Toch nog Cabo de Gata

Spannend, donderdag uitchecken bij het appartement en mijn project ophalen bij het lasbedrijf. Ik was bang dat het nog niet klaar zou zijn of helemaal niet naar mijn zin. Maar het project was al klaar, de meneer van het lasbedrijf ineens erg aardig en wat hij gedaan had was bijna precies wat ik bedoelde. En hij vroeg maar 20 euro voor het werk.
Daarvandaan vanwege de verwachte harde wind niet naar Cabo de Gata maar naar Mojacar gereden. Dat was een goed plan want daar waaide het windkracht 4 ipv de voorspelde 7 bij Cabo de Gata.
Met Franco afgesproken die daar al in de buurt was. Hij gaat de 25e terug naar Italië en ik ga richting Portugal, leuk om nog even afscheid te nemen.
Rond 5 uur was ik in Mojacar en toen ging er natuurlijk heerlijk gekookt worden, daar kan ik echt wel aan wennen 😃
De volgende dag scheen het zonnetje lekker en daarvan wilde ik gebruik maken om wat onderdelen van het project te schilderen. De wind was wel behoorlijk aanwezig, maar door een laken tussen de 2 campers te spannen ontstond mijn eigen buitenatelier. 's Avonds was het verfwerk al goed droog, lekker gewerkt!
Zaterdag lopend naar de markt in Villarica, 3,5 kilometer, in ieder geval Peterselie voor alweer een heerlijke spaghettischotel met ansjovis die ik op internet voorbij had zien komen. Franco kijkt naar het filmpje en maakt het daarna gewoon op gevoel, niets geen hoeveelheden afwegen etc. Voor wie geïnteresseerd is:
https://www.facebook.com/share/r/1H1qeb4edP/
Op de terugweg over het strand zag ik een jonge man voor een tentje zitten, dat is toch wel opvallend tussen al die campers, daar wilde ik het mijne van weten. Hij bleek een Marrokaan te zijn die op zijn fiets reist met zijn tentje, hij heeft een universitaire opleiding maar toen hij ging werken en op een kantoor terecht kwam kreeg hij het benauwd. Hij besloot te gaan reizen en doet dat nu nog. Ik denk veel na over vrijheid omdat dat het thema van de expositie is waar ik aan mee ga doen. Ik vind hem een mooi voorbeeld van vrij zijn.
's Middags terug bij de camper, komt er een vriend van Franco langs, hij is op de fiets van Barcelona naar Malaga onderweg. Natuurlijk moet hij blijven eten en slapen. Even daarna hoor ik opeens een bekende stem zeggen: Nou ja! Het is Margot die samen met Johnny uit Portugal gevlucht is voor het slechte weer. Ze herkende mijn busje en ze komen gezellig even buurten. De pan met kipstoof waar Franco en Guiseppe al aan waren begonnen, verhuist naar ons drietjes met brood en zowel het Italiaanse als het Nederlandse tafeltje zit gezellig te eten. Zo ontzettend leuk om Margot weer te zien.
's Avonds koelt het toch wel snel af en het barbecuetje doet dienst als kacheltje en daar moet natuurlijk ook iets te eten op gemaakt worden 😃
De volgende dag vertrekt Guiseppe weer na het ontbijt en besluiten we smiddags om alvast naar Cabo de Gata te rijden want voor maandag pwordt er slechts windkracht 4 opgegeven en geen regen meer.
En inderdaad vandaag een geweldig mooie dag, wel nog behoorlijk winderig maar het is niet koud. We gaan op weg naar de vuurtoren bij Cabo de Gata, wat is het daar spectaculair mooi. Juist doordat er nog zoveel wind is is het water best onstuimig en er ontstaan mooie witte, schuimende vormen als de golven tegen de donkere rotsen aanslaan. Op de terugweg nog even langs de zoutpannen en dan eten we voor de laatste keer spaghetti ansjovis. Ik ga beslist nog een andere keer terug naar Cabo de Gata, maar morgen op weg richting Portugal.Läs mer