.

Nu was het wachten op de aankomst van de familie zodat de churrasco kon gaan beginnen. In het bijzonder ook wachten op de feijao tropeiro, een echt feestgerecht hier (zwarte bonen en groente) dat bij de bbq hoort. Een van de zussen zou dat thuis maken en mee nemen.

Buiten hing het al even in de lucht. Een enorme regenbui. Zo'n lekker tropisch buitje dat lekker hard gaat, de straten in rivieren verandert en onder aan de heuvel vast de nodige overlast veroorzaakt. Hier viel dat op zich wel mee.
Wel viel nog even de stroom een momentje uit in de wijk. Ik zag het licht in de wijk uit.... en... aan gaan. Niemand leek er van op te kijken.

Na wat whatsappen en bellen haakte eenderde van de familie uiteindelijk toch af voor de churrasco. Dat viel nogal een beetje tegen. Dat betekent geen vol huis en geen feijao tropeiro. Echter, wel veel vlees uit de vriezer en rijst genoeg, dus gewoon maar beginnen en het gezellig maken met elkaar.

Edimar (oudste broer) is chef-bbq hier, maar hij was even naar de kerstavond dienst in de kerk. Dus ik de bbq aansteken samen met Gilmar (jongste broer). Dat werd een soort ouderwets fikkie stoken met wat we maar konden vinden aan nog droog brandbaar spul. Toiletpapier, stokjes, een soort gel met alcohol... het was een beetje improviseren, maar we hadden niks anders, en buiten was alles nat. Het duurde even, maar vooral de vondst van een kartonnen doos, hielp om de bbq uiteindelijk goed heet te krijgen.

Vlees, worstjes, kipvleugels, alles lekker staan bakken daar tot laat in de avond op de veranda. Ondertussen natuurlijk de nodige muziek en gezelligheid. Edimar en gezin erbij, Papa in de nette kleren en Silvania was dj. Dat laatste betekent veel latijnse dansmuziek en vooral Gusttavo Lima. Mama had echter zin in authentieke volksmuziek met veel accordeon. Dat zal wel iets van vroeger zijn. Ze (81 jaar bijna) had het aangezet in de woonkamer en had er enorm veel plezier mee, wat echt fantastisch is om te zien.

Allebei de soorten muziek stonden tegelijk heel hard aan. Uiteindelijk heeft de moderne muziek de wedstrijd gewonnen en werd de avond afgesloten met een dansje en een fotosessie. Toch een geslaagde avond, allemaal blije gezichten!Lue lisää