Alte

Wat heerlijk luxe om vannacht weer eens in een gewoon bed te slapen. Van de voorspelde regen vandaag niets gemerkt, was stralend mooi weer. Lekker in het zonnetje op het 1 na hoogste terras van Susanne huis in het zonnetje gezeten. Daarna ging ik boodschappen doen want ik kook vandaag. Mijn telefoon had ik aan de lader gelaten. De supermarkt was na 1x vragen gevonden en ik dacht zo weer terug te lopen. Ik was naar beneden gelopen, dus nu moest ik omhoog, makkelijk zat. Ja dat dacht ik, ik ben verdwaald in Alte. Plotseling realiseerde ik me dat het helemaal niet handig was dat ik mijn mobiel niet mee had. Ik wist niet eens het adres en kon nu ook Susanne niet bellen 🥵
Het huis heeft lichtblauwe kozijnen en witte muren en dito deur met een schildering in de hoek. Twee keer zag ik uit de verte lichtblauwe kozijnen maar dichterbij gekomen was het toch niet het goede huis. Straatje in en straatje uit, ik kwam het huis maar niet tegen. Wat een ontspannen wandeling had kunnen zijn werd nu meer en meer een stressvolle wandeling. Maar gelukkig, plotseling kwam ik in de straat waar Susanne haar auto had geparkeerd en wist ongeveer welke richting ik op moest.
Het is toch bijzonder hoe ik altijd denk dat ik wel weet hoe ik terug moet, alhoewel het is toch wel weer goed gekomen 😂
Heerlijk tot bijna de zon onder was op het bovenste terras in het zonnetje gezeten.
En daarna beginnen met het snijden van alle ingrediënten voor een ovenschotel, dat is in de Octobus niet mogelijk, het voelt super om over een oven te kunnen beschikken. Alleen het wachten duurt wel lang 😃Okumaya devam et