Reset search
ChinaChina
SatelliteEdit route

China

July - August 2017
A 39-day adventure by Ida travels Read more
  • 10footprints
  • 1countries
  • 39days
  • 50photos
  • 0videos
  • 4.0kkilometers
  • 1.0kkilometers
Follow Calendar Share Bucket list
Date ascending
  • Ida travelsChina
    Day 1

    Beijing

    July 5, 2017 in China ⋅ ☀️ 29 °C

    Alle begin is moeilijk zeggen ze. Dat bleek waar te zijn bij het volgende deel van onze reis: China. Het begon al op Schiphol, waar we zien dat ons vliegtuig is gecanceld. Een kleine acht uur en een flinke portie geduld later vliegen we dan toch naar Peking. Op dat moment zijn we nog heerlijk onwetend, maar vertraging blijkt pas de eerste hindernis te zijn. Aangekomen in Peking, lopen we met de backpack op onze rug naar buiten, waar de hitte ons meteen aanvliegt. Zweetdruppels parelen over mijn rug. Met de slaap nog in onze ogen, we zijn immers al meer dan 20 uur wakker, gaan we op zoek naar onze geboekte airbnb. Mijn shirt plakt helemaal aan mijn rug vast. Vermoeid zakken we neer op een bankje. Even de rugzakken af. Gelukkig kunnen we de bewoner bereiken en vragen ons op te halen. Hier heeft namelijk het hele blok hetzelfde adres en ook de zijstraten hebben dezelfde naam als de hoofdstraat. Ik ben ervan overtuigd dat we zonder de airbnb-gids nu nog steeds op zoek zouden zijn naar het juiste gebouw in deze drukke en volle stad.

    Op naar het politiebureau om ons te registreren, een vereiste als je naar China reist. Maar wel pas over ruim een uur; het bureau gaat dicht tijdens lunchtijd. De airbnb-bewoner laat ons binnen in zijn appartement waar we eindelijk een beetje kunnen afkoelen. Vechtend tegen de slaap maken we de registratie op het bureau af en een slaperige taxirit verder is het eindelijk zo ver. Uitgeput vallen we op bed. Twintig minuten later wordt er aangeklopt. Het is de bewoner van het airbnb-adresje weer. De eigenaar van het pand ziet het niet zitten, ziet ons niet zitten. Zonder reden van opgave. We mogen een nacht blijven maar om 9 uur in de ochtend moeten we de registratie op het politiebureau terugdraaien. Daar gaat ons plan om even vier dagen te acclimatiseren aan de warmte en drukte in de stad. En daar gaat onze nachtrust. Op zoek naar een nieuwe slaapplek krijgen we te maken met de beruchte Chinese fire wall. Ondanks het feit dat we amper op internet kunnen, lukt het ons toch een hostel te vinden.
    De volgende ochtend staan we doorweekt op de stoep. De regen komt met bakken uit de lucht en geen enkele taxi wil voor ons stoppen. Nog doodop door de korte nacht en jetlag, voelen we ons twee weggestuurde kinderen die niet welkom zijn. Maar ook dat is reizen en stoppen is geen optie. Met volle bepakking op onze rug weten we toch een taxi aan te houden en handelen we alles af op het bureau. Aangekomen in het hostel moeten we nog even wachten tot de kamer klaar is. Mooi moment om de buurt te verkennen en een hapje te eten.

    Ons hostel staat in een schattig steegje met allemaal kleine huisjes. Even verderop zit een grote straat met veel toeristische hoepla, maar in de straatjes om ons heen zitten eettentjes, kleine supermarktjes en winkeltjes vol met blikken thee, waaiers en waterijsjes. Na een paar uur stoeien met een vpn - abonnement en de geduldige helpdesk medewerkers op de chat, kunnen we ook weer bij onze mailbox, instagram en Google maps. Als ik naar buiten kijk zie ik mensen die buiten op krukjes majong spelen of voorbij fietsen met een zakje verse noedels. Kinderen spelen met bellenblaas en er staan houten kooitjes op straat met exotische vogels erin. De airco is lekker koel, we kijken vanuit ons raam uit over ons straatje en we kunnen eindelijk even bijslapen.

    Het is gestopt met regenen.

    Ik denk dat ik het hier heel fijn ga vinden.    Read more

    See translation
  • Ida travelsChina
    Day 8

    Xitang

    July 12, 2017 in China ⋅ ⛅ 16 °C

    Xitang is een van de ancient water towns van China. Een soort klein Venetië, maar dan uiteraard in Chinese stijl. Heel mooi, maar ook erg druk. Overdag konden we hier op ons gemak rond wandelen en foto's maken, maar s Avonds stikte het er van de Chinese touristen die je zo het water induwden als niet op zou letten. Overdag betaal je overigens 15 euro om rond te mogen lopen.. zelfs als je middenin het dorpje je hotel had staan. De hotelletjes hier hebben dus iets bijzonders: de ruimte waar het bed staat wordt vaak door een glazen wandje (die boven en onder open is) gescheiden van de w.c. en de douche. Lekker intiem.. maar dit dorpje is zeker de moeite waard geweest!

    (We kunnen de foto's van onze camera niet overzetten sinds we in China zijn dus ik heb niet zoveel foto's)    Read more

    See translation
  • Ida travelsChina
    Day 10

    Suzhou

    July 14, 2017 in China ⋅ 🌧 16 °C

    Suzhou is een, voor Chinese begrippen, middelgrote stad met een lange gezellige winkelstraat. We hadden een hostel dat onderdeel is van een grote keten, wat als voordeel had dat we elke dag schone handdoeken kregen en ons vuilnisbakje ook dagelijks werd geleegd. Niet geheel onbelangrijk als je je w.c. papier in die prullenbak moet gooien. We wilden hier 2 nachten slapen, maar vonden het er zo fijn dat we er een extra nacht aan vast plakten. We vonden zelfs een wedstrijdbad waar we lekker af konden koelen en even wat konden sporten zonder ten onder te gaan aan de hitte. Ook bezochten we een groot park dat leek op een botanische tuin. Zo mooi! We hebben nog maar een heel klein gedeelte van deze stad gezien! Maar we kozen er nu voor om even gewoon te leven ipv alles te ontdekken.

    (We kunnen de foto's van onze camera niet overzetten sinds we in China zijn dus ik heb niet zoveel foto's)    Read more

    See translation
  • Ida travelsChina
    Day 13

    Shanghai

    July 17, 2017 in China ⋅ ⛅ 34 °C

    We verbleven een week bij Nick, de neef van Jens, en zijn vriendin in Shanghai. Hun appartement lag op de bovenste verdieping van een flat in de French Consession wijk. Een prachtige groene wijk, waar je de Franse invloeden nog duidelijk kon zien. Het voelde als een week vakantie! We zijn veel uit eten geweest, childen in een rooftop bar, hebben een dag in het zwembad gelegen, keken uit over de stad vanaf 'the bottle opener tower' en zijn zelfs naar de sportschool geweest. Een van de etentjes was een traditioneel zomers etentje: xiâo lóngxiā: rivierkreeftjes (en bier!). Naast de rivierkreeftjes die je met handschoenen aan moet pellen, stonden er op tafel ook slakjes, oesters, kleine schelpjes, kippenpoten, 1000 jaar oude eieren, tomaat met heel veel suiker en lekker pittige komkommer. Ik moest wel even slikken toen ik dit alles zag staan, maar het bleek super lekker te zijn! Op onze laatste avond aten we ook nog kikker. Door de Chinese vriendin van Nick en hun vrienden hebben we veel geleerd over het eten in China. Zo eten zij zelden een kippenborst of dij; ze gaan liever voor de moeilijke stukken. Vandaar al dat gedoe met de kreeftjes en alle botjes overal in. We aten de hele week dingen die we zelf waarschijnlijk nooit op de kaart hadden gekozen omdat we simpelweg niet wisten wat het was of omdat we (ik) niet durfden. Zo leuk!

    Ondankst de hittegolf hebben we een heerlijke week gehad en veel leuke mensen leren kennen. Shanghai is een top stad en we zouden hier heel graag een keer terugkomen.    Read more

    See translation
  • Ida travelsChina
    2
    Day 20

    Huangshang (Yellow Mountains)

    July 24, 2017 in China ⋅ ⛅ 31 °C

    8 uur gehiked door de Yellow Mountains! Het is niet goedkoop om in China een natuurgebied in te gaan, maar toch trekken Chinese toeristen er met busladingen naartoe. Als je in het park bent loop je dan ook tussen hen ingeklemd rond en stoor je je aan de megafoons van de tourguides. Maar als je even wat verder loopt dan zij, heb je het hele oerwoud voor jezelf.
    Koppig als we zijn, gingen wij naar boven lopen in plaats van met de kabelbaan te gaan, zoals alle andere mensen. Nou dat hebben we geweten.. uren aan een stuk klommen we bergopwaarts. Er leek geen einde aan te komen. Het was gelukkig wat koeler in de bergen dan in de stad maar desondanks waren we kletsnat van het zweet. Uiteindelijk kwamen we bovenaan de berg bij een hotel uit, waar we meteen twee blikjes drinken achterover sloegen in de bar. De uitzichten waren van een andere wereld. Prachtige rotsen (meer bruin dan geel overigens), mistige bergtoppen, donkergroene dalen en goudkleurige vogels. We hebben helaas geen apen weten te spotten.. De spierpijn voelen we na vijf dagen nog!    Read more

    See translation
  • Ida travelsChina
    Day 23

    Changsa

    July 27, 2017 in China ⋅ ☀️ 37 °C

    Van mijn held Anthony Bourdain heb ik geleerd dat je het lekkerste eten onder tl - verlichting kan vinden. Niet in de toeristische restaurantjes, niet in de hipster eettentjes, nee: in de kleine snackbar-achtige tentjes waar de tl-balken ongezellig zoemen. Hier zijn de prijzen niet te hoog, doen ze hun best op het eten (ze willen immers klanten trekken) en hier zitten de mensen uit het land zelf te eten.

    Wij vonden na een regenachtige dag precies zo'n toko en gingen op de plastic krukjes zitten. We kregen een Engels menu, die altijd beduidend korter zijn dan de Chinese variant, en kozen voor twee ijskoude biertjes, grill spiesjes van rund, kip en lam met een kom noedels en groente. Naast ons zaten vier mannen te kaarten en te roken. Een gigantische berg van de spiesjes naast zich, de helft al opgegeten. De eigenaar stond zich achterin het tentje te scheren en zijn vrouw liep rond met haar kleinkind op de arm, die steeds met grote ogen naar ons omkeek. Het rook er naar sigaretten en de pittige kruidenmix die op de spiesjes werd gestrooid. Bovenaan het menu stond "If you eat any fake bbq at my restaurant you will get one billion British pound compensation". Ik durfde dus best op de kwaliteit te vertrouwen.

    Aan deze kaart had duidelijk iemand gezeten die het Engels wel onder de knie had. Dat is in de omliggende eetgelegenheden wel anders en ik ben groot fan geworden van deze Engelse menu's. Normaal vind ik het al leuk als ze menu's met plaatjes hebben in het buitenland, want ik ben behoorlijk visueel ingesteld, maar hier is het ook nog eens enorm nuttig. Zo zie je plots dat het lekker uitziende vleesgerecht ingewanden of hoeven bevat of iets dat 100-year-old eggs heet. En ik ben dingen tegengekomen die hopelijk gewoon vermakelijke taalfouten waren. Zo zagen we Sugar with tomato, Cold and fungus, Dry fried yellow croaker en mijn favoriet: Fried enema (gefrituurd klysma). Die croaker zou nog wel eens een krekel kunnen zijn want die heb ik hier al vaak opgesloten zien zitten in zo'n klein houten kooitje. De maker van de Pinokkio film is duidelijk ooit in China geweest.

    China is niet alleen de moeite waard voor haar prachtige uitzichten en de mooie bezienswaardigheden, maar net zo lief voor het eten. China heeft vier grote keukens: De Kantonese, waar het gezegde luidt "The Kantonese will eat anything with wings, except a plane and anything with four legs, except a table.. Shandong, waar ze zich hebben gespecialiseerd in alles wat in zoet- en zout water leeft. Sichuan, waar de zwarte peper die ze gebruiken zo pittig is dat ze je lippen tijdelijk verlamt en ze bekend staan om hun 100 gerechten met 100 smaken en als laatste Huaiyang, ten zuiden van de Yangtze rivier, waar excellente smaak, goed snijwerk en mooie presentatie voorop staan. Foodie paradise zeg ik je.

    Hier in changsha was het eten net een tikkeltje anders dan hiervoor. Ze gebruikte lange brede linten in plaats van noedels. Hierdoor leek het een beetje op pasta. Een grote kom met de linten, een geurige bouillon, julienne gesneden komkommer, tomaat, grote stukken bosui, pindakruimels en vurige snippers peper. Onderin je kom zag je de olie en de pitjes van de pepers drijven. I like it.    Read more

    See translation
  • Ida travelsChina
    Day 26

    Guilin, Jangshuo & Xingping

    July 30, 2017 in China ⋅ ☀️ 35 °C

    Een stukje zuidelijker, een stukje klammer en een heel stuk groener. Guilin is meer stads, waar Yangshuo en Xingping voor Chinese begrippen meer dorpen zijn. "Even weg uit de drukke stad" is hun motto. We beklommen de elephant trunk hill, lazen boekjes aan het water, kochten watermeloentjes, bessen en passievruchten op straat, vaarden in een bamboe boot over de Li rivier en gingen fietsen en hiken. We kochten lychee thee in een traditionele theewinkel waar we ook bamboe thee proefden en vonden zelfs een avond een vegetarisch café waar ik lekkere zelfgemaakte kombucha dronk. We ontmoetten leuke mensen die ons weer wat tips hebben gegeven voor de rest van onze tijd in China en hebben prachtige foto's kunnen maken vanaf ons dakterras met uitzicht over de rivier. En we aten pizza uit de hout oven van ons hostel ;)

    Nu op naar de nachttrein, op naar de panda's in Chengdu!    Read more

    See translation
  • Ida travelsChina
    Day 33

    De nachttrein naar Chengdu

    August 6, 2017 in China ⋅ ☀️ 33 °C

    We waren vooraf gewaarschuwd dat de Chinezen weinig hebben met personal space, maar voelden dit pas echt op de nachttrein naar Chengdu. In de wagon heb je een lange wandelgang met wat klapstoeltjes en tegen de andere muur kleine partities waar stapelbedden tegenaan staan. Per hokje twee stapelbedden van drie hoog, waardoor wij met 64 Chinese mannen, vrouwen en kinderen deze 'slaapzaal' deelden. De oudere mensen mogen in de onderste bedden dus Jens en ik sliepen boven elkaar op de middelste en derde verdieping. Onder ons sliep een wat oudere vrouw en tegenover haar, haar moeder. Tegenover mij lag een moeder met haar dochtertje. Haar zoon sliep weer boven haar. Chinezen hebben op zijn zachtst gezegd hele andere (tafel) manieren dan wij. Ze verwonderen zich graag over die twee jonge blanke mensen met hun enorme rugzakken. Zij reizen zonder uitzondering met een rolkoffertje of twee. Telkens wanneer ik iets uit mijn rugzak haal of überhaupt maar mijn schoenen uit trek, wordt dit door iedereen om ons heen gevolgd. Ze lachen, ze wijzen en ze praten over ons, maar ze zijn allemaal even vriendelijk. De twee vrouwen onder ons zorgen dat we minstens 20 koekjes eten en ook de druiven blijven ze voor onze neus houden tot we er een aantal pakken. Ze proberen het kaartspel te volgen dat wij speelden en zitten nu zelf iets te spelen met onze kaarten, dat wij met geen mogelijkheid begrijpen. Het ziet er grappig uit, drie volwassenen met de katten speelkaarten die wij in Beijing hebben aangeschaft.

    Ik houd van reizen met de trein en sinds de trans Mongolië express in het bijzonder met slaaptreinen. Het voelt zo gezellig met zijn allen en het uitzicht over de groene rijstvelden en de glooiende bergen hier is schitterend. Ik lig languit op bed met een boek en niets anders te doen dan uren lang te lezen. Een ander zou er gek van worden, maar ik word er gelukkig van. De jongen, ik gok dat hij een jaar of twaalf is, zit in het gangpad, trekt een plastic handschoentje aan en haalt een vettig zakje tevoorschijn. Hij zet zijn tanden in een kippenpootje en trekt het vlees met een onsmakelijk geluid van het botje af. Ik heb het hier niet over een kippenpootje zoals wij deze eten, maar over de daadwerkelijke klauw van een kip of haan. Een doodnormale snack hier. Zijn kleine zusje gaat naast hem zitten en eet wat pootjes en iets dat lijkt op stukjes vis. Moeder ligt ondertussen te slapen. Iets waar de Chinezen wereldkampioen in zijn. Waar je ook bent in China, er ligt altijd wel iemand in de meest onmogelijke positie te slapen. Een serveerster die over de rand van een stoel heen hangt, een man die in zijn winkel op een paar kratjes frisdrank ligt, mensen die in een eettentje gewoon hun hoofd op tafel leggen en overal kinderen die in de armen van hun ouders liggen. De twee vrouwen onder ons liggen ook binnen tien minuten te dromen en iedereen valt om de haverklap weer in slaap. Als mij dit al zou lukken, zou ik vannacht geen oog meer dicht doen, maar daar lijkt niemand hier last van te hebben. De jongen heeft zijn koptelefoontjes opgezet, ook al best uniek in het openbaar hier, maar zijn muziek knalt er kei hard doorheen. Jens kijkt me aan en vraagt me of ik hoor wat voor muziek hij speelt. Ik hoor Celine Dion en de uren daarna hoor ik alleen maar allerlei soorten romantische dweilnummers voorbij komen. Af en toe haalt hij zijn koptelefoontjes uit zijn telefoon zodat de hele wagon kan meegenieten. Als hij ze in heeft schreeuwt hij alles naar zijn moeder en zusje, zo hard staat de muziek. Moeder corrigeert hem niet, ze is alweer in slaap gevallen.

    Om ons heen begint iedereen met zijn bakje instant noedels naar de heet waterkraan te lopen. Goed ingeburgerd als we zijn hebben wij het ook meegenomen. Makkelijk, goedkoop en lekker. Alle geluiden van de trein vallen weg en je hoort alleen nog maar mensen slurpen, boeren en smakken. Regelmatig hoest of rochelt iemand wat op. Daar kijk ik na een maand China al niet meer van op. Af en toe loopt er iemand naar het halletje tussen de wagons in om te roken. De geur van de sigarettenrook vindt af en toe zijn weg naar onze bedden. Een paar mannen zitten op zonnebloempitten te kauwen en een vrouw eet druiven. Ze neemt ze in haar mond, maakt een slurpend geluid en spuugt de schilletjes weer uit. Ze heeft lange vieze nagels net als veel van de mannen. Om 22 uur gaat het licht uit en klimt iedereen zijn of haar bed in. Ik verstop me achter mijn zwarte oogmaskertje en probeer het gesnurk op afstand te houden met mijn oordoppen. Ik kan niet meteen slapen en zet een audio boek op. Langzaam zak ik weg. Af en toe word ik even wakker van een huilende baby of mijn onderbuurvrouw die naar de w.c gaat.

    De volgende ochtend trekt iedereen weer de bakjes noedels tevoorschijn en begrijpen ze niet waarom wij niet op dezelfde manier ontbijten. Onze thermosfles thee vinden ze wel leuk. Iedereen in dit land loopt geloof ik altijd rond met een fles thee. Weer volgt ons publiek nieuwsgierig hoe we eten en drinken, kijken ze hoe ik mijn schoenen aan doe en luisteren ze naar onze vreemde taal. We krijgen koekjes die we braaf opeten, ook al zitten we al vol. Ik heb het stinkende hurktoilet weer overleefd en fris me op bij de wasbak. Ik heb van die fijne tabletjes die, wanneer je ze onder de kraan houdt, opzwellen tot handdoekjes. Echte life savers in de trein. Ik poets mijn tanden.

    Ik nestel me weer op het bed met een boek. Nog zes uur te gaan, dan zijn we in Chengdu. Heb ik al gezegd hoeveel ik houd van reizen met de trein?    Read more

    See translation
  • Ida travelsChina
    Day 34

    Chengdu

    August 7, 2017 in China ⋅ ⛅ 29 °C

    In Chengdu hebben we niet gek veel gedaan. Noem het 'reis moe', maar we hadden gewoon even geen zin om de hele stad te verkennen. De reden waarom we helemaal hierheen gingen was het panda park, en dat was geweldig! De Sechuan peper, waar deze provincie bekend om staat deed zijn werk: licht verlamde lippen en tong. Erg lekker is hij niet met zijn citrus achtige smaak. De afgelopen vijf weken ging het bestellen vanaf plaatjes op de menukaarten erg goed, maar hier hadden we onze eerste misser. Het smaakte verschrikkelijk en ik herkende alleen lever en de peperbolletjes. Ik maakte een foto van de menukaart en deed navraag in het hostel; blijkbaar hadden we varkensbloed met ingewanden besteld.. stukjes darm en lever. Super gezond volgens mijn vertaalster. Ik kan het je niet aanraden.Read more

    See translation
  • Ida travelsChina
    Day 39

    Kunming

    August 12, 2017 in China ⋅ 🌬 20 °C

    Na een korte tussenstop in de bergen kwamen we aan in Kunming, onze laatste bestemming in 'the middle kingdom'. We slapen in een fijn hostel met een grote binnentuin, een gezellige bar en een donkere slaapzaal. En niet te vergeten een fluffy hostelpoes én haar twee kittens! Vlakbij ligt een groot park waar mensen 's avonds muziek maken, zingen en dansen. Er is een mooie tempel en een groot centrum met flinke winkelstraat. Het is sinds we de bergen in zijn gegaan een stuk koeler, zo tussen de 20 en 25 graden, en dat is een verademing na alle hitte van de afgelopen tijd. De lichte buitjes af en toe nemen we op de koop toe. Dit typ ik net na de dag waarop er een iets groter buitje viel. Een plotselinge moesson op een daarvoor zo prachtige​ dag. We probeerden ergens te schuilen, maar de wind waaide de regen alle kanten op. De straat veranderde in een rivier en we renden tot onze kuiten in het water richting ons hostel. Zijknat, maar prima. Tot ik mijn telefoon uit mijn verzopen tas haalde. Kortsluiting. Ook mijn e-reader in Jens zijn tas heeft het niet overleeft. Dat vind ik nog veel erger. Al die boeken weg.. Nu kan je zeggen: "Ida, stap toch gewoon over op papieren boeken." Maar in het tempo waarop ik lees, zou ik dan ongeveer één of twee boeken per week moeten kopen. En zo'n leuk aanbod Engelse boeken hebben ze nou ook weer niet. Dus ja. Stom. Voorlopig doe ik het maar met mijn audio boeken app op mijn tablet.

    * Een zak rijst doet wonderen! Inmiddels doen mijn telefoon het weer redelijk :) De e-reader lijkt helaas echt gestorven.

    Vrijdag vliegen we naar Nepal. De afgelopen dagen hebben we zoveel leuke plannen gemaakt voor dit land! Ik kan niet wachten! Bye bye China..

    (Er zijn veel overstromingen momenteel in het zuiden van Nepal, dus we plannen en doen alles heel voorzichtig)    Read more

    See translation
  • 2024© FindPenguins
  • Home
  • About us
  • Blog
  • Group Tracking
  • Press
  • Terms
  • Privacy Policy & Cookies
  • Support
  • Legal notice
  • English