Ershilipu

De bedden in de Chinese trein hebben geen echte matraslaag, je ligt er gewoon op de bank. Het heet dan wel een softsleeper, maar dat is het niet echt. We hebben al wat harde matrassen meegemaakt, maar toch is het altijd weer even je draai vinden op zo'n plank. Onze nieuwe vriend 'Peter' stapt vroeg in de ochtend uit de trein en zo blijven we alleen achter met onze niet-Engels-sprekende, snurkende en ruftende coupégenoot. Volgens Peter gaan er weinig Chinezen in deze tijd helemaal naar Lhasa, dus bij elk station hopen we dat deze meneer uitstapt. Het landschap is nog niet echt spectaculair. We rijden in eerste instantie een heel stuk terug naar Xi'an en dat ligt wel op 1300-1400 meter hoogte, maar er zijn geen bergen. Bij Xining wordt onze coupégenoot ingewisseld voor drie(?) nieuwe... Blijkt een soort stoelendans te worden. Gelukkig van korte duur want aan het einde van de avond blijven we met één niet snurkende, noch ruftende Chinees over. We hebben inmiddels al meer contact met onze buurvrouwen (Marjan en Cateleine). Er blijken nog meer Nederlanders rond te schuiven in de trein. Tot nu toe grootste concentratie ;) De trein komt langzaamaan op hoogte en sommige beginnen al symptomen van hoogteziekte te vertonen. Bij ons valt het gelukkig mee. We gaan niet laat slapen.Читать далее