Via Catolica di Stilo naar Gerace

Ja hoor we zijn weer op weg. Vanmorgen om 09.00 ben ik vertrokken om naar de garage te gaan, maar waar gisteren stond dat hij vandaag om 08.30 u open zou zijn, stond nu plotseling dat hij gesloten was. Toen ik bij de andere garages keek, hetzelfde verhaal. Wat nu?
Dan maar even naar het tankstation voor koffie dat is altijd goed.
Terwijl ik koffie zat te drinken had ik via de vertaalapp ingesproken dat ik schade aan mijn auto had en dat ik graag een garage er naar zou laten kijken, maar dat de garages dicht waren?
De vriendelijke mevrouw van de tankstationbar pakte de telefoon en ging bellen. En toen ze de telefoon neerlegde zei ze dat er iemand kwam over 5 minuten. Nou dat zou fijn zijn als iemand me kon helpen!!!
Er verscheen een meneer die mij naar buiten wenkte, hij stelde zich voor, 3x raden hoe hij heet, Franco 😂
Hij keek naar de schade en zei dat het niet gevaarlijk was om door te rijden, maar dat het wel handig was om die spatlap, of hoe dat ook heten mag, er af te halen om te voorkomen dat hij ergens tussen raakte. Dat alles met google translate. Dan moest ik wel mee naar de garage, dat leek mij een goed plan.
Maar we gingen niet, eerst moest ik koffie met hem drinken in de bar. Toen ik wilde betalen was hij me heel snel voor. En toen gingen we op weg naar de garage. Eerst het hele stadje met de ontzettend smalle straatjes weer door en toen moesten we zo steil naar beneden dat het wel leek alsof we over een rand kukelden. Halverwege dat steile weggetje bleek dat er 2 autos naar boven moesten, of ik maar even achteruit de weg weer op wilde draaien, pfffffff wat was dat eng, maar wel gedaan 🥵
Daarna kon ik weer over die rand kukelend naar beneden rijden en ging Franco de Octobus opkrikken. Nog even voor de zekerheid de onderkant bekeken en dat was allemaal in orde. Aan het voorwiel sjorren en ook dat was okay. Toen kon de spatlap verwijderd worden en daaronder bleek alles nog goed te zijn.
Hè hè, dat was een opluchting. Franco liep de garage in en kwam met twee kleine espressokopjes naar buiten, of ik koffie met hem wilde drinken. Vanmorgen had ik zelf al koffie gemaakt en bij de tankstationbar had ik ook al twee koffie gehad. Van die smalle straatjes en dat steile weggetje was ik ook niet rustiger geworden, dus ik liep al bijna te stuiteren, nog een koffie was niet zo'n goed idee.
Octobus moest nu helemaal achteruit het weggetje, inclusief bocht, weer omhoog. Dat zag ik helemaal niet zitten en ik vroeg of Franco dat wilde doen. Ja hoor dat wilde hij wel. Toen ik hem wilde betalen moest hij daar niets van weten, dat gaf een ongemakkelijk gevoel. Hij begon te vragen of ik alleen reisde en of hij nog de olie na moest kijken, waarom ik een trekhaak had, of hij mijn telefoonnummer mocht hebben. Ik voelde me echt niet meer okay, ik was afhankelijk van hem om Octobus weer boven op de weg te krijgen en hij was duidelijk in iets anders geïnteresseerd. Daar sta je dan met zo'n man alleen in een garage en niemand weet waar je bent.
Uiteindelijk dacht ik: ik rij m zelf wel weer de weg op want dat is minder spannend dan dit.
En toen kwam hij in actie en stapte in om Octobus weer boven op de weg te krijgen,
goed afgelopen gelukkig, die Italiaanse mannen zijn een slag apart.
Het voelde wel heel fijn dat iemand met verstand van zaken er naar gekeken had en ik rijd weer vol vertrouwen verder.
Eerst lekker met z'n 3en lunchen bij Catolica di Stilo, een prachtig stadje met een kerk uit de Byzantijnse tijd en daarna de kerk bezoeken gevolgd door een wandeling door het stadje.

https://turismo.reggiocal.it/cultura/le-chiese-…

Als laatste de rit naar Gerace waar we nu staan op een mooie plek met uitzicht op het stadje hoog op de berg
Morgen gaan we het bezoeken en waarschijnlijk blijven we hier nog een nachtje.Meer informatie