• De muziek van een taal

    January 3 in Spain ⋅ 🌙 15 °C

    Vandaag was ik uitgenodigd bij buurman Franco om te eten met vrienden van hem. Ondanks dat ik uitlegde dat ik helemaal niets van Italiaans versta vond hij het toch heel leuk als ik kwam. En vertelde dat deze vrienden Engels spreken. Er verscheen een lange, gedistingeerde, bezadigde heer met zijn kleine, druk sprekende Italiaanse vrouw.
    De man zou het beste Engels spreken want in de tijd van de Beatles en de Rolling Stones was hij voor een jaar in Londen geweest. Ja dat is als je nu in de zeventig bent een hele tijd terug.
    Het bleek dat de vrouw alles veel sneller begreep en het hem dan in het Italiaans uitlegde. Daarop gaf hij dan heel bedachtzaam antwoord in het Engels. Ik vond het heel grappig maar kon mijn lachen gelukkig binnen houden.
    Dit keer mocht ik helpen met snijden van de groenten, ik ben een treetje op de ladder gestegen 😃
    Alweer gelukt om een heerlijke maaltijd te bereiden in de camper met die 2 gaspitten! Ik geloof dat ik maar niet meer wegga als ik elke dag zo lekker te eten krijg 😂
    Het was leuk om te zien, een tafereeltje zoals je je in Italië voorstelt, met vrienden of familie lekker buiten eten in de zon. Het tafelkleed was nog van de kerst en ook nog 4 rode plastic borden. De sla zat ik bakken waar Lola, de hond, haar eten en drinken in krijgt. Ik heb nog snel even gekeken maar haar 2 bakken stonden er gelukkig nog.
    Na verloop van tijd heb ik maar gezegd dat ze gerust Italiaans mochten spreken omdat ik het leuk vind om naar de muziek van een taal te luisteren. Ik doe dat bijvoorbeeld ook in Frankrijk als ik er net ben, ik probeer niet het te verstaan maar luister naar de melodie van de taal. En dan versta ik intussen toch iedere keer woordjes die ik ken en na 3 dagen begin ik mee te praten zoals een Turk Nederlands spreekt. Daarmee bedoel ik dat ik het totaal niet belangrijk vind om na te denken over le of la en ik spreek iedereen aan met vous zodat ik de hele werkwoorden kan gebruiken. Dan hoef ik ook niet te vervoegen. Maar in het Italiaans is het moeilijker want die taal ken ik helemaal niet, toch pik ik al wat woordjes op zodat niet iedere keer google translate te voorschijn hoeft te komen. Van een schoonzus kreeg ik de tip dat er oortjes bestaan die direct vertalen. Dat is nog eens mooi, daar ga ik naar op zoek.
    Nog een mooie lange wandeling gemaakt om een ander gezichtspunt te hebben voor de zonsondergang, de zonsondergang viel tegen maar wel mooie dingen onderweg gezien.
    Read more