Weer een mooie bergdag vandaag, eerst koffie en brood bij Pierre en dan op weg naar Cucuruzu, een nationaal park in de bergen. Nu heb ik toch iedere keer als ik Cucuruzu zie of hoor het lied van Demis Rousos en Mireille Mathieu, Cucurucucu Paloma, in mijn hoofd. Jongere mensen dan ik weten niet welk lied het is, je kunt het ook beter niet weten want het is verschrikkelijk, maar als je het aandurft, volledig op eigen verantwoording, dit is het:
Op weg naar Cucuruzu gestopt op verschillende plaatsen om foto's te maken en om te lunchen.
Schitterende uitzichten die we niet altijd konden fotograferen omdat er niet zoveel plaats is om te stoppen op smalle bergwegen.
Honden therapie gedaan door 2 honden, niet zulke grote, om ons heen te laten lopen. Bij de derde had ik het idee dat het wel genoeg was geweest, die blafte ook hard en dan ben ik al zo bang dat het niet meer gaat.
Ook behoorlijk grote vogels zien rondcirkelen op de thermiek hoog in de bergen, ik vermoed dat het steenarenden zijn.
Dan op de tijd lettend omdat het snel donker wordt doorgereden naar Cucuruzu waar we verdekt opgesteld staan op een prachtige plek onder bomen en hopen dat we vannacht geen controle krijgen.Read more
Traveler
Ik denk een zwarte wouw.