Competa

Vanmorgen geen ontbijt, alleen maar koffie, wat is dat nou? Het idee was om in Competa, een stadje hoog in de bergen, tapas te gaan eten. Franco moest zijn toilet legen en water halen, ook een stukje rijden omdat de accu bijna leeg was. En bovendien zijn morgen de winkels gesloten dus ook boodschappen doen. Ik wilde vandaag eindelijk de was doen.
Het idee was dat we na het boodschappen doen; legen van de toilet en water halen naar de wasserette gingen en daarna naar Competa. Heel grappig dat het soms even anders verliep dan ik gedacht had. Alleen het boodschappen doen klopte. Onderweg naar de mercadona wees hij naar links, toevalligerwijs was daar een tankstation, en had het over water halen, leek mij wel logisch bij een tankstation.
Na het boodschappen doen ging hij niet terug richting tankstation maar reed dezelfde weg verder door en we parkeerden bij de waterval waar we eerder op de fiets al geweest waren. Daar ging hij in de weer met jerrycans die hij vulde bij de waterval, dat water drinkt hij ook. Een hele andere manier dan de meeste andere camperaars doen. Daarna naar de wasserette maar die was helemaal bezet, dus door naar Competa. Een prachtige rit door de bergen over een smalle weg met veel bochten. En na een lange rit was daar Competa te zien. Heel bijzonder want alle huizen zijn wit en tegen de berg opgebouwd, je ziet daardoor weinig diepte. Het is bijna alsof het getekend is ipv 3d. Een prachtig plaatsje waar je door smalle straatjes omhoog loopt naar het plein bij de kerk. Onderweg veel tegeltableaus waar afbeeldingen voorkomen van beroepen, maar vooral veel over wijn want daar is de streek bekend door.
Als ontbijt op het plein oogstrelende, overheerlijke tapas gegeten, bijna gek dat Franco niet zelf kookt!
Op de terugweg werden we onder aan de berg aangehouden door de politie. Ik moet nog lachen als ik er aan denk. De politieman sprak zowaar Italiaans maar dat maakte het niet makkelijker om de benodigde papieren te vinden. Franco moest naar achter in de camper en kwam na een hoop gestommel met een onderhoudsboek van Fiat waarin alle papieren van de auto zaten, dichtgetaped met plakband anders vielen de papieren eruit. En ja nu wilde de agent ook nog zijn rijbewijs en identiteitsbewijs zien. Afijn Franco weer naar achter en weer een hoop gestommel. En toen zag ik hem met een paar messen uit de keuken komen. Ik probeerde de agent af te leiden door een praatje met hem te maken. Het gestommel werd steeds erger en het leek er op dat Franco de camper aan het slopen was. Voor de grap zei ik tegen de agent dat de bergplaats zo geheim was dat hij hem zelf niet openkreeg. Dat bleek dus echt zo te zijn, dus na een behoorlijk tijdje kwam een roodaangelopen, bezwete Franco weer voorin met een pakje pasjes, ook aan elkaar getaped, waar gelukkig zijn rijbewijs en identiteitsbewijs bij zaten toen hij het pakje eindelijk losgepeuterd had.
Ik kon niet meer van de lach en probeerde me in te houden voor de politieagent. Maar toen we weer wegreden kon ik niet meer en heb minstens een kwartier zitten lachen. Gelukkig kon hij dat goed hebben en moest ook lachen.
Op de terugweg nog even een blik werpen op de wasserette en ja hoor die was vrij. Op 9 dec ben ik vertrokken en ik heb alleen ondergoed en sokken gewassen, dus het was een aardige trommel vol. Heerlijk alles weer schoongewassen in de boxen.
En daarna eten bij een zeer tevreden Franco die zei dat het koken en eten in de camper toch het lekkerst is.Read more