Via San Lucido naar Fuscaldo

Na het ontbijt nog een laatste koffie in het barretje. Er was alweer een kleine markt met groenten en fruit. Toch nog courgette, aubergine, paprika en tomaten gekocht voor de soep verderop deze week.
Ook eindelijk de knoop doorgehakt, ik ga 23 oktober vanaf Livorno met de boot naar Corsica. Dat betekent dat ik nu toch wel af en toe door moet gaan rijden.
Dat is vandaag niet gelukt. Eerst lekker koken op het strand, moederziel alleen, alles is hier al gesloten.
Heerlijk aardappelen, gewokte andijvie met een uitje en peasmakers. Dat laatste zijn gedroogde eiwitblokjes gemaakt van gele erwten (peas) en tuinbonen, deze tip had ik een tijdje geleden van Franka gekregen, heel handig en weegt bijna niets.
Ik heb maar 1 gaspitje, dus eerst de aardappelen koken, afgieten en in bed zetten om warm te blijven. Dan uitje fruiten, andijvie er bij en de kleingemaakt peasmakers erbij, die nemen dan mooi het vocht op. Het smaakte bijzonder goed.
En toen op weg naar Fuscaldo, nog maar 40 minuten rijden.
Maar dat duurde wel wat langer want onderweg zag ik ineens een stadje hoog boven op de rots, gestut door pilaren tegen de bergwand aan. Dat zag er zo mooi uit, daar wilde ik eerst heen.
Octobus geparkeerd waar de weg nog breed was en verder gaan lopen. Het stadje heet San Lucido en wat een leuk stadje om doorheen te lopen. Bovenop was het oude gedeelte dus dat was best nog wel klimmen maar het was dik de moeite waard.
Ja en toen moest ik toch echt op weg naar Fuscaldo want de middag schoot al aardig op.
Ik merk dat ik wel wat voorzichtiger ben geworden door de twee keer dat ik vast ben komen te zitten.
De weg linksaf die Google aangaf zag er voor mij te smal uit en ik bleef de weg volgen waar ik al op reed. Een heel stuk voor het stadje zag ik plek om te parkeren, de rest ging ik wel lopen. Er kwam een auto aan met een stel dat in het huis woont aan de overkant van de weg. Ze waren heel nieuwsgierig en vonden het heel stoer dat ik alleen uit Nederland hier heen was komen rijden, hele aardige mensen.
Ja en dan maar gaan lopen. De stadjes zien er zo mooi uit zo boven op de berg liggend, maar dat betekende weer omhoog klimmen.
Wat is het hier weer ontzettend mooi. Weer teveel foto's gemaakt, sorry, maar om iedere hoek was wel iets interessants. En natuurlijk heel veel trappen en trappetjes die de straten met elkaar verbinden.
Mooier dan dit kan ik het niet zeggen:
(Vertaald uit het Italiaans)
"Een stad van steen en wind, eenzaam en sober, gelegen op een panoramische locatie op ongeveer 350 meter boven zeeniveau. Zodra u het historische centrum betreedt, kunt u de overblijfselen van een glorieus en oud verleden bewonderen. De steegjes en stenen, de binnenplaatsen en majestueuze gebouwen werpen schaduwen en projecties: een glimp van de eeuwigheid ontvouwt zich, waardoor men zich klein en vluchtig voelt. Fuscaldo's leeftijd is onbekend. Er bestaan geen oude documenten die ons kunnen helpen zijn geboortedatum te reconstrueren. Sommigen beweren dat het van Oskische of Oenotra-oorsprong is; anderen beweren echter dat het de Grieken van Sybaris waren, na hun nederlaag tegen de Crotoniërs, die het eerste stedelijke centrum stichtten rond het reeds bestaande fort Elce. Het gebied werd echter zeker bewoond door de Romeinen en het is bekend dat het een legerkamp was ten tijde van de Longobarden."
Ik zou eigenlijk bij het strand gaan slapen maar het was inmiddels 17.00 uur geworden en ik heb besloten om hier op deze plek te blijven voor de nacht.Baca lagi