Van Boer Sam naar Bordeaux/Macau

Vanmorgen was het behoorlijk nat en blubberig. Het regende en wat gaf dat een heerlijk dramatisch effect op de foto's. Lekker om zo rond te struinen. Er lag ontzettend veel rotzooi in de schuren waardoor er geen mooi lijnenspel te ontdekken was. Maar de foto's van de buitenkant zijn zeer de moeite waard. Schoenen en auto onder de modder, maar zeer voldaan vertrokken.
Onderweg reed ik over een provinciale 2-baansweg door een bosrijk gebied. Wat was dat prachtig om die herfstkleuren te zien, zelfs mooi in de regen. Even gestopt om een paar foto's te maken. Verderop kwam ineens het zonnetje erbij en toen leek het of de kleuren uit elkaar knalden, dat was genieten met een grote G. In mijn hoofd popte de opmerking op "mijn hart juicht", direct gevolgd door "doe niet zo theatraal". In ieder geval ervaarde ik een moment van intens geluk. En terwijl ik verder rijd heb ik alle tijd om na te denken over theatraal en juichen. Wat een raar woord "juichen" volgens mij komt dat dikwijls voor bij voetbalwedstrijden als er een doelpunt valt en over theatraal gesproken als dat gebeurt 😂 Maar verder wordt dat woord niet zo vaak gebruikt denk ik? Zo heb je "toejuichen" maar dat wordt meestal gebruikt als iemand het met een ander eens is en dat gaat niet met veel geluid gepaard. Trouwens het woord "gepaard" dan? Nee, nu houd ik op met die onzin.
Onderweg gestopt voor de hoognodige bak koffie. Een klein dorpje met een bar zoals je die alleen in Frankrijk tegen komt. Er zitten oudere mannen aan de bar, waarschijnlijk mijn leeftijd 😂 Je kunt er aan de Lotto, Toto, Loterij meedoen en kraskaarten kopen. De televisie staat aan maar niemand kijkt er naar. Als er iemand binnenkomt geeft hij de anderen een hand en vraagt hoe het gaat "ça va"? Wat is dat direct persoonlijk als het zo gaat, dat zie je in Nederland niet op die manier, ik word er warm van. Verder zoals het hoort een gore wc. Geen papier en er hangt bij de wasbak een handdoek waar je nog viezere handen van krijgt. Het is kennelijk niet zo normaal dat een vrouw alleen er komt want de mannen kijken af en toe om naar mij alsof ik daar verdwaald ben. Ik trek me er niets van aan en geniet van de ambiance en mijn koffie.
Tegen lunchtijd zag ik opeens een hele grote foodtruck, extra rondje op de rotonde en lekker een frietje gehaald.
Sta nu op een parkeerplaats bij een brandweerkazerne vlakbij Bordeaux. Het plan voor morgen is om over de tolweg richting Bilbao te rijden. Misschien nog even naar het Guggenheim?Read more